64.Bölüm

Hepinizin bayramı kutlu olsun sevdiklerinizle mutlu ve sağlıklı nice bayramlar geçirin,sizleri çok seviyorum iyi okumalarr♥️

Ali’nin dedikleri beni afallatmıştı,ondan iğrendiğimi düşünmüştü Ve böyle birşey olsa bunu kabulleneceği açıkça ifade etmişti.Şuan kendimi onun yerine koyduğumda o kadar kötü hissediyordum ki ne demem gerektiğinden emin olamıyordum.

“Bak konu bu değil senden iğrenmiyorum ama artık bu ilişkiyi devam ettirebileceğimizi sanmıyorum.”dediğimde yüzündeki anlamsız ifade yerini korurken Hızla cevap verdi.

“Saçma değil mi?Yani evet fikirlerine saygı duyarım ama herşeyi bilerek benimle konuştun şimdi kararından bir anda dönmen normal mi?Benden çekindiğini...ya da iğrendiğini düşünüyorum ama hayır diyorsun birşeyler yolunda gitmiyor Ve bana yalan söylüyor gibisin”

Söyledikleri fazlasıyla strese girmeme sebep olmuştu,birşeylerin ters gittiğini fark ediceğini düşünmüştüm ama bunun bu kadar erken olucağını sanmıyordum.Ona ne demem gerektiğini bilmiyordum tam birşeyler söylemek için ağzımı açıcağım sırada tuvaletten çıkan ikili derin bir nefes almama sebep olmuştu.

“Komutanım biz Arda binbaşıyıda görüp Eve geçsek sorun olur mu?”diyen Murat’la,Ali o tarafa dönmüştü.

“Ayıp olmaz merak etme siz gidin dinlenin.”demesiyle ikiside yanımızdan ayrılırken Ali tam tekrar konuşmaya başlayacakken Halime abla yanımıza gelmiş ve abimin bizi çağırdığını söylemiş ve bizi odaya çağırmıştı...

🌫🌫🌫

Odada çok bunalmıştım ve erken çıkıp çıkamayacağımı düşünmeye başlamıştım.Selin ve Murat Eve giderken diğerlerini ise ben zorla Eve yollatmıştım.Ömer herşeye rağmen gitmemek için inat ettiğinde bir süre Sonra ne halin varsa gör diyip onu takmamıştım.

Ceylanlar odaya girdiğinde ikisininde yüzü fazlasıyla asıktı hatta Ceylan’ın gözlerinin biraz daha kızarmış gibi gözüksede abarttığını düşündüm.Aralarından bir tartışma geçtiğini tahmin edebiliyordum ama konu hakkında herhangi bir fikrim yoktu Ve Ali’nin Ceylan’ı üzecek birşeye kalkışmayacağını biliyordum.Ortamı yumuşatmak için konuşmaya başladım.

“Ceylan Hanım sizde bir gittiniz mi bir daha gelmiyorsunuz”diye sitemle konuştuğumda yüzüne bir tebessüm kondurup yanıma geldi.

“Ne kadar ayıp sana da yaranılmıyor.”diye oldukça neşeli bir ses tonuyla konuşmaya başladığında moralinin hala düşük olduğu belliydi ama yine de ona birşey demedim.Ne olduğunu anlamak için Ali’ye baktığımda ise onun durumu daha kötü gibiydi.

Sırtını duvara vermiş,karşısına bakıyordu.Ne tek bir kelime ediyor ne de biriyle göz teması kuruyordu,odanın içi gergin bir havaya bürünürken kendime engel olamadım Ve konuşmaya başladım.

“Ne olduğunu biriniz anlatmaya başlayacak mı,yoksa böyle yarına kadar bekliyor muyuz?”

“Anlamadım abi”diyen Ceylan’a bakıp konuşmuştum.

“Ceylan...İkinizinde yüzünden düşen bin parça hadi tamam aranızdaki meseleye karışmıyım diyorum da bu ne hal böyle,sanki cenaze kalkmış gibi.”Ali tam ağzını açıp konuşmaya başlayacağı sırada içeri giren hemşireyle bir an için duraksamış ardından konuşmuştu.

“Biz Ceylanla bu ilişkiyi devam ettiremeyeceğimize karar verdik.”diyen Ali ile Ceylan’ın ona bakışlarını fark etmiştim.

“Ne saçmalıyorsunuz siz,böyle birşeye bir anda karar verilir mi,saçmalamayın”diyip Ceylan’a döndüğümde Ali’de olan gözlerini bana çevirdi.

“Abi biz gerçekten yapamıyoruz,olmuyor yani.”Bu sefer Ömer devreye girmişken hala yanı başımda serumu ayarlamaya çalışan hemşireye bakmıştım.Kızla göz göze geldiğimde yüzüme kısaca gülümseyip hemen dışarı çıkmıştı.

“Abi siz ne saçmaladığınızın farkında mısınız?Görevdeyken gelip görmek için gün saydığın kızdan ayrılıyorum diyorsun bu normal mi sence?Ya sen Ceylan sen Ali’yi beklemedin mi,bekledin.”diyen Ömer ile tekrar dikkatimi onlara verdim.

“Ömer,biz bu ilişkiyi devam ettiremeyeceğiz ve size de saygı duymak düşüyor”dediğinde derin bir nefes almıştım.

“Ali siz birbirinizi bu kadar seviyorlarmış bize hiçbir neden belirtmeden ayrıldığınızı ve buna saygı duymamız gerektiğini söylüyorsun farkında mısın,Sence bu normal bir durum mu?”

