Flash belleğimi ve dosyalarımı masamdan aldım. Daha sonra odamdan çıkıp toplantı salonuna doğru kendimden emin adımlarla yürümeye başladım.

Toplantı salonuna girdiğimde şirketin tüm çalışanları içerideydi. Babam ve Atas ise en öne oturmuşlardı. “Merhabalar.” Diye kısa bir giriş yaptım. Ardından projeksiyona bağlı bilgisayara flashımı taktığımda çizdiğim silahlara ait sunumun ilk sayfası açılmıştı.

Herkes beni dikkatle dinlerken silahların özelliklerinden detaylıca bahsettim. Sunumum bittiğinde “Evet Atlas Bey ne düşünüyorsunuz.” Dediğimde ayağa kalkıp yanıma geldi.

“Hepsinin tasarımları oldukça güzel. Hem elverişli hem de kaliteli görünüyor. Doğru malzemeler şimdiden aklımda. Gerçekten efsane olacaklar. Slaytı başa sarabilir misiniz?” demesi üzerine hızlıca başa geldim.

Bu sefer o neler yapabileceğimizi anlattıktan sonra babam oturduğu yerden kalkıp çalışanlara görevlerini vermeye başlamıştı bile. Atlas “Benim odamda malzeme seçimi yapalım. Uygunsanız tabi.” Demesi üzerine “Tabi ki uygunum. Hatta hiç vakit kaybetmeyelim.” “Odamda bekliyorum.” Diye odadan çıktı. Bense kendi eşyalarımı odama bırakıp gereklileri aldıktan sonra Aylin’in odasına gittim.

İçeri girdiğimde beklenmedik bir manzara ile karşı karşıyaydım. Şu an Ilgaz ve Aylin oturmuş karşılıklı kahve içiyorlardı. Ilgaz ne dediyse Aylin gür bir kahkaha attı.

Hafifçe boğazımı temizledikten sonra ikisinin de bakışları bana döndü “Şirkette işimizi yapalım arkadaşlar. Bu gibi aktiviteler için öğlen arasını kullanabiliriz. Şimdi Aylin Hanım lütfen gelir misiniz?” deyip Atlas’ın odasına yöneldim.

Şirkette babamdan sonra mevkisi en yüksek kişi bendim. Bu sebeple şirketin varisi olarak kontrolü elimde tutmalıydım. En yakın arkadaşım da olsa.

Kapıyı çalıp odaya girdiğimde gözüme ilk ilişen masanın üstünde dosyaları inceleyen gözlük takmış Atlas’tı. Gerçekten yakışıklı bir adamdı ve gözlüklü hali ise ona çok daha fazla ciddiyet vermişti.

Beni görünce gülümseyip gözlüğünü çıkarttı. “Buyrun Erva Hanım.” Demesi üzerine bende gülümseyip karşısında oturdum.

Garip bir heyecanla “En beğendiğiniz hangisi oldu?” bu halim onu şaşırtmıştı. Ardından gülümseyip en zorlandığım fakat bayıldığım dördüncü çizimimi çıkarttı.

“Bu beni etkiledi açıkçası.” Dediğinde bende gülümsedim. “Benim de en beğendiğim o. O zaman ondan başlayalım.”

Karşı dolaba yürüyüp bir katalok çıkarttı. Bense onu inceliyordum. İşinde iyi olduğu fazlasıyla belliydi. Demin yaptığım slaytı sunuşundan ona güvenebileceğimi anlamıştım. Kataloğu bana uzattığında açıp incelemeye başlamıştım bile.

Kapı kısaca tıklatılıp içeriye biri geldiğinde bakmadan Aylin olduğunu anlamıştım. Kendisinin eşi benzeri olmayan bir yürüyüşü olduğu için bakmadan anlayabiliyordunuz. Aylin “Atlas Bey bunlar son dönemin gelir ve giderleri.” Demesiyle anında ayağa fırlayıp “Aylin hanım ben baktım onlara tekrar Atlas Bey’in de bakmasına gerek olduğunu düşünmüyorum.” Aylin bir şeyden şüphelenmemişti fakat Atlas anlarsa büyük sıkıntı çıkabilirdi.

Babamın başıma dert açacağı aklıma asla gelmezdi.

Atlas kaşlarını çatmış bana bakarken ben bozuntuya vermemeye çalışıyordum. Atlas “Pekala Aylin Hanım ben bakmayayım. Gidebilirsiniz.” Demesiyle derin bir nefes verdim.

Aylin’in gitmesi üzerine Atlas’la uzunca çalışmıştık. Saate baktığımda mesai saatini bile geçtiğimizi fark edince “Atlas Bey kusura bakmayın ben kaptırmışım. Evinize gidebilirsiniz fazla mesai paranız hesabınıza yatacaktır.” Dememle “İşimi para için yapmıyorum fakat artık bitirsek iyi olacak iyi günler Erva Hanım.”

Odadan çıktığımda yan odadan babamın sesi gelince anında durdum. Hala gitmemiş ve telefonla konuşuyordu. Konuşmalara kulak kesildim.

“Tamam bu seri de çıkınca haledersin. Yarın toplantı var zaten. Bu seferkiler güzel, kesin iş olur.” Demesiyle kaşlarımı çattım. Fakat babam kapıya doğru yaklaşınca hızlıca şirketten ayrılmak zorunda kaldım. Kendi evime girdiğimde rahat bir nefes verdim. Birkaç gündür babamların evinde kalıyordum fakat artık evime gelmeliydim. Küçük bir villada kalıyordum. Ailemle yaşamayı her ne kadar sevsem de kendi kazancımla bu evi almış kendime bir hayat kurmuştum.

Ayağımdaki topukluları çıkartıp üstümü değiştirmek için odama çıktım. Rahat bir şeyler giyip salona geçtiğimde koltuğun üzerinde yatmış köpeğim Neşe’yi görünce tebessüm ettim. “Kızım ben geldim.” Dememle hızlıca ayaklanıp üstüme koştu. Sarılıp hasret giderirken kapının çalmasıyla ikimizin bakışları da oraya döndü.

Neşe akıllı bir köpekti ve ne hissettiğimi gerçekten anlayabiliyordu. Kapıyı açmaya giderken peşimden geliyordu. Sonunda kapıyı açtığımda karşımda Atlas’ı görmeyi beklemiyordum.

“Gelebilir miyim Erva?”

--------------------