İyi okumalarr,seviliyorsunuzz❤️

“Ceylan’dan”

Bugün yeni bir haftanın başlangıcıydı ve onun yokluğundaki ikinci haftaydı,onunla beraber evde uzun süreli bir sessizliğe bürünmüştü.

İki haftadır bu evde yalnızdım ve artık deliricek noktaya geldiğimi hissediyordum,Enes’in de uzun zamandır aramaması kötü birşeyin habercisi gibiydi.

Yine de moralimi yüksek tutmaya çalışarak Üstümü değiştirdim.Bu hafta boyunca Efe’yi daha çok ziyaret etmeye başlamıştım.

Nedeni bilinmez içimde büyük bir huzursuzluğun oluşmasıda onun yanına gidip gelmemi arttırmıştı,Ali’nin olmamasıda sanki durmadan Efe’nin yanında olmalıymışım hissini omuzlarıma bir kambur misali yüklemişti.

Bu karamsarlığa bir son verip evden çıktım ve arabayı okula sürdüm.Okula geldiğimde bir haftadır karşılaşmadığım Cengiz Bey’i görmemle tüm moralim altüst olmuştu.

Sanki evren bugünün pek de iyi geçmiyiceği hakkımda uyarılar veriyordu ama bunu da içimdeki huzursuzlukların yanına kaldırmayı seçtim.

Arabadan indiğimde o da içeri girmişti,şaşırtıcı bir durumdu Normalde ya uzun uzun birşeyler anlatmaya kalkışır ya da tekliflerde bulunurdu.

Belki dedim,belki de bugün sandığım kadar kötü geçmez,ben abartıyorumdur.Olabilirdi Ali gitti gideli içimdeki huzur zaten kaybolmuştu ama bugün içimdeki garip his her neyse onun yokluğunda hissettiğim şeyle aynı değildi.

Belki de sadece korkuydu onun görevinin uzaması içimdeki korkuyu göz önüne çıkarmıştı,bunları düşünürken aynı zamanda da sınıfa girmiştim.

Çocuklar yavaş yavaş gelmeye başladığında artık herşeyi bırakıp onlara odaklanmalıydım,somurtkan ve mutsuz bir öğretmen olmam her iki tarafında verim alamamasını sağlığıyıcaktı.

Sonunda tüm çocukların gelmesiyle bende derse geçmiştim...

”Okul Çıkışı”

Sabahki ruh halime göre daha iyi olduğum söylenbilsede içimdeki garip hissin varlığını hala hissetmem bana hiç ama hiç yardımcı olmuyordu.

Tüm çocukların sınıftan ayrılması üzerine bende çantamı toplayıp sınıftan çıktım,okulun dış kapısına geldiğimde ise ismimin seslenilmesiyle arkama döndüm,o kişinin Cengiz Bey olmasıysa kaçınılmaz son gibi birşeydi.

Derin bir nefes alıp arkamı döndüm,derdini anlamak için konuşmayıp ona baktığımda hiçbir şey söylemeyip bana bön bön bakması sinirimi bozmuştu.

Kendimi sinirdende olsa gülmemek için tutarken onun hala üzerimde olan bakışlarını fark etmemle bunun uzun bir süre daha devam ediceğini anlayıp konuşmaya başladım,yoksa bu iş dizilerdeki bakışma sahneleri gibi uzadıkça uzuyıcaktı.

”Bir problem var Cengiz Bey?”O sırada sanki aklına gelen şeyi yeni hatırlamış gibi aramızdaki mesafeyi kapatıp konuşmaya başlamıştı.Evet bu bakışma süreci boyunca aramızdaki mesafeden tır geçerdi,zaten küçük olan okulda bu kadar uzak durmamız bile mucizeydi zaten.

Cengiz”Evet şu çocukların dosya işleri ve kayıtları hakkında sana danışmam gereken şeyler var.”

Sözünün bitmesi üzerine kaşlarım çatılmıştı,öğretmenim be ben kayıt işleriyle ben mi ilgileniyorum yap İşte işini demekte vardı ama böyle birşey dersem muhtemelen sonu pek iyi olmazdı.

O yüzden en makul tonda cevap verdim.”Şu an çok acil mi?”diye işi ertelemek ardına bir soru sordum.

