Yeni Üyelik
37.
Bölüm

37.Bölüm

@papatyaninuzuntusu

Dün bazı sebeplerden dolayı bölüm atamadım kusura bakmayın,seviliyorsunuzz❤️

“İlahi Bakış Açısı”

Monitörün uyarı vermesiyle ortalık karışmış,doktor ve hemşireler acil müdahale için Hızla genç kızın yanına gitmişlerdi.

Mehmet Ali’nin ise zaten yorgun olan vücudu son olayları kaldıramamış onun sinir krizi geçirmesi ve bayılmasına sebep olmuştu,Ömer onun yanında başka odaya giderken Arda ve Murat ise genç kızdan gelicek iyi bir haberi bekliyorlardı.

Arda’nın içinde ise anlam veremediği bir his vardı,daha yeni öğrendiği kız kardeşinden bu kadar çabuk ayrılamazdı.Ne kadar korksada bunu belli etmemeye çalışıyor ve olabildiğince sakin bir şekilde doktoru bekliyordu.

Murat ise içerdeki kızın kardeşim Mehmet Ali için ne kadar önemli olduğunu ve ona ne kadar iyi geldiğini görebiliyor ve içinden hiçbir şey olmaması için dua ediyordu Fakat Arda binbaşının fazlasıyla stresli gözükmesi gözünden kaçmış değildi.

Yoğun bakım ünitesinde çıkan doktor ile ikiside Hızla doktorun yanına ilerledi,o sırada doktor konuşmaya başladı.

Doktor”Biliyorsunuz Ceylan Hanım zor bir ameliyat geçirdi,bunun da etkisiyle küçük bir komplikasyon geçirdi Fakat şuan durumu stabil 2 saate kadar normal odaya alıp gözlemliyeceğiz,Ağrı durumuna göre tekrar uyutabiliriz.”

Cümlesini bitirip yanlarından uzaklaştığında iki adamın da yüzünde rahatlamış bir ifade vardı,Murat Ömer’e haber vermek için Arda’nın yanından ayrılırken Arda ise kardeşini onu bırakmadığı için şükrediyor ve içinin rahatladığını hissedebiliyordu.

”Mehmet Ali’den”

Kolumun hafif bir şekilde sızladığını hissedebiliyordum,kendimi rahat bir yerde hissetmemleyse afallamıştım.En son ne olduğunu düşündüğümde ise Hızla gözlerimi araladım,ilkinde beyaz ışıklar gözümü alsada Hızla ortama ayak uydurup yatakta oturur pozisyona geçmek için hareketlenmiştim.

Ömer”Abi iyi misin?”

”Ceylan nasıl?”

Ömer”İyiymiş,küçük bir komplikasyon geçirmiş ama şimdi iyiymiş hatta normal odaya alıcaklarmış.”

”Ne zaman alıcaklarmış?Neredeymiş,hem siz niye benim başımdasınız kızın yanında kimse Yok mu?”derken aynı zamanda ayaklanmıştım.

Ömer”Arda Binbaşı yanında Murat’ta durumunu haber vermek için gelmişti.”

”Ne zaman alıyorlarmış odaya birşey dediler mi?”

Murat”10-15 dakikaya odaya alırlar sen ilaçların etkisiyle 1.5 saattir baygının”

Kız orada canıyla cebelleşirken benim uyumam dışında hiçbir problem yoktu,kendi kendime söverken Binbaşıyı görmemle o tarafa yöneldim,o sırada da Ceylan sedyeyle başka bir yere taşınıyordu.

Onu görmemle Hızla onun peşinden gitmiştim,Ceylan odaya alınırken doktor gelip açıklama yapmıştı,hastayı fazla yormamız konusunda uyarılar yapıp gitmişti.

.

Aradan geçen 2-3 saatin sonunda Ceylan’a uyuması için verilen ilaçların dozu giderek düşürülmüştü ve artık uyanmasını bekliyorduk.

Ömer”Enes’in hain olduğunu öğrenmiş midir?”

Murat”Sanmam Başkan denen it vardı sadece videoda”

Arda”Enes’e baya değer veriyor gibiydi söylemek zor olur”

”Öğrenmiştir,şu Başkan biriyle konuşturacak dalan diyordu.”dediğimde ise Arda tam birşey diyecek gibi olmuştu ki Ceylan’ın hareketlenmesiyle tüm gözler ona döndü.

