69.Bölüm

İyi okumalarr,seviliyorsunuzz♥️

Yanıma Mustafa ve Murat’ı alıp hızla silah sesine doğru yürümeye başlamıştık.Ömer ve Cem’i ise Ali’nin peşinden yollamıştım,2 kardeşimde tehlikedeydi ikisininde yanında olmam gerekiyordu ama en azından Ali bir askerdi ve kendini savunabilirdi.

Ormanın iyice içine girdiğimizde hiçbir ses gelmiyordu nerdeydi bu kız?

“Komutanım ayrılsak daha iyi olur belki.”diyen Mustafa’ya cevap vermek için bir an için durduğumda başımda şiddetli bir ağrı vardı ne olduğunu çözemiyordum bu sefer aldığım yara beni fazla zorlamıştı,başımdaki bu ağrı bacaklarımın bile güçten düşmesine sebep oluyordu daha fazla zaman kaybetmemek için tekrar hareket ettim ve ekledim.

“Kimse yanımdan ayrılmıyor duydunuz mu?”

&

“Emredersiniz komutanım”diyen ikilinin sesiyle çok yakınımızdan bir el silah sesi daha geldi.Koşmaya başladığımızda tek isteğim ona zarar gelmemiş olmasıydı.Bu isteğimin ardından onun çığlık sesi kulaklarımıza geldi.

Görmüştüm işte oradaydı peşinden koşan adamın onu yakalamasına birkaç adım vardı.

Adamın bacağına bir el ateş edip yere düşmesini sağladığımızda Ceylan’ın bakışları bu tarafa döndü.Yüzündeki korku yerini güvene bırakmıştı.Hızla yanına koştuğumda”Abi”diyen sesiyle o da bana gelmişti.Sıkıca sarıldığımda ne kadar korktuğu belliydi benden ayrıldığında ise hemen konuşmuştu.

“Sen iyi misin burada olmamalıydın yaralısın”dediğinde gözleri diğerlerinde oyalandı ve tekrar konuştuğunda bu sefer sesi daha telaşlıydı.

“Ali,Ali nerde diğerleride yok,abi onlar nerde birşey söylesene”

“Ali’nin yanına gittiler onu alıcaklar tamam mı şimdi biraz sakin ol bu adamdan başkaları var mı?”

“Bilmiyorum görmedin arkama bakmıyordum.”Ben tam yerdeki adama dönücekken Murat çoktan onu konuşturmaya başlamıştı.

“Diğerleri nerde kaç kişi geldiniz kızın peşinden?”Adam tekrar konuşmaya başlayacağı esnada tekrar silah sesi duyuldu,Ceylan’ı hızla bir ağacın arkasına çekerken Mustafa da siper almıştı.Murat omzundan vurulmuştu.

“Murat iyi misin?”

“İyiyim komutanım sıyırdı daha ateş etmeyi bilmiyorlar”aynı esnada adamı yerden kaldırıp kendine siper ederek bir ağacın arkasına geçmişti.

“Ölmek istemiyorsanız kızı bize verin”diyen adamın üstüne ateş ettiğimde hızla saklanmıştı ama yaralandığı kesindi.

“Biz değil ama siz ölüceksiniz orası kesin”diyen sesinle Mustafa da konuştu.

“Hem biz ölmeyiz şehit oluruz öyle değil mi binbaşım.”diyen Mustafayı onayladığımda tekrar ateş etmeye başlamışlardı…

🌫️🌫️🌫️

Silah sesleri giderek artıyordu ve bu iyi değildi ama Ceylan’ın yalnız olmadığını ummak bana güç veren tek şeydi.

“Aslında bu konuşmayı yaparken sevdiğin kadında burada olsun istiyordum ama ne yazık ki seni son kez görme fırsatını elinin tersiyle itti çok yazık öyle değil mi.”

Karşımda boş boş konuşan ilhanı umursamazken o tekrar konuştu bu sefer üstüme yürüyordu.

“Babana cevap vermeyi unutmuşsun seni doğru dürüst terbiye edememişim diyip suratıma yumruk attı bu yaptığına güldüğümde daha da sinirlendi.

