Neler olduğunu bir an evvel öğrenmek istediğim için Burak'a acil konuşmamız gerektiğini söyledim. Artık benden bir şey saklamalarını istemiyorum. Bu zamana kadar iyi sabırlı davrandığımı düşünüyorum.

Aslında sabırlı bir insan değilim. Nasıl oldu da bu kadar sabırlı davrandım bilmiyorum. Artık kendimi bile tanıyamaz hale geldim. Onun için şaşkınlık içinde olan biteni izliyorum.

Burak'ın ne kadar merak ettiğini düşününce kendimi garip hissettim. Bu yaptığım onu kızdırır mı diye düşünüp durdum.

Burak ille buluşacağımız yere geldiğim de soğuk havayı iliklerime kadar hissettim. Şu anda kendimi o kadar çok daha iyi hissediyorum. Soğuk havayı seven bir insan olsam da şu anda bu soğuk beni fazlasıyla rahatsız etti. İlk defa böyle olduğunu düşürünce içimde tarifsiz bir duygu oldu.

Kısa bir süre daha bekledikten sonra Burak'ın hızlı bir şekilde geldiğini fark ettim. Geç kaldığını düşündüğü için hızlı geldiğini düşündüm.

Burak ile kısa konuşmanın ardından asıl konuya giriş yapmaya karar verdim. Onun ne tepki vereceğini düşünsem de yine de neler olduğunu öğrenmek istiyorum.

"Bende ne sakladığınızı merak ediyorum. Sakın bana bir şey saklamıyoruz deme. Ben artık bundan çok sıkıldım. Neler olduğunu bir an evvel öğrenmek istiyorum."

Benim bu sözlerimden sonra kısa bir süre ne demek istediğimi anlamak ister gibi baktı. Gerçekten benim ne demek istediğimi anlamadı mı? Yoksa öyle mi gözükmek istiyor? Bu şekilde düşününce kendimi garip hissettim.

Peki ben neler olduğunu nasıl öğreneceğim? Burak'ın yüzüne baktığım da onun gergin olduğunu fark ettim. Peki ya neden bu kadar gergin? Ciddi bir durum olduğunu düşürünce kısa bir süre kendimi kötü hissettim. Ardından bu şekilde düşünmek yerine ona sormanın daha iyi olacağına karar verdim.

Sorduğum zaman cevap verecek mi? İşte bunu bende bilmiyorum. Yine de sormaya karar verdim. Son zamanlarda sorduğum sorulara hiçbir cevap alamıyorum. Tabi bu da benim sinirlerimi bozmaya yetiyordu.

Hayatımın bu şekilde dediğişeceğini düşünmediğim için şu anda ne yapacağımı da bilmiyorum. Ama artık bunun değişmesi gerekiyor. Yani en azından ben öyle olması gerektiğine inanıyorum. Kendim için böyle bir şey istememin normal olduğunu düşünüyorum. Peki Burak öyle düşünüyor mu? Artık onun da bir şeyler söylemesi gerekiyor.

Onun böyle sessiz kaldığını görünce derin bir nefes alıp sakin olmaya çalıştım. Tabi düşündüğüm kadar kolay olmadı.

"Neden sessiz kalıyorsun? Yoksa söyleyecek bir şeyin yok mu? Benim de bilmem gerekiyor. Neler olduğunu öğrenmem gerekiyor. Bu benim en doğal hakkım."

Ben ona bunları söylerken sessizce beni dinliyordu. Ama ben ondan sessiz kalmasını değil, bana bir cevap vermesini istiyorum. Tabi onun bu yaptığı sinirlerimi bozuyordu.

"Aynı şeyi sormaktan sıkılmadın mı? Sürekli aynı şeyi soruyorsun. Başka konuşacak bir şey yokmuş gibi davranıyorsun. Artık buna bir son vermen gerektiğini düşünüyorum. Aynı soruları sormaktan vazgeç. İnan bana bu bizim için daha iyi olacak. Buna senin de inanmanın istiyorum."

Onun bu sözlerinden sonra sakın olmak için derin nefesler aldım. Tabi düşündüğüm kadar kolay olmadı. Benden bir şey saklıyorlar ve ben bunu öğrenmek istiyorum diye suçlu oluyorum.

Peki o neden cevap vermekten kaçınıyor? Önemli bir şey olmasa böyle bir şey yapmaz diye düşünüp duruyorum. Benim bilmeli istemediği olayı öğrenene kadar onunla konuşmama kararı aldım. Bakalım bu kadarı söylediğim zaman ne yapacak? Bundan memnun olmayacağını çok iyi bildiğim için işe yarayacağını düşünüyorum.

