O hafta hiç görmedim.Bir sonraki haftada...

Sonunda idam günü gelmişti.Babam idam edilekti.Sadece onlara karşı geldi diye.Ben bile korumam olmadan sokağa çıkamıyorum.Çünkü herkes bana zarar verebilir.O gün içimi kötü bir kaygı kapladı.Saat gelince sim siyah giyinerek meydana gittim.Sarayın önündeydi.Araya karıştım.Giyotin ordaydı.Kocaman...İlk kişi babamdı.Hızlıca oturttular.Kafasınısabitlediler.Son sözünü istediler.Babam kalabalıktan bana gülümsiyerek baktı.Yeşil gözlerinle acıyla babama baktım."Seni seviyorum kızım" dedi sessizce.Tam bu sırada sahnenin altındaki Emir'i gördüm."Emir?" dedim şaşkınlıkla.Bir anda sahneye atlayıp iki adamıda yere indirdi.Nasıl yaptığını bile anlamamıştım.Babamıb kafasını çıkarttı ve elindeki bir butona bastı."3,2,1!" dedi ve önümüzdeki sarayın arkasındaki dağlarda olan küçük saraylar teker teker patlamaya başladı.Yüzüme vuran gök yüzündeki ışıkları fark ettim.Bunlar havayi fişekti.Kafamı hafifçe yukarı kaldırdım.Kocaman bir şekilde kalbin içerisinde "E" harfi vardı.Bunu fark ettiğimde kafamı sola doğru eydim."Sen gerçekten delisin Emir" dedim kendi kendime.Ama şaşırmadımda değildi.Sol kaşımı havaya kaldırıp Emir'e baktım.Yanına gidip"Yine yaptın yapıcağını." dedim.Gülümsedi."Evet yaptım.Ama daha iyiside olabilirdi." dedi ve bana doğru eğildi.Geri çekildim."Teşekkürler" dedim ve sarıldım."Bir şey değil" "Eftelya" bir an duraksadım.O hala sarılmamıştı.Ve konuşurken Eftelya dedi.Eftelyam değil.Tam bu anda etrafa sarayın görevlileri girdi.Hepimizi toplayıp hapisaneye tıktılar.Emir ile karşılıklıydı kabinlerimiz.Girerken ufacıcık zorluk çıkardım.Tamam tamam baya zorluk çıkardım.Çığlıklar attım.Ama Emir çok sakindi.Direk teslim oldu.

"Bu kadar gerilme biz suç işlemedik" "O YÜZDEN Mİ BİZİ KODESE TIKTILAR AKILLI!" "Nefes alsan kodese tıkıyorlar." "SENİN YÜZÜNDEN BENDE TUTUKLANDIM!" "Biraz sakin ol! "NASIL OLAYIM İKİMİZİDE ÖLDÜRECEKLER" "456 kişiyi idamdan kurtarıp iki çalışanı öldürdüğümüz için mi?" "EVET UNUTMA 2022 DE DEĞİLİZ!" "Tamam tamam sakin ol Eftelya" "BANA SAKİN OL DEME!" "HEPSİ SENİN YÜZÜNDEN!SEN OLMASAYDIN.." sözümü bitiremeden Emir sözümü kesti."evet her şey benim yüzümden.Ama en azından babanı kurtardık?Hem bu bejim ilk gorişim değil.Bizi çıkarabilirim." "Nasıl olacakmış o?" "Güven bana" dedi ve gözümü devirdim.Emir "Bakarmısınız" "Ne var" dedi böbürlenerek gardiyan.Sonra Emiri göruünce duraksadı."E-Efendim!" "Şunları çözersen iyi olur Ozan" "P-peki efendim" dedi tırsarak gardiyan.Sonra ikimizinde kapıları açtı.Şaşkın gözlerle Emire baktım."Nasıl yaptın?" yüzünde gurur duymuş bir gülüm seme vardı.Sanki çok normalmiş gibi bileğindeki kelepçeleri tereyağından kıl çekermişçesine açtı."Benimkileride açarmısın" dedim."Ee nasıl yaptın?" "Burdaki her gardiyanla bir geçmişim var.Hepsi benden korkar.Yaptıklarımdan." "Nasıl yani." "4 kere başa geçen kralı bilerek iz bırakarak öldürdüm 87 gardiyan ve 36 tanede hizmetçi dahil" "NE" dedim ve şaşkınlıkla Emire baktım.Emir bir anda durdu.Bende.Sonra yüzü ciddi bir şekilde bana baktı.Yavaşça eğildi.Elimdeki kelepçeleri nazikçe açtı.Ben ona bakarken bir anda kelepçeleri çıkardı.Bana baktı."Şimdi ne yapıcaz?" dedim yavaşça."Onu bende bilmiyorum.Ama seninle olmak istiyorum.Ölene kadar.Son neefesime kadar..." ciddiyetini bozmadı.Bende öyle.Ellerimi onun yanaklarına koydum."Teşekkürler Emir..." "Bir şey değil Eftelyam" dedi ve ellerini elimin üstüne koydu.Ellerimi yavaşça aşağı doğru indirdi .

Çenemi tuttu."Sana başkası söyledimi?" "Neyi?" "Gözlerinin çok güzel olduğunu" "Bilmem." yanaklarımın kızardığını hissettim."Ve kızarınca çok güzel olduğunu" "Aslında" "Neyse..." "Boşver.." "Sen her halinle çok güzeldin..Güzelsin.." yanağıma bir öpücük kondurdu.Tam kafasını geri çekerken sarıldım."Seni seviyorum.." "Ama ben seni sevmiyorum Eftelyam" şaşkınlıkla geri doğu çekildim."N-" sözümü kesti."Çünkü ben seni çok seviyorum...Hemde her şeyden çok..." "Bazen düşünüyorum.Allah senin gibi bir güzeli nasıl yarattı diye" "Gözelerin bir orman..Saçların oranın toprağı...Dudakların çiçekeleri.." bir adım daha yakınlaştı.Duvara sırtım değiyordu."Ben seni sevmiyorum..Bens eni çok seviyorum" tam bu sırada içeri bir sürü gardiyan girdi.Emir silahı elime uzattı."Al" "Yapamam" "Şu an yapmalısın" "Nişanı nasıl alıcam" dedim ve Emre arkama geçip elimi hizaladı.4 kişiyi vurdum.Geri kalanlarınıda o."Ben şimdi katil miyim?" Emre tereddütle kafasını evet anlamında salladı."Bir yerden sonra alışıyorsun..Ama kana 20 saniyeden fazla bakma.Miden bulanır.Yüzüne kan gelmesin.Çıkarması zor olur."

"Nerden biliyorsun?" "Neyi" "Kanın yüzden çıkmayacağını" "İlk öldürdüğüm kişinin kanı yüzüme gelmişti.O kanın kokusu hala burnumda.O zaman daha 16 yaşındaydım..." "Çok uğraşmıştım yüzümdeki gitsin diye" "16 yaşındamı birini öldürdün ilk?" "Evet " "Kimi" "Saraydan evimize gelen ve annem ile babamı zorla götüren gardiyanı" "Ondan 5 dakika sonrada annem ve babamı götürdüler..Onlar artık yok.En çok buna üzülüyorum.O yüzden saraydakilere karşı bir kin besledim."

"Senin adına üzüldüm..."