Uykumun ilk kısımlarında ışık yandı."Kapatırmısın" ışığı kapadı."Ben çıkıyorum" "Sonunda".Güldü. "Evet.Kurtuluyorsun benden" "İnşallah" kapıyı kapatıp çıktı.

Ertesi gün işe tekrar döndüm."Aa Esra hocam sizi tekrar burada görmek çok güzel.Geçmiş olsun tekrardan" "Saol Fırat" Fırat asistanlardandı."Esra hocamı o" "Takendisi Oğuz" Oğuz'da asistanların başındaydı.3,5 yıldır asistanmış.Ne zaman uzmanlık alır bilmiyoruz.

"Esra napıyorsun?İyileştinmi bakayım" "Evet Ahmet.Bi sen eksiktin" Ahmet önlüğünün göğüsündeki cepten ışıklı kalemi çıkartıp gözlerine bakmaya çalıştı. "Ahmet!Saçmalama çek şunu gözümden" ışığı söndürüp çekti."İyileştiğine emin misin?Yorgun duruyorsun" "Yok birşeyim Allah Allah" "Bak iyi değilsin sen" ikileini sırtında birleştirip yüz üstü duvara dayadım."Anlamadın galiba!" "T-Tamam anladım" "İyi.Eğer anlamadıysan başka türlü analtabilirim çünkü" "Tamam bırak bırak" dedi ve güldü.Düz çevirdim."İyi bari" dedim ve uzaklaştım.Arkamdan baktı.Elini kalbine koydu."Normalde bu kadar hızlı değildi.Bu kalp atışı ne ya"

Acilde saçma sapan basit işlerle uğraşıyordum.Parmak kesilmesine bile geelen vardı ya.Kağıt kesiği!Buna da gelinmez kardeşim.Marketten yara bandı alırsın yapıştırırsın geçer bunada soktora girmeyin.Bide biri gidip merdivenelerden düşmüş.Dizi kanamış.BUNADAMI BEN YETİŞEYİM ASİSTANLAR NE GÜNE VAR YA?BEN CERRAHIM CERRAH.HEMŞİRE DEĞİL.BANA BEYNİ YARILMIŞLAR LAZIM DİZİ KANAMIŞ DEĞİL!

Tüm gün bunlarla uğraştıktan sonra babama ziyarer gittim.Ahmet'e güvenmiştim ama benimde bakmam lazımdı