https://youtu.be/4sJmiQX33KU?si=jVi3OCsA_dXBqTDJ

Sahilde oturmuş kulağımda kulaklık dinleyerek gün batımını selamlıyordum.Sahlde yürümek için akşamı bekliyordum .Çünkü sahil akşamları sakinleşiyordu.Sadece denizin dalgaları ve ben oluyordum.Sonbahar olduğu için kimse sahilde akşama kalmıyordu.Hava kararmaya başlayınca denize doğru yürümeye başladım.Denizin önüne varınca ayakkabılarımı ayağımdan çıkarıp yürümeye başladım . Denizin soğuk suyu beni sakinleştiriyordu.Aile baskısını dersleri sınavları her şeyi unutturuyordu.Denizin etrafını 3 kere turlamıştım 4.ye geçmeden telefonum çalmaya başladı.Arayan annemdi.

-Nerdesin sen.Saatin kaç olduğundan haberin var mı.Çabuk eve gel

*Sahilde oturuyordum.Birazdan gelirim

-Çabuk ol baban gelmeden gel eve.

*Tamam anne.

Ailemi seviyordum.Bu zamana kadar beni yedirmiş içirmiş sevgiyle büyütmüşlerdi.Ama babamdan çok şüpheleniyordum.Çünkü eve geç saatlerde geliyordu ve telefonu hiç elinden düşmüyordu.Anneme bu konuyu bahsedememiştim ama söylemeyi düşünüyordum.Bu tür düşünceleri kafamdan silip şezlonglardan birine oturdum ve ayakkabılarımı giyindim.Yavaş yavaş otobüs durağına doğru yürüdüm.Ama kötü zaman denk gelmiştik.Saat 8 sularında otobüs tıklım tıklım oluyordu.Elime çantamı aldım ve Antalay kartımı aramaya başladım.

Aksilik şu ki kartımı evde unutmuştum.Kredi kartımı çıkardım.İnşallah içinde para vardı.Otobüs 25 dakika içinde geldi.Kartımı bastım.Para yoktu otobüsten indim ve yürümeye başladım.Uzakta bir şey gördüm.Bir kaza.

Koşaak oraya gittim.Bir çocuk yerde kanlar içinde yatıyordu.Yanındakş arkadaşı da sadece ağlıyordu

*Ne oldu burada .Çocuğun ya da kendi ailenin iletişim bilgilerini söyler misin

-*Arkadaşım Selimle karşıdan karşıya geçiyorduk.Geçerken hızını bilmiyorum ama sanırım 200 le gelen bir adam Selime çarptı sonra kaçtı

*Anladım.Ailenin telefon numarasını söyler misin

-*05*******

*İsmin nedir

-* Uraz.Uraz Tunaboylu

Telefon 2. çalışta açıldı

*Alo Uraz Tunaboylunun bir aile bireyiyle mi görüşüyorum

*Buyrun ben abisiyim.Sorun nedir.

*Uraz ve arkadaşı selim.Karşıdan karşıya geçerken selime araba çarpmış.Selimin iletişim bilgilerine ulaşamıyoruz.Urazdan sizin numaranızı vermesini rica ettim.Selimin ailesine haber verebilir misiniz.Durumu iyi gibi görünmüyor.

*Tamamdır teşekkür ederiz çok sağolun

*Önemli değil.

Aradan ya 35 ya da 40 dakika geçtikten sonra urazın abisi geldi.Ama ne gelmek.Mercedes g kasa arabasından indi ve yanımıza doğru koşmaya başladı.

*Uraz.Ne oldu oğlum burda.Nasıl çarptı araba

*Abi karşıdan karşıya geçiyorduk kaldırıma ulaşmamıza milim vardı selime araba çarpıverdi.Herşey bir anda gerçekleşti.

Uraz ve Haktan Kaan uzun bir süre daha konuştular ve sonra arabalarına binip gittiler

O gün, o karanlık sokak lambasının altında kaderin bir cilvesi olarak tanıştım onunla. Bir kaza olmuştu ve ben tesadüfen oradaydım. Yüzü endişe doluydu, gözleri o anın şokunu yansıtıyordu. Yardım etmek için yanına gittim, kısa bir süreliğine bile olsa yollarımız kesişti. O anın ardından ne bir daha gördüm onu ne de bir haber aldım. Hayatın tuhaf bir cilvesi olarak, o kısacık anı hafızamda bir anı olarak saklıyorum. Belki de bazı insanlar sadece bir an için hayatımıza girerler ve o anın büyüsüyle sonsuza kadar hatırlanırlar.