“Bu salaklıkla nasıl yakalanmadığını düşünüyorum biliyor musun ama bu sefer kaçamayacak gibisin”dediğimde karnıma vurmuştu.

Arkasında duran ve bir koltukta oturup herşeyi tepkisizce izleyen Nermin ise sadece susuyordu,her zman yaptığı gibi.Ellerimi çözecektim tim gelene kadar biraz vakit kazanmam ve en azından onları etkeisiz hala getirmem yeterdi,ölimğn bu adamın elinde ve Ceylan’ı görmeden olmayacaktı.

“Hadi ama asker oldun ve hala hiçbir şey yapamıyorsun Ceylan sende ne buldu anlamıyorum ama salak olduğu belli.”

“Sizden daha akıllı olduğu kesin bu kız oradan kendi başına çıktı mücadele etti ayrıca size bir bok ispatlamak zorunda değilim onun hakkında düzgün konuş.”diye sinirle konuşmam yüzündeki gülümsemesini büyütmüştü.

“O buraya gelmeden seni öldürmeyeceğim”diyip bir adım geri gitti ve tekrar konuştu.

“Seni öldürmemem için bana yalvardığını göreceksin ama ben ne yapacağım biliyor musun tam burada gözlerinin önünde seni öldüreceğim sonra ne olucak peki,sen öldükten sonra o da arkandan gelicek ama biraz daha acı çekmeli,seni sevdiği için pişman olmalı ve ölürken senden nefret etmeli bütün bunlar yaşanacak Mehmet ama sen burada olmayacaksın bu dünyadan gözün açık git çünkü sevdiğim dediğin kadın sana belalar okuyacak.”

Anlattıkları yaşanmayacak kadar abes şeylerdi böyle birşey olmayacaktı belki ilerde şehitlik makamına ererdim ama bugün onun anlattığı şekilde olmayacaktı onlardan önce ölmeyecektim.Dedikleriyle sadece aklımı bulandırmaya çalışıyordu kafamı karıştırmaktan zevk alıyordu ama artık onu kaale almıyordum.

O bana bakıp evden çıkarken nermin karşımdaki oturmaya devam ediyordu,hiçbir şey demiyordu sadece baktı.Dışardaki silah sesler artmıştı ama hala uzaktan gelmeye devam ediyordu napıyordu bunlar tam o sırada ellerimin bağlı olduğu ipler çözüldü.

Karşımda oturan kadın ile bakışmamı bir anda kesip arkasına baktığımda dikkati benden dağılmıştı oturduğu yerde başını hafifçe arkaya çevirdiğinde daha iyi bir fırsat olamazdı,bunlar gerçekten akıl yoksunuydu.Hızla boğazına sarıldığımda daha ne olduğunu bile analayamamıştı üstünde silah var mı diye kontrol ettiğimde şaşırtıcı bir şekilde belindeki silahı bulmak fazlasıyla kolay olmuştu.Silah taşıdığını düşünmüyordum.Dışarıdan sesler gelmeye başladığında onu önümde tutarak dışarı çıktım.Ömer ve Cem adamları yere sererken gözüm ilhanı aradı.Birkaç adamı bende yere serdiğimde konuştum.

“Ceylan’dan haber var mı?Ardalar yanında mı?”

“Yanında abi ama o taraf adam kaynıyormuş destek ekip yolda ama biz daha hızlı gideriz.”dediğinde onu onayladım.

“Şunun elini kolunu bağlayan arabada kalıcak ve bizimle gelicek.”dediğimde hızla beni onaylayıp onu arabaya aldılar Nermin hiçbir şey demeden susmaya devam ediyordu.

“İlhan karını önemsemediğini biliyorum ama öteceğini unutma,müsait bir ara gelde al karını”diye etrafa bağırdığımda burada olduğu biliyordum.Evden çıkalı çok olmamıştı neden çıktı onu daha çözememiştim.Aklında birşeyler vardı ama daha ne olduğundan emin değildim arabaya bindiğimde hızla silah seslerine doğru gidiyorduk kısa süre sonra araba durduğunda hızla ormana daldık Cem’i arabada bırakırken Ömer’i yanıma almıştım.Mustafa ve Murat karşıdaki adamaların kafalarını çıkarmalarına izin vermezken gözüm Arda binbaşı ve ceylanımı aradı nerdelerdi?Bir ağlama sesi geliyordu Ceylan’ın mıydı o,tam o sırada bizi gören Murat konuştu.