Cengiz”Evet Ceylan önemli bir işin yoksa şimdi bakalım.”He bide bu vardı benim ona ısrarla Bey diye hitap etmemin üzerine o da bana ısrarla Ceylan diyordu.

Tamam resmiyeti belki fazla abartmışımdır ama karşındaki sana Bey ya da Hanım diye hitap ediyorsa senin de öyle hitap etmen gerekiyordu,en azından benim fikrim buydu.

Resmiliği pek sevmesemde bu adama sinir olmam ister istemez onla yakın olan her davranıştanda uzak durmam gerekiyordu,değişik bir adamdı ve ben bu adamı hiç sevmiyordum.

Uzun süre sessiz kalmamın ardında konuşmaya başladım.”Tabi olur sonuçta bakalım isterseniz”diye bir öneri sunmuştum,normalde işim olduğumu söylesemde her teklifte böyle yanıt verdiğim için birşey diyemiyordum ve çocuklar hakkında olması da zaten konuyu önemli bir hale getiriyordu.

Cengiz”Dosyalar benim odamda getir götür uğraşmayalım hemen bakalım,daha çabuk biter işimiz”diye karşılık verdiğinde önden yürümeye başlamıştı ki telefonum çalması ile duraksayıp bana döndü,elimle bir dakika işareti yapıp telefona yöneldiğim.

Ayşe teyzenin aradığını görmemle Hızla telefonu açtım.

”Ayşe teyze iyi misiniz?Hayırdır”sesimin istemsiz bir şekilde telaşlı çıkmasına engel olamamıştır.

Ayşe”Kızım Efe durmadan seni sayıklıyor ne oldu bende anlamadım kusura bakma rahatsız ettim ama birde ateşi çıkınca gelip bir görsen olur mu?”

Cümlesini bitirdiğinde sesini ne kadar sakin tutmaya çalışsada onun da telaşlı olduğu belliydi,onu onaylayıp Hızla telefonu kapatırken Cengiz’e döndüm.

”Gerçekten çok acil bir konu çıkmam gerekiyor ama sorun olur mu?”

Cengiz”Ceylan tekliflerimi durmadan reddetmeni anlarım ama bu konu çocuklarla ilgili gelip şu dosya işine mi baksan!”

”Cengiz Bey gerçekten sizi de anlıyorum Fakat çok önemli bir konu yarın geldiğimde hepsine bakıcam ama”diyip cevap vermesini beklemeden Arabaya geçmiştim.

Şuan onu dinleyebilecek sakinliği kendimde bulmuyordum.Arabaya binip Hızla Ayşe teyzelerin evine sürmeye başlamıştım.Yol boyunca Ayşe teyze bir kere daha aramıştı,ona 10 dakikaya orada olucağımı söylememin ardından kısa bir süre sonra önüme kıran siyah bir arabayla ani fren yapmıştım.

Kemerim takılı olduğu için şükredersen önümdekilerin derdini anlamaya çalışıyordum.Karşımdaki siyah arabanın içinden bir adamın çıkıp benim arabamım önünde durmasıyla kaşlarım çatışırken geriye gitmek için bir hamle yapmak için kafamı arkaya çevirdiğimde arkamdada araba görmem ile afallamıştım.

Şuan arabadan inmekten başka çarem yoktu Fakat ne olduğu belirsiz bir adamla konuşmak için onun yanına girmek akıllı bir iş sayılmazdı.

O adamın yanıma doğru ilerlemesiyle Şuan için bana yardım edebilicek tek kişiyi Enes’i aramıştım,fakat adamın kapıma kurşun sıkması ve beni kolumdan tutması o kadar ani olmuştu ki Enes’in şu an telefonu açıl açmadığından bile emin değildim.

”Ne yapıyorsun be sen manyak herif”diye ani bir yükseliş yaşamama ben bile şaşırmıştım.

”Demek bizim komitanin zevcesi sensin öyle mi?”demesiyle Ne zevcesi be diye ani bir çıkış yaşıyacağım esnada boynumda hissettiğim derin bir sızı ve kanıma karışan sıcaklıkla sersemlersen tek umudum Enes’in telefonu açmış olmasıydı,daha Sonra ise gözlerimin kapanması çok uzun sürmemişti...

Azıcık kaosa girmeyelim mi?Neyse heyecan iyidir yeni bölümü yarın atmaya çalışıcam,seviliyorsunuzz❤️