Sonunda yeni bölüm geldi oy ve yorumlarınızı bekliyorum,seviliyorsunuz ❤️

“Güneş’ten”

Kapıyı açtığımda karşımdaki kalabalık ile şaşırmıştım,fakat bana bakan insanları görünce hızla başımı eğip onları içeri davet etmiştim.

Herkes salona geçip koltuklara oturduğunda bense olayları anlamaya çalışıyordu babamın bana işaret vermesiyle hızla bir köşeye oturdum.

Serdar”Güneş bizi hatırladığını düşünüyorum,geçen akşam size yemeğe gelmiştik”dediğinde hafifçe başımı salladım,en son o adamla göz göze geldiğimde hiçte iyi şeyler olmamıştı.Babasının konuyu uzatıcağını anlayan Tarık söze kendisi atıldı

”Bundan 15 yıl önce kız kardeşimizle parka eğlenmeye gitmiştik sonra...bi an için dikkatimiz başka yüne dağıldı ve kardeşimiz kayboldu,parktaki her yeri aradık ama yoktu.Daha 2 yaşındaydı zaten en fazla gidebileceği yer yürüme alanlarıydı ama hiç bir yerde bulamadık daha sonra bundan tam 2 ay önce onun yaşadığını ve Murat Şanlı’nın evinde kaldığını öğrendik geldiğimiz gece senden ufak bir örnek alıp DNA testi yaptık.Güneş sen bizim kardeşimizsin”diyip derin bir nefes verdi.

Ne,ne bu insanlar ne diyordu böyle bir şey nasıl olmuş olabilirdi bu yaşadıklarımın hepsi onların dikkatsizliği yüzünden mi olmuştu.

O an hiç yapmıyacağım bir şey yaparak kafamı kaldırıp onlara dikkatlice baktığımda aralarından biriyle çok benzediğimizi fark ettim bana özlemle bakıyor gibiydi ama bu pek uzun sürmedi gözlerimin önü kararmaya başladığında çocuğun bakışlarının endişeli bir hal alması ve bana doğru koşması son hatırladıklarımdı.

“İlahi Bakış Açısı”

Güneş’in bayılmasıyla Efe’nin hızla Güneş’i tutması bir olmuştu.Umut doktor olduğundan hızla Güneş’in yanına gitmişti,tansiyonunu ölçtüğünde tansiyonunun düşük olduğunu ve bu yüzden bayıldığını 15-20 dakikaya ayılacağını söylesede tüm kardeşler hala tetikte bekliyordu.

O sırada Serdar,Murat’la konuşmuş Güneş uyandığında o da isterse bundan sonra kendileriyle yaşayıcağını belirtmişti bunun üzerine o zamana kadar konuşmayan en büyük abileri Selim konuşmaya atlamıştı”Eğer Güneş kararını verirken ona tek kelime et yemin olsun senin bu evden ölünü bile çıkarmam”demesiyle Murat hızlıca başını sallamıştı.

Selim kendini bu olayda en çok suçlayan kişiydi kardeşlerinin arasında en büyük oydu ve Güneş’in kaybolması üzerine sinir hastalığı ortaya çıkmıştı bu da onu daha gergin yapıyordu.

”Yarım Saat Sonra Güneş’ten”

Başımda feci bir ağrı hissediyordum,bir dakika en son ne olmuştu?

İç ses”Ne olucak salak adamlar sen bizim kardeşimizsin diyordu”iç sesimin konuşması üzerine hemen gözleri açtığımda başımdaki kalabalığı beklemiyordum.Bu kadar insanın bana bakmasıyla tedirgin olmuştum.Birinin iyi misin?Sorusuna küçük bi baş sallamayla yetinmiştim.

Ortamdaki bu gerici havaya katlanamayıp konuşmaya başladım”Şey şimdi ne olucak?”diyip başımı kaldırdığımda hepsinin bana umut ve özlemle bakmasıyla kafamı geri indirdim.

Umut”Şimdi küçük hanım,sende kabul edersen bizimle beraber evimize geri dönücez”diye konuştuğunda içinde bir korku hakimdi ya Güneş’i onları istemezse onu bulmuşken tekrar kaybedemezdi.

”İlahi Bakış Açısı”

Güneş’in cevap vermemesi üzerine tüm kardeşler iyice tedirgin olmuştu Güneş’in onları istememe ihtimali hem onları korkutuyor,hemde üzüyordu.

Güneşse kendi içinde büyük bir savaş veriyordu bu evde kalmaya devam ederse Murat’ın onu en fazla dövüceğini biliyordu,fakat diğer tarafta hiç tanımadığı bir sürü insanla aynı evde kalması onu bi bilinmezliğe sürüklüyor ve bu onu daha çok tedirgin ediyordu.

Karşısındaki insanlar çok fazlaydı ve bu Murat’ın yaptıklarının 3-4 katını yaşamak gibi geliyordu ama içindeki küçük kız onların kendisine nasıl sevgi ve hasretle baktığını,denemekten zarar gelmeyeceğini söylüyordu.

Genç kız kafasını kaldırıp Murat’a baktığında hızla Murat’ın önüne geçen bedenle ne olduğunu anlayamamıştı kafasını kaldırdığında daha önce hiç konuşmaya katılmayan Selim’i görmesiyle afalladı.

Selim”Lütfen senden sadece bir şans istiyorum,biliyorum biz tanımıyorsun,güvenmiyorsun hatta bizden korkuyor bile olabilirsin”derken Güneş’inin ondan korkma ihtimalini düşündüğünde gözleri dolmuştu,fakat kendini toparlayıp konuşmaya devam etti”Sadece küçük bir şans bizimle biraz kalmayı dene biz 15 yıldır kız kardeşimize hasretiz eminim sende bir abi sevgisini merak ediyorsundur”diyip Güneş’in cevap vermesi için susmuştu.

Güneş karşısındaki adamın gözlerinin dolduğunu gördüğünde şaşırmıştı,bu yalan olamazdı değil mi?Ama genç kız yaşadıkları yüzünden hala korkuyordu ve bu korku bir iki cümleyle geçemezdi.Ya hayatında büyük bir risk alıp onlarla gidicek ve olacakları beklicekti,ya da ölene kadar bu evde yaşamaya devam edicekti...

“Bölüm nasıldıı??Seviliyorsunuz❤️“