Kısa bir süre yüzüne baktığım da hiçbir şeyden habersiz öylece yüzüme bakıyordu. Aldığım kararı öğrendiği zaman nasıl bir tepki verecek merak ediyorum. Onun o an ki yüz halini görmek için sabırsızlanıyorum.

"Benden bir şey saklıyorsun. Ben bunu öğrenmek isteyince suçlu mu oluyorum. Neler olduğunu öğrenene kadar seninle konuşmama kararı aldım. Bakalım şimdi ne yapacaksın. Aslında çok geç kaldım. Bunu daha önce yapmam gerekiyordu."

Bunları söylediğim zaman kendimi çok kötü hissettim. Kısa bir zaman da ona bu kadar bağlanacağımı düşünmediğim için bu durum beni çok şaşırttı. Bundan pişman olacak mıyım işte bunu ben de bilmiyorum. Bu şekilde düşürünce kendimi çok kötü hissettim. Düşündüğüm gibi olmasın diye dua etmeyi ihmal etmedim.

Kafamı kaldırıp Burak'a baktığım da şok olmuş gibi bana baktığını fark ettim. Sanki benden böyle bir şey beklemiyor gibi bir hali vardı. Kısa bir süre önce tanışsak da sanki birbirimizi daha önce tanıyor gibi bir halimiz vardı. Nasıl böyle bir şey oluyor diye düşünüp durdum.

"Sen ne söylediğinin farkında mısın? Bu kadar basit bir şey için böyle yaptığına inanamıyorum. Çok çabuk karar veriyorsun. Düşünmeden karar verdiğin o kadar belli oluyor ki! Biraz da düşünsen daha iyi olacakmış gibi hissediyorum."

Onun bu sözlerinden sonra derin bir nefes aldım. Ona göre basit olabilir ama göre öyle değildi. Benden bir şey saklıyorlar ve ben bunu öğrenmek istiyorum. Bunun en doğal hakkım olduğunu düşünüyorum. Yoksa o öyle düşünmüyor mu diye düşünmeden edemedim.

Burak yüzüme dikkatli bir şekilde baktı. Sanki benim neler düşündüğümü anlamak ister gibi bir hali vardı. Aslında ben ne istediğimi açık bir şekilde söylüyorum.

Bir şey söyleyecek miyim diye beklediğini fark edince derin bir nefes aldım. Kısa bir süre sakın olmayı beklemeyi tercih ettim. Tabi düşündüğüm kadar kolay olmadığını düşürünce daha fazla beklemek iştemediğim için söze girdim.

"Ben ne dediğimin gayet farkındayım. Senin için basit olabilir ama benim için senin düşündüğün gibi basit değil. Düşünneden karar verdiğimi de nereden çıkardın? Unutma ben uzun zamandır bir cevap almayı bekliyorum. Onun için bunun üzerine çok düşündüm."

O kadar doluyum ki ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. Ben bu zamana kadar dürüst bir insan oldum. Karşımdaki insanın da dürüst olmasını bekliyor ve istiyorum.

Burak bana üzgün gözler ile baktığı zaman onun da üzüldüğünü fark ettim. Benden gizledikleri şey çok mu kötü bir şey? Beni üzecek, bana zarar verecek bir şey mi? Bu şekilde düşününce kendimi çok kötü hissettim.

"Yine de hızlı karar veriyorsun. Unutma annen de bu işin içinde senin için kötü bir şey olsa annen bunu yapar mıydı?"

Annem benim için kötü olan bir şeyi yapmak istemez. Bunu zaten bende bilmiyorum. Yani Burak'ın bunu söylemesine gerek bile yok. Yine de neler olduğunu bilmek istiyorum.

Burak dikkatli bir şekilde bana bakıp neler düşündüğümü anlamak ister gibi bir hali vardı. Sanki söylediklerimden bir şey anlamıyor gibiydi.

"Tabi annem benim için kötü olan bir şeyi yapmak istemez. Yine de neler olduğunu öğrenmek istiyorum. Bu benim en doğal hakkım. Sence de öyle değil mi?"

Benim bu sözlerimden sonra derin bir nefes alıp kısa bir süre düşündü. Bende ardından derin bir nefes alıp onun ne düşündüğünü merak etmeye başladım. Zaten son zamanlarda sadece merak etmele yetiniyorum. Tabi bu da benim sinirlerimi fazlasıyla bozuyor. Bunun bir an evvel sona vermesini istiyor ve bekliyorum.

Dikkatli gözler ile Burak'ı izlemeye başladım. Bunca konuşmanın ardından söyleyecek bir şeyi olur mu diye kısa bir süre bekledim. Beklediğim gibi olmayınca derin nefes alıp oradan ayrılmak istedim.