“Komutanım binbaşı bayıldı yanına gitmeye çalışıyoruz ama biraz zor oluyor.”

“Vuruldu mu?”dediğimde sesimde telaş vardı bu hissediliyordu.

“Hayır komutanım,bir anda bayıldı yarasından dolayı muhtemelen.”

“Beni koruyun”diyip hızla onların olduğu Ağca doğru ilerlemeye çalışıyordum,adamlar inatla sıkmaya devam ediyorlardı.Ceylan yerde yatan abisinin elini tutmuş birşeyler sayıklıyordu.

“Ceylan,ceylanım bak ben geldim.”dediğimde abisinin elini bırakmamıştı,Ardanın nefesini kontrol ettiğimde yavaş nefesler alıyordu ama hayattaydı.Ceylan yavaş yavaş yanındaki beni fark ediyordu destek timinin ve ambulansın buraya gelmesine az kalmıştı,aynı zamanda karşıdaki adamlara ateş ediyordum.

Silah sesleri birden kesildiğinde ne olduğunu anlamaya çalışıyorduk adamlar daha ölmemişti,teslim mi oluyorlardı?İlhan’ı görmemle elimdeki silahı ona doğrultmam bir oldu,yüzünde saçma bir ifade vardı kendinden emin duruyordu.

“O silahı ateşlediğinde çok sevdiğin komutanının ölmesini engelleyemezsin,komutanın zehirlenmiş oğlum bir panzehire ihtiyacı var öyle değil mi?”Ömer İlhanın arkasına doğru geçtiğinde Ceylan bir anda çığlık atmıştı ardından dedikleri ise boğazımın düğümlenmesine sebep olmuştu.

“Ali,Ali o nefes almıyor birşey yap,birşey yap nefes alsın neden nefes almıyor panzehir bul,BİRŞEY YAP!”

Ömer ilhana yumrumlar savurmaya başladığında onu konuşturmaya çalışıyordu ardaya kalp masajına başladığımda içimden kendime lanetler savuruyor ölmek istiyordum benim ailem yüzünden sevdiğim kadın ne acılar çekmişti,ne yaşatmıştım ona ben kalp masajına devam ederken o an hiç doğmamıştı dilemiştim.

Çok geçmeden birşey oldu,Ömer’in arkasından bir adam çıktı sırtına bir kurşun sıktı daha onu uyarmaya bile yeltenemeden o kurşunun bedenine girdiğini gördüm,Mustafa hızla adama sıktığında herşey saniyelik gelişti.Duam kabul oldu,ölmek istemiştim ağzımdan çıktığında gerçekleşmediğine inandığım o şey gerçek olmuştu bedenime bir kurşun girdi,tek bir kurşun göğsümü delip geçti.

Sevdiğim kadının çığlığını duymuştum,olmazdı doğmamayı dilemiştim ama bu kadar kayıbı kaldıramazdı şuan ölemezdim öyle değil mi ölmemeliydim,bedenimin düşeceğini hissettiğimde ardanın yanına bıraktım.Mustafa hızla yanımıza geldiğinde birşeyler desede onu duymuyordum,Ömer’in başında Murat olmalıydı o iyileşir miydi?

Ceylan’ın başını dizlerine yasladığını gördüğüm bulanıklaşıyordu ama karşımdaydı,üzüm ıslanıyordu ne çok ağlamıştı bugün,ne kadar çok ağlatmıştım onu…

“C-Ceylanım seni seviyorum”derin bir soluk almaya çalıştım,ciğerlerim zorlandı herşeye rağmen konuştum.

“Çok,ç-çok güçlüçüsün seni hep sevdim hepte…”nefes alamadım dünyadaki tüm oksijen yok olmuştu sanki bana yeticek kadar nefesi içime çekemedim tek bir çığlık duydum Ceylan’ın başımda attığı çığlık ve gitmemem için olan yakarışları…