İyi okumalar,seviliyorsunuzz❤️

“Mehmet Ali’den”

Göreve gelmemizin üzerinden tamı tamına iki hafta geçmişti.Kamptaki itlerin dediklerine göre bunların arasında Başkan diye hitap ettikleri adam bugün gelicekti.

Fakat Albay kesin tarih veremiyeceğini muhbirden böyle bir bilgi almadığını söylemişti,bunlara ek olarak ne olur ne olmaz diye hazırlıklı olmamız gerektiğinizde söylemişti.

En azından Binbaşı öyle diyordu,binbaşıyla tim arasında hala tam samimiyet olmasada gün geçtikçe daha iyi anlaştığımız bariz bir biçimde belirgindi.

Aşağıdaki ortamın hareketlenmesiyle herkes o tarafa yönelmişti.Zaten böyle birşeyi beklediğimiz için yerlerimize geçmiş hazır bir şekilde bekliyorduk.

O sırada bu tarafa doğru sıkılan silah sesiyle hepimiz afallasakta bu çok kusa sürmüş,hızlıca karşı ateşe geçmiştik.Hüç birimizin böyle bir saldırı beklemediği açıktı.

Hazırlıksız yakalanmış sayılmazdık,çatışma çıkması zaten büyük bir olasılıktı fakat bunun Başkan gelmeden olucağını pek sanmıyorduk.

Herkes bir yerlerde çatışırken omzumdaki sızıyı görmezden gelmeye çalışıyordum.Bir süre Sonra ortam biraz daha sakinleştiğinde ve karşı tarafın tamamen etkisiz kaldığını anladığımızda yerlerimizden çıktık.

Yaramın ilk fark edenin Ömer olması Cem hızlı bir müdahale etsede kurşunun içerde olması işimizi zorlaştırıyorsu.Binbaşı durumu albaya anlattığında helikopter geliceğini ve görevden çekilmemizi söylemişti.

Başlamış olduğumuz bir görevden sonuç alamadan çekilmek her ne kadar insanın gururunu bir hayli kırsada şartlar ortadaydı ve artık buraya başkanın gelmiyeceği kesinleşmiş gibiydi.

Kamptaki çadırların içinden bulduğumuz birkaç dosyayıda yanımıza alıp helikopterin tahmini ineceği yere yürümeye başladık.

Ömer’in durmadan nasıl olduğumu sorması ve binbaşının bana olan bakışları hariç sakin bir yolculuk olmuştu,helikopterin geliceği yere yaklaşmaya başladığımızda gözlerimi kararması ile sendelemiştim.

Ömer Hızla yanıma gelip bir kolunu bana doladığında kalan yolu öyle tamamlamıştım,kan kaybediyordum ve bu baş dönmesiyle göz kararmasına sebep oluyordu.

Yol boyunca birkaç kez daha sendelesemde sonunda varmıştık.

Ömer”Helikopter ne zaman gelir?Çok kan kaybetti.”diyerek beni işaret etmesiyle ona iyiyim anlamında bir bakış atsamda pek tatmin olmuşa benzemiyordu.

Arda”Albay en kısa sürede geliceğini söyledi yarım saat falan kalmıştır...Cem kurşunu burada çıkaramaz mısın?”diye ona bir soru yöneltti.

Cem”Çıkarırım komutanım ama çok kan kaybetti böyle birşeye kalkışırsam daha çok kan kaybedebilir.”

Arda”Kan grubun ne?”diye bana hitaben konuştuğunda benden önce Ömer cevapladı.

Ömer”A Rh+ Komutanım”dediğinde Cem’e işaret vermişti,evet gerçekten herşey müthiş ilerliyordu zaten kapanan gözlerim Cem’in bana ilaç vermesi üzerine tamamen kapanmış ve sesler susmuştu...

”İlahi Bakış Açısı”

Cem’in kurşunu çıkarmasının ardından helikopter gelmiş ve Mehmet’i helikoptere taşımışlardı.Arda ise Mehmet Ali’ye kan vermekle meşguldü.

Sonunda hastaneye vardıklarında Mehmet Ali tekrar kontrole alınmış daha Sonra ise gözetim altında tutulmak şartıyla normal odaya alınmıştı.

Odada sessizlik hakim olsada bu sessizliği bir telefon zili bozmuştu.Ömer kendi telefonun çalmasıyla dışarı çıkarken annesinin aradığını gördüğünde yüzündeki tebessümle aramayı açsada telefonu açtığı an bu gülümseme solmuştu.

Ayşe”Oğlum,öğretmen Kızım bize gelicekti,10 dakikaya oradayım dedi 2 satır kız Yok baban arabasını bulmuş telefonu,çantası herşeyi oradaymış kızın başına birşey gelmiş git bak,bul bir şekilde”diye telaşlı bir şekilde konuşmasıyla Ömer’de paniklemiş annesine birşeyler söyleyip telefonu kapatmıştı.

Hızla odaya girdiğinde Mehmet Ali’nin bu kadar çabuk uyanacağını tahmin etmemişti,oradakiler onun bembeyaz olmuş suratıyla karşılaşırken ilk soran Mehmet Ali olmuştu.

Mehmet Ali”Ne oldu lan birine birşey mi olmuş?”dediğinde Ömer ise hızlı bir yalan uydurmuştu.

Ömer”Annem görevden döndük Ya ondan aramış bende senin söylememek için kürk takla attım da o yüzden”diyip rahat bir ifade takınmaya çalışsada hızlı birine durum anlatmalıydı.

Fakat abisine Yani Ali’ye bunu söylerse hastanede durmayacağını biliyordu,Ali timdekilere birşeyler anlatırken Ömer ise binbaşının yanına geçmiş dışarıyı işaret etmişti.

Binbaşının kaşları çatışırken Ali’de onlara dönüp konuşmaya başlamıştı.

Mehmet Ali”Ömer Ceylan’a haber verir misin?”dediğinde Ömer’in suratının ne denli değişti tabiki degözündme kaçmamıştı,artık emindi,Ceylan’a birşey olmuştu.

Mehmet Ali”N-Ne olmuş?”

Ömer”Abi ne olabilir,Allah aşkına”

Mehmet Ali”Ömer söylüyor musun?Kendim mi öğreniyim anlat lan şu OLAYI”derken sesi sona doğru epey yükselmişti.Ömer olayı anlattığında herkes askeriye gitmek için ayaklanırken Ali’yi ne kadar yatırmaya çalışsalarda bu pek mümkün olmamıştı.

Binbaşı bile emirle bunu yaptırmaya çalışıp başaramadığında Ceylan bulunduktan Sonra güzel bir cezanın hazır olduğunu söyleyip onun gelmesine ses çıkarmamıştı.

Mehmet Ali’nin ise Şuan tek umursadığı şey Ceylan’dı kimin elinde,nerede,nasıl halde olduğunu bilmediği sevdiği için yüreğinde depremler oluyordu...