Sanki orada daha fazla beklersem benim için daha kötü olacakmış gibi hissediyorum. Neden böyle hissettiğimi ise hiç bilmiyorum.

Onun için Burak'ı arkamda bırakıp hızlı adımlarla oradan uzaklaşmaya çalıştım. Kısa bir süre içinde Burak yanıma gelip beni durdu. Dönüp ona baktığım da dolu gözler ile bana baktığını fark ettim. Onun ağlatacağını düşünmediğim için bu duruma çok şaşırdım.

"Burak bana sadece gerçekleri söylemeni istedim. Senden başka bir istediğim yok. "

Bana, her zaman doğruyu söylemesini ve benden bir şey saklamasını istemiyorum. Ona bunu bir türlü anlatamıyorum.

Benim bu sözlerimden sonra kısa bir süre yüzüme böylece baktı. O sırada aklından neler geçiyor diye düşünüp durdum. Bana ne cevap verecek diye düşünürken Burak söze girdi.

"Tabi senin ne demek istediğini çok iyi anlıyorum. Benim için bunları konuşmak o kadar da kolay olmuyor. Senin de beni anlamanı çok istiyorum."

Bana kısa bir süre düşünceli bir şekilde baktı. Şu anda aklından ne tür senaryolar geçiyor diye düşünüp durdum.

Onun bu sözlerinden sonra kısa bir süre ne cevap vereceğimi düşündüm. Söyleceğim sözlerime dikkatli seçmem gerektiğini düşünüp durdum.

"Seni anlamam için neler olduğunu bilmem gerekiyor. Çok ciddi bir durum olduğunu düşündüğüm için benden de önemli bir şey sakladığını düşünüyorum."

Benim bu sözlerimden sonra kısa bir süre öylece yüzüme bakmak zorunda kaldı. Bu konuda onun söyleyeceği bir şey olmayacak mı diye düşünüp durdum.

"Seda bunu söylemek düşündüğüm kadar kolay olmuyor. Senin karşında zor durumda kalmak gerçekten hiç istemiyorum."

Bana neden böyle bir şey söylediğini hiç bilmiyorum. Tabi ki de neden bu şekilde konuştuğunu merak ediyorum.

Burak benim yüzüme dikkatli bir şekilde baktı. Sanki benim ne söyleyeceğimi merak eder bir hali vardı. Kısa bir süre öylece durduktan sonra bir şeyler söylemem gerektiğini düşünüp konuşmaya başladım.

"Neden böyle bir şey söylüyorsun? Zor durumda kalacağın bir şey mı var? Benim bilmediğim şeyin ne olduğunu merak ediyorum. Ne olursa olsun öğrenmek istiyorum. Bu benim için çok önemli."

Onun neden böyle söylediği öğrenmeyi çok istiyorum. Yüzüne baktığım da çok ciddi görünüyordu. Onun neden bu kadar ciddi olduğunu hiç bilmiyorum. Tabi her zaman ki gibi bunu da merak ediyorum.

Benim bu sözlerimden sonra derin bir nefes alıp düşünmeye başladı. Onun şu anda ne düşündüğünü merak ediyorum.

"Tabi seni çok iyi anlıyorum. Beni yanlış anlamandan çok korkuyorum. Onun için bu konuyu konuşmak beni çok korkuyor."

Bunları söylerken yüzüne baktığım da korkmuş olduğunu gördüm. Peki ya neden korkuyor? İşte bu sorunum cevabını bende çok merak ediyorum.

Onu neden yanlış anlayacağım ki? Böyle bir şeyi neden bana söylüyor? Bunun bir sebebi olacağını düşündüğüm için ona bunu sormaya karar verdim.

"Neden seni yanlış anlayayım ki? Böyle bir şey söylemenin bir sebebi olmalı öyle değil mi? Yanlış mı düşünüyorum? "

Bu sözleri söyledikten sonra ne söyleyeceği bir şey olursa diye onu dinlemeye başladım. Kısa bir süre daha bekledikten sonra onun sessiz kaldığını fark edince derin bir nefes aldım.

"Burak benden bir şey saklamanı istemiyorum. Aramızda güvensizlik olsun istemiyorum. Benim ne dediği anlıyorsun öyle değil mi?"

Benim bu sözlerimden sonra dikkatli gözler ile bana baktığı zaman söyleyecek bir şeyi olur mu diye düşünüp durdum.

"Bana yalan söylemiyorsun öyle değil mi? Eğer öyleyse bu konuşmayı burada bitiriyorum."

Bu sözlerimden sonra bana ne cevap verecek diye düşünüp durdum. Bundan sonra bizi nasıl bir durum bekliyor diye düşünüp durdum.

"Seda ne olur böyle söyle. Seninle bir araya gelmek için çok uğraştım. Onun için küçük bir olumsuzluk yaşamak istemiyorum."