“Şuan ikinizinde kafası çok karışık o yüzden bir süre bizi kendi halimize bırakın olur mu?”diyen Ceylan odadan çıkarken Ali de Ömer ile konuşması gerektiğini söylemiş ve hemen kapının önünde olucaklarını söylemişti,kapının önünde olmasalar korkudan ölürdüm falan Allah korusun değil mi?

Neler olduğunu anlamıyordum birşeyler döndüğü bariz bir şekilde belliydi ama konu tam olarak neydi hala çözebilmiş değildim.Sehpanın üzerindeki telefona uzanmaya çalıştığımda başımın fazlasıyla döndüğünü hissedebiliyordum.

Bir süre odanın içinin tekrar netleşmesi için beklediğimde dışarıdan gelen silah sesi kendime gelmeme sebep olmuştu.Hızla ayaklandığımda dönen başıma Ve ağrıyan yaralarıma aldırmamakta çalışmıştım,telefonu kapıp Hızla kapıya yöneldiğimde aynı zamanda bizizmkileri arıyordum...

🌫🌫🌫

Ceylan odadan çıktıktan Sonra Ömer ile konuşmak için dışarıya çıktığımızda ona bazı şeyleri anlatıp anlatmamak konusunda emin değildim.

Ceylan benim ailem tarafından tehdit edilmişti, o insanlar benim için hiçbir anlama ifade etmesene Ceylan’ı tehdit etmiş olmaları böyle birşeyi aklımın ucundan bile geçiremiyordum.

“Geçmiş”

Halime abla yanımıza geldikten ve bizi odaya çağırdıktan Sonra Ceylan önden gitmek için hareketlenmişti ki onu durdurmuş Ve gitmesine engel olmuştum.

Elini tutup Hızla arkamdaki tuvalete girdiğimde konuşmaya başlamıştım.

“Bana yalan söylüyorsun Ve bunu gözümün içine baka baka yapıyorsun,bunun farkındayım.Ama neden bana yalan söylediğini anlatmak zorundasın.”dememle bir an için afalladığını görmüştüm.

“S-Saçmalama yok öyle birşey”demesiyle aramızdaki mesafeyi azalttım.

“Ceylanım...Ceylan Gözlüm artık bana yalan söyleme lütfen,sana yalvarırım artık yalan söyleme.Birşey mi duydun hakkımda sana birşey mi dediler hadi söyle güzelim...”

“Bak gerçekten düşündüğün gibi birşey yok sadece olmaz devam etmeyelim”derin bir nefes aldım.Fazlasıyla daralmıştım,duvarlar üstüme üstüme geliyordu.Aramızdaki mesafeyi sıfıra indirip yanına daha da yaklaştım.

“Ceylanım,kardeşim hakkında mı birşey dediler...”derken cümlenin devamını getirememiştim,o da anlamış olucak ki hemen konuşmaya başladı.

“Ali saçmalama,o konuda senin hiçbir suçun olmadığını biliyorum,sende biliyorsun.”Ali demişti geldiğinden beri ilk defa sadece Ali demişti,bu basit isim bile içimdeki umutları tekrar yeşertmeye fazlasıyla yetmişti.

“O zaman sorun ne lütfen Ceylan,neyse o sorunu çözüceğim sadece bana ne olduğunu söyle.”

“Ali ben...Ailen”diyip başını yere çevirdi,aklıma ona zarar vermiş olma düşünceleriyle Hızla çenesinden tutup başını kaldırdım.

“Birşey mi yaptılar,zarar verdiler mi sana?”derken yüzüne,boynuna bakıyordum herhangi bir iz Yok gibiydi,olsa fark ederim değil mi?

“Hayır birşey yapmadılar ama senden ayrılmazsam...Size zarar vericeklerini söylediler sana,abime,Efe’ye,Selin’e çevremdeki herkese Ali ben böyle birşey olsun istemiyorum.Size birşey olursa dayanamam,bunu görmeye katlanamam...”

Ceylan’a bir hışımla kendime çekip sarıldığımda bir süre öylece kaldık,sarılışıma anında karşılık vermişti,beni bekletmemiş,benden iğrenmemişti.

“Güzelim söz veriyorum böyle birşeyi olmasına izin vermeyeceğim bana güveniyorsun değil mi?”dediğimde başını sallamıştı.

“Ali ama senin bildiğini fark etmemeleri lazım hastanede olan bir doktordan bahsetti,abime birşey yapmakla tehdit etti.Bilmiyorum belki hastanede gerçekten birileri vardır buradan çıktığımızda kimse senin birşeyler bildiğini fark etmesin olur mu?”

“Tamam ben halledicem herşeyi söz veriyorum”derken birbirimize sarılmaya devam ediyorduk...

🌫🌫🌫

Şimdi ise Ömer’e herşeyi anlatıp anlatmama konusunda kararsızdım,ona güveniyordum ama ya hastanede bir hain varsa ya da bir yerlerde dinleme cihazı varsa İşte o zaman birinin başına birşey gelmesinden korkuyordum.

Ceylan’a kimseye birşey olmaması için güvence vermiştim ve onun güvenini boşa çıkaramazdım.

“Abi herşeyi baştan sona anlatır mısın?Kavga mı ettiniz?”diyen Ömer’le kendi düşüncelerimden kurtulmuştum.Konuşmaya başlayacağım sırada duyduğumuz ateş sesiyle Hızla hareketlenmiştim.

“Komutanın yanından ayrılma bizimkilere haber ver.”diyip Hızla onun yanından ayrılmıştım.Umarım bu silah sesinin Ceylan’la hiçbir bağlantısı yoktu...