@pain.mdg
|
Bir gün sonra Asaf odama geldi."Hoşgeldin" "Hoş bulduk" dedi ve önümdeki iki sandalyenin sağımdakine oturdu."Ne oldu" "Yok bir şey" "E o zaman neden geldin?" "Seni görebilmek için bir şeymi olması gerek doktor hanım" gözümü devirdim."Çıkar ağzındaki baklayı" "Tamam tamam.Teşekkürler" "Ne için?" "Hasta için.Kurtuldu." gülümsedim."İyi bari.Kurtulduğuna sevindim" elimi masada duran elinin üzerine koydum.Elimize bakıp bana baktı sorgulayıcı bakışlarla."Bu gerçek değilmi" "Rüya olmasınımı isterdin?" güldü."Hayır.Hemde asla" elimi geri çektim."Rüya değil o zaman" "Neden?Dur yada ben söyliyim.Bu gerçek olamayacak kadar güzel" gülümsedim."Şırmardın iyice.Ben gidip hastalarıma bakıcam" dedim alaycı bir sesle. "Hastaların yok" "Ne?" "Hepsini hallettim" "Kırka yakın hastayı nasıl hallettin beş saatte?" "Esra Parlak ben her şeyi hallederim" "Sen gerçekten çok şımardın" ayağa kalkıp kapıya doğru yürüdüm.Kapı kolunu hızlıca açtım ama kapının arkasındakini görünce şoke oldum. "Giray!" Karşımda kapıya vurmak için uzanmış Giray'ı gördümGiray sırıtarak bana bakıyordu. Ben ise ona şaşırarak bakıyordum. Giray benim liseden arkadaşımdı. Ya da o benim için öyleydi. Ben onun için öyle değildim. Çok yakın arkadaştık lisede ancak o benden hoşlanıyordu. Hatta hiç çekinmiyorduda. Ama annem öldükten sonra okuldan ayrılıp başka okula gitmiştim. O yüzden bir daha görüşememiştik. Ama şimdi hastaneyi bulup gelmişti. Korkup şaşırmış gözlerle Giray’a bakıyordum.”Sen beni nasıl buldun?” “Ben bulurum. Hem konu sensen… Kesin bulurum” dedi ve sağ tarafımdaki hafif kıvrımlı perçemimi elinde çevirdi. Sırıtan suratını pataklamak istiyordum. Derin bir nefes verdim. “Anlaşıldı. Sen yıllardır değişmemişsin.” “Hem de hiç değişmedim. Ben hala aynı adamım. Ve bir değişmeyende ne biliyor musun?” “Ne” “Sana olan o sonsuz aşkım” “Bak yeter. Ağzına bir tane patlattırma” “Ooo. Serseriliğin değişmemiş.” “Sen nasıl bir insansın ya? Sana insan demek insanlığa hakaret! Sen kalkmışsın seni sevmeyen biri için gidip aramışsın sonra iş saatinde gelip saçma sapan konuşuyorsun!” “Saçma sapan mı?” dedi ve güldü. Tam elimi havaya kaldırdığım sırada Asaf gelip elimi tuttu. “Tamam Esra. Ben hallederim.” Elimi hızlıca çektim.Asaf, Giray'ın yakasından tutup kapıyı hızla çarptı.Bağırış sesleri odanın içine giriyordu. "Bak Giray mıdır nedir bilmiyorum ama, eğer Esra'ya yaklaşırsan seni bitiririm tamam mı" "Vay be.." dedi ve alkışladı Giray."Mükemmel tehtit ha.Yanlız Asaf hoca.Ben sizden öncede seviyordum Esra'yı" "Bak seni sonkez uyarıyorum.Esra'dan uzak dur!" "Yoksa ne yaparsın" kapı deliğinden bakıyordum.Asaf bir anda Giray'ı yakasından tuttuğu gibi duvara dayadı."Bak çocuk.Eski öğrencimsin diye sakin davranıyorum ama benim canımı sıkma asabımıda bozma." "Yoksa ne yaparsın,Dövermisin öldürür müsün?" "İnan bana sana yapıcaklarımdan sonra keşke öldürseydi dersin" Giray hızlıca Asaf'ın bileğinden tutup elini indirdi."Tamamdır hoca.Sen istedinya hemen bırakırız" "Allah'ın kekosu şu haline bak.Bari okusaydın" "Biz senin gibi üvey babamızla el üstünde tutulmadık be hoca.Biz gidip çalıştık" "Şimdi sana acıyim mi?Onu mu istiyorsun?Çık git asabımı bozma benim" Bir anda Giray bir çakı çıkardı ve Asaf'ın üzerine atladı.Hemen kapıyı açıp Giray'ı üstünden almaya çalıştım ve hemen güvenlikleri çağırdım.Hemen alıp götürdüler. Duvara yaslanmış yerde oturan Asaf'a baktım.Önüne çöktüm."İ-iyi misin?" "Evet sen iyi misin?" "Bende iyiyim sadece elimi sıyırdı o kadar" O sırada eliyle karnının sağ tarafını tuttuğunu fark ettim.Alnının kenarındada kanayan bir sıyrık vardı."Elini çek" "Yok bir şeyim" "Çek dedim" diyerek elini yavaşça çektim.Yara orta büyüklükte kanayan bir yaraydı.Gömleyinede kan bulaşmıştı.Kafamı panikle Asaf'a baktım."Gerçekten yok bir şey" Soyunma odasına geçip pansuman yaptım.Dikişi attıktan sonra Asaf'a baktım.Beni izliyordu."Neden böyle bir şey yaptın" "Korktum" "Neyden" "Sana bir şey olucak korkusuyla olabilecek her şeyden" "Ama olan sana oldu" dedim ve alnındaki yaraya doğru baktım.Elimi uzatıp saçını çektim."Bunada ufak bir pansuman yapıp yara bandı yapıştırırım.O kadar büyüzk değil bu." Eldivenlerimi giyerken Asaf yüzündeki saçları çekti.Durakladım.Tam bu sırada tabureden düşerken beni belimden tuttu.Tabure bir kaç tantim ileri gitti."İyi misin?" korkuyla kafamı evet anlamında salladım ve duğrulum hemen yara bandını yapıştırdım.Odama hızlıca gidip korkuyla ilaçlarımı aradım.Saati çoktan geçmişti.Hemen bir kaç tane hapı çantamda bulup sorgulamadan hepsini içtim.Bir saat içerisinde fazlaca başım ağrıdı ve döndü.Hafif miğde bulantımda vardı.Ama iyiydim.Fazlaca uykum geliyordu.Eve gidince direk uyudum. |
0% |