”Ceylan’dan”

Kulaklarım uğulduyor gibiydi anlam veremdiğim konuşmaları duysamda kelimeleri seçemiyor ne dediklerini anlamıyordum.

Yavaş yavaş gözlerimi araladığımda birkaç saniye ortama alışmak için beklesemde daha Sonra gözlerimi odadakilere çevirdim.

Odadakilere göz gezdirdikten sonra gözlerim en son onda durmuştu,saçı başı dağılmış,kızarık ve mor gözaltlarına rağmen yüzümdeki tebessümle bana bakıyordu,hızlıca yanıma geldiğimde afallamıştım.

Mehmet Ali”Ağrın var mı?Nasıl hissediyorsun”dediğimde hayır anlamında kafa sallamakla yetindim.

Enes’in söyledikleri durmadan zihnimde yankılanıyor gibiydi,ona inanmıyordum karşımda perişan bir şekilde duran adam herşeyi açıkça ifade ediyor gibiydi ama en azından ilk başlardada olsa böyle şeyler düşünmüş müdür?Demekten kendimi alamıyordum.

Odadakiler doktorun kontrol için gelmesinden Sonra fazla durmamış Mehmet Ali’de Ömer ve Murat’ı Eve yollamıştı,şu adamın ismini bir türlü hatırlayamasamda babamın geldiği zaman beni hastaneye onun getirdiği hala aklımdaydı.

Gitmeye pek niyeti Yok gibi arkasındaki duvara yaslanmış bir şekilde duruyordu kendimi dejavu yaşar gibi hissetmemde şuan bu adamdan daha önemli olan konular vardı.

Mehmet Ali”Komutanım sizde çok yoruldunuz”diye imalı bir tonda konuşmasına pek aldırış etmemiş gibi dursada daha Sonra ziyarete geliceğini ve geçmiş olsun dileklerini söyledikten Sonra odadan çıkmıştı.

Şimdi yine ikimiz kalmıştık ve ne yapıcağımız hakkında bir fikrim yoktu,aramıza koyduğum garip soğukluk hissedilir cinstendi ve bu çok sinir bozucuydu.Ne kadar kendime engel olmaya çalışsamda Enes’in dediklerini düşünmeden edemiyordum.

Mehmet Ali ”Ceylan’ım hadi konuş artık yavrum,yeterince hasret kalmadım mı sesine?”Dediğinde bakışlarımı yere çevirmiştim,herşeyi anlatıp rahatlamam lazımdı yoksa içimdeki bu anlamsız duygu geçmiyicekti.

”Ali”

Mehmet Ali”Söyle yavrum,hadi Ceylan’ım anlat ki bileyim.”

”Enes...Enes’te oradaydı gizli görevde sandım ama değilmiş,ihanet ettim dedi ben her zaman bu taraftaydım falan bir sürü şey dedi,senin hakkındaki birşeyler dedi”derken sonlara doğru sesim iyice kısılmıştı,ne bakışlarımı yerden kaldırabiliyor ne de gözlerimden akan yaşları durdurabiliyordum.

Elleri yanaklarıma uzanıp göz yaşlarımı sildiğinde konuşmuştu.

Mehmet Ali”Seni üzücek birşey demiş belli sende inanmışsın sanırım ne söyledi bana söyler misin?”dediğinde sesi çok yumuşak bir tonda çıkmıştı,derin bir nefes alıp konuşmaya devam ettim.

”Sen time benimle ilgili birşeyler anlatmışsın...Eğlenmek için falan diye...”Diye çok kısık bir sesle konuşsamda elimi tutan elinin fazlasıyla sıkılaşmasından duyduğu belliydi.

Mehmet Ali”Ceylan’ım sen inandın mı?”Sesi o kadar masum çıkmıştı ki,diyeceğim şey yüzünden oturup anlayabilir gibiydi,o an herşeye rağmen ona sarılmak ve öyle kak istedim,ani bir hareketle kollarımı boynuna sardığımda afallasamda sarılışına karşılık verdi.

Karnımda hafif bir sızı hissetmemde kendimi çok yorgun hissediyordum.

”Uyuyalım mı?”

Mehmet Ali”Sen uyu ben oturıyım canın acır olur mu?”

”Lütfen,birazcık”dediğimde o da kalkıp yanıma gelmişti,yatağa yattığında kafamı göğsüne yaslamıştım,gerisi ise uzun bir karanlıktı...

Loading...
0%