Biraz daha sakinleşmiştim.Ama hala kötüydüm.Bir kaç dakika sonra Asaf'ın odasına gittik.Bana bir örtü verdi ve sıcacık bir kahve yaptı.Ben koltukta oturup onu izledim.Yanıma oturdu.Bir elini koltuğun üstüne koydu.Bana bkıyordu."Hadi koy kafanı" dedi yumuşak bir sesle.Gözlerine baktım.Kafamı omzuna koydum.Gözlerimi kapadım.

Uyanınca Asaf'a baktım.Beni izliyordu.Bir süre bekledim."Ben şimdi asansöre nasıl binicem?Nasıl unutucam?" "Binemiyiceksin.Unutamayacaksın...Ama zamanla geçicek.Endişen..Korkun" "Emin misin?" ciddi bir suratla kafasını evet anlamında salladı."Hasta?Pekiya o nasıl?" "Merak etme.Bekliyoruz yoğun bakımda.Biliyorsun 72 saat kritik" "Biliyorum.." "İyileşicekmi?" "Bu çok düşük bir ihtimal.Hatta bu zamana kadar dayanmasıda mucize." "Ben mucizelere inanmam.Kaderi öyleymiş" gülümsedi."Kader...Kader..Peki bu kaderse...Sen nesin?" analmaz gözlerle gülümsiyerek ona baktım."İltifatmı ettin şimdi?" bir elini belime koydu ve kendine doğru çekti.Öbür elinide yanağımın altına koydu."Bu iltifat değildi...Bu gerçekti.." dedi ve yüzünü dahada yakınlaştırdı.Hafifçe gülümsüyordu.O an nefesim daralmıştı.Kalbim hızla çarpıyordu.Tam bu anda içeri Fırat girdi."Hocam!" bir anda geri çekildim.Asaf arkasını dönüp Fırat'a baktı."Ne oldu?" "Situs İnversuslu hasta kötüleşti!" "Ne!" dedi ve hızlıca ayağa kalktı.Bende tam ayağa kalkıcakken "Sen burda kal.Daha çalışma ben hallederim" dedi ve hızlıca çıktı.Bende uslu durmayıp peşinden gittim.

"Nedir?" "Hocam iç kanaması var sinüz ritmi yok" "Kalbi durmadan kanı almamız gerek.Bistüri" "Ameliyathaneye gitmemiz gerekmezmi?" dedi Ahmet."Oraya kadar dayanmaz" hemşire neşteri uzattı.Asaf alıp hastanın göğüsünün tam ortasına bir çentik attı.Fazlaca kan olduğunu görebiliyordum."Aspire et" Fırat hızlıca içerdeki tüm kanı hortum ile çekti."Nerede kanama olduğunu bulmalıyız" Bir anda harekete geçecekken duraksadı.Bende içeri gidip "Kanama ak ciğerlerde" diye atladım. "Senin burada olmaman gerekiyordu.Git yukarıda otur." "Sence ben burada böyle bir hasta varken oturabilirmiyim" gözlerini devirdi."Sorun ak ciğerlerde bekleme hadi"."Ak ciğerlere tüp takın" dedi ve eldivenlerini çıkartıp çöpe attı.

"Tamam hadi artık çık" "Beni dışlıyorsun demek ha" "Hayır.Bu iyilik" "İyilik..Tamam şimdi bende bir iyilik yapıcam." "Ne iyiliği" "Teşekkür olarak" ona yaklaştım.Yüzlerimiz çok yakınken önlüğünün üzerindeki steteskopu düzelttim.Bu sıraada eli belimdeydi.Geri çekildim."Bir doktorun en önemli parçası steteskopudur" hafifçe güldü. "Sen benimle oyun oynuyorsun değilmi" "İyi tamam oyna bakalım.Elbet kazanacağım zaten" gülümsedim.Ona doğru bir adım attım ve yanağına öpücük kondurdum.Asaf donup kalmışken arkamı dönüp uzaklaşıyordum.Kapının önünden bir kez daha ona doğru baktım.Gülümsedim.