“Ceylan’dan”

Gece telefonumun çalmasıyla uyandım,ekranda Ali’m🖤 yazısını görmemle Hızla ayaklandım.

Kapıya çıktığımda askeri üniformasının içinde görmemle gözlerim dolmasa Hızla kendime gelip ona sarıldım.

Mehmet Ali”Ceylan’ım bekleyebilicek misin?”

”Bekliceğimden emin olabilirsin yüzbaşım,kendine çok dikkat et,seni tek parça bulmak istiyorum.”

Mehmet Ali”Merak etme çok dikkat ediceğim,sende dikkat et olur mu?”dediğinde onu onaylamıştım.

Daha sonra ayrıldığımızda gitmesini asla istemesemde gitmek zorunda olduğunu bildiğimden birşey de diyemiyorsun.O arkasını dönmüş giderken ona seslenmemle durup bana dönmüştü.

”Seni çok sevdiğimi unutma”diyip bir ilki gerçekleştirmiş ve onu öpmüştüm,ilk başta yanda olan elleri yüzüme çıkmasıyla öpülünce karşılık vermişti.

Birbirimizden ayrıldığımızda çok şaşkın bakıyordu ve bu beni güldürmüştü.

Mehmet Ali”Döndüğümde bunun hesabını alıcağımdan emin olabilirsin öğretmen hanım”

”Biraz daha burada kalırsan geç kalıcaktın yüzbaşım”dememle hatırlamış olucak ki son bir kez sarılıp aşağı inmişti.Onun aşağı inmesiyle bende cama çıkmıştım.

Karanlıktan dolayı göremeyeceğini bilsemde onun gidişini izlemiştim,kafasını kaldırıp pencereye baktığını az çok görsem de yüzünü görmek imkansız gibi birşeydi.

Anlık gelen aydınlanma ile kendime gelmiştim.Ben Mehmet Ali’yi öpmüştüm.

Tamam şu ana kadar birçok kez yanağından öpmüş olsamda bu ilkti ve çok acayip bir duyguydu.O anları düşünmemle tekrar hızlanan kalbimi susturmaya çalışsamda pek başarılı olamamıştır.

Aynı zamanda Mehmet Ali’nin gitmiş olmasının farkındalığıyla ağlamaya başlamıştım.

İçses”Psikolojik sorunlarının olduğunu daha önce söylemiş miydim”İçsesime göz devirirken hala ağlamaya devam ediyordum,anlaşılan bu gece çok uzun olucaktı...

”Mehmet Ali’den”

Ceylan’a veda etmek için onun yanına indiğimde normal başlayan konuşmamız gayet normal bir şekilde ilerlerken aşağı inmeden önce bana seslenmesi ve bir anda beni öpmesiyle neye uğradığımı şaşırmıştım.

Onun şaşkınlığıyla başta birşey yapamamışken kendime gelip bende onu öpsemde aşağı inerken hala durumun etkisinden kurtulmaya çalışsamda yüzümdeki aptal spiritual engel olamıyordum.

Ceylan’dan bu kadar etkilenmem asla normal olamazdı.Arabaya yaklaştığımda pencereye doğru baksamda karanlıktan pe birşey görülmüyordu.

Fakat onun beni izlediğini hissediyordum,Arabaya binmemle ne kadar kendime çeki düzen vermeye çalışsamda Ömer’in imalı bakışlarından birşeyler anladığı belliydi.

Şu çocuk her anda Yanımda bulunmasa olmazdı sanki,ben kendi kendime Ömer’e söverken o ise konuşmaya başlamıştı.

Ömer”Komutanım hayırdır yenge hanımda ayrıldığınız için üzülmüyor gibisiniz?”Diye imalı imalı konuşmasıyla,onu boğmamak için kendimi zor tutuyordum.

”Ömer kes sesini bence kardeşim,ne dersin”

Ömer”Abi göreve gidiyoruz yüzünd egüller açıyor yani bunun altında birşeyler aramam gerekiyor bence”

”Az daha konuşursan başka şeyleride araman gerekicek anlıyorsun dimi beni?”dediğimde Derince yutkunmuştu.

Ardından ise Askeriyeye kadar konuşmamıştık ama Ceylan’la yaşadığımız o anın durmadan gözümün önüne gelmesi işimi hiç kolaylaştırmıyordu...