O zaman neden benden bir şey saklıyor? Bir şey sakladığı zaman kendimi kötü hissediyorum. Bir an hata mı yaptım diye düşünüp durdum.

Burak'ın yüzüne baktığım da onun ne kadar ciddi göründüğünü fark ettim. Belki bundan sonra bana her anlatacak mı diye düşünüp durdum.

"Böyle daha kötü olmuyor mu? Artık bunun sona ermesini istiyorum. Lütfen artık buna bir son ver. Ben artık başka bir şey söylemeyeceğim. "

Bunları söylerken çok ciddi görünmek için elimden geleni yaptım. Bu işin aslını bir an evvel öğrenmek istiyorum. Bu benim için çok önemli, ona bunu defalarca anlattım.

"Peki tamam sana her şeyi anlatacağım. Yoksa benimle bir daha konuşmayacakmışsın. Bunu göze alamam."

Onun bu sözlerinden sonra bir şeyler söyleyeceğini düşündüğüm için onu dinlemeye başladım. Sanki bu sefer çok ciddi görünüyordu.

Burak'a kısa bir an baktığım da derin bir nefes aldığını fark ettim. Ardından benim gözlerimin içine baktı. Bende aynı şekilde ona baktığım sırada tekrar derin bir nefes alıp göze girdi.

"Bana takınkılı olan birisi var. Nasıl duydu bilmiyorum. Seni bir şekilde öğrenmiş. Onun sana bir şey yapmasından korkuyorum. Tabi annen ve Zehra teyze de aynı şekilde korkuyor."

Onun bu sözlerinden sonra derin bir nefes alıp sakın olmaya çalıştım. Tabi düşündüğüm kadar kolay olmadı. Bu kadar kötü bir durum ile karşı karşıyayız diye düşünüp durdum.

Burak'ın yüzüne baktığım da korktuğu her halinden belli oluyordu. Ona, dediği kişinin kötü bir insan olup olmadığını sormaya karar verdim. Bu sorunun ne kadar saçma olacağını çok iyi biliyorum. Yine de sormak istedim.

"Bu dediğin kişi çok mu kötü bir insan? Ondan bahsettiğin zaman çok korkmuş gibi görünüyordun. Onun için sana böyle bir şeyi sormak istedim."

Benim bu sözlerimden sonra kısa bir süre düşündü. Onun şu an ne düşündüğünü merak ediyorum. Ben bunları düşünürken derin bir nefes aldı. O sırada söyleyeceğini düşünüp onu dinlemeye başladım.

"Ruh hastası birisi ile karşı karşıyayız. Onun için seni ondan korumak istiyorum. Sana kötü bir şey yapmasını istemiyoruz."

Onun bu sözlerinden sonra derin bir nefes alıp sakın olmaya çalıştım. Bu kadar kötü bir olay olacağını düşünmediğim için benim için büyük bir şaşkınlık oldu.

Burak bunları söylerken çok ciddi görünüyordu. Yüzüne baktığım da korktuğu her halinden belli oluyordu.

"Peki bunu neden bana söylemediniz? Saklamanın sebebini merak ediyorum. Bir nedeni vardır diye düşünüyorum."

Benden neden sakladığını merak ettim. Bunun bir sebebi olacağını düşündüğüm için ona bunu sordum. Burak'ın ne cevap vereceğini merak ediyorum.

"Önceden de başına gelen o olay yüzünden korku yaşamanı istemedik. Sana o eski günleri bir daha yaşatmak istemedik."

Onun bu sözlerinden sonra kısa bir süre düşündüm. Eskiden yaşadığım olay aklıma gelince bir an kendimi kötü hissettim.

Burak'ın bu olayı nasıl öğrendiğini hiç bilmiyorum. Şu anda bu konuyu konuşmakta istemiyorum. Bu olayı unutmak benim için hiç kolay olmadı.

"Senin için bunun ne kadar zor olduğunu tahmin edebiliyorum. Neyse bu can sıkıcı olayı konuşmasak senin için, bizim için daha güzel olacak."

Onun bu sözlerinden olumlu anlamda başımı salladım. Bu konunun kapanması benim için çok da güzel olacak. En azından ben öyle olmasını diliyorum.

Bundan yıllar önce birisi ile tanıştım. O da ruh hastası çıktı. Ondan kurtulmak için elimden geleni yaptım. Sonunda ondan kurtuldum. Oturduğumuz yerden bile taşındık.

Şimdi tekrar o günler aklıma gelince kendimi kötü hissettim. Burak ise ben kendimi iyi hissedeyim diye elinden geleni yapıyor. Onun bu halini görünce kendimi daha da iyi hissettim.