Gece; Geliyorum.

Elif; Sosyal olmaya mi karar verdin

Yazdığı mesaja görüldü attım. Uğraşmazdım bunlarla. Kapımın açılması ile o tarafa döndüm. " Gece hanım"

Abime ne var bakışı attım. " Bakıyorum da sosyal olmaya karar vermişsiniz"

" Abi, ben zaten sosyal biriyim. Sadece mahalledekiler ile çok samimi olmak istemiyorum."

" Asosyal demeleri zoruna gitti değil mi?"

Valla zoruma gitmişti...

" Evet gitti. Gelmeyeceğimden çok emin konuştular." Tam ağzını açacaktı ki ikimizin de telefonundan bildirim sesi yükseldi.

DEREOTU MAHALLESİ GENÇLERİ

Aslan abi; Bir daha bu kadar emin konuşmazsınız diye umuyorum :)

Abimden kahkaha sesi yükseldi. " Bu Aslan mükemmel biri ya"

🌜🌜

Abimle birlikte çıkmış, mahallenin girişinde ki kafeye gidecektik. Kafenin sahibi Aslan abinin babası Salih amcaydı.

İçeri girdiğimizde herkesin burada olduğunu gördüm. Boş olan sadece iki yer vardı.

Bir tanesi herkesten uzak olan yer, diğeri ise Aslan abi ile Kerem abinin ortasıydı.

Herkesten uzak olan yere geçtim. "Gelmişsin."

Bunu diyen kişi tabi ki Bahardı. " Geldim."

" Sabahki halinden sonra gelmezsin demiştim."

" Sana asosyal dedik diye alınmadın değil mi?" Elifin konuşması ile ona döndüm.Fazla alınmamıştım aslında ama bu kadar emin konuşmaları hoşuma gitmemişti.

" Bir daha bu kadar emin konuşmazsanız sevinirim."

" Ama yalan mı Gece? Asosyal değil misin?"

Tam ağzımı açacaktım ki Aslan abi konuştu. " Rahat bırakın kızı da işinize bakın!" Ona dönüp gülümsedim.

Abimden daha çok abilik yapmıştı. Abime döndüğüm de gülerek telefona bakıyordu. Bunun da manitası mı vardı ne.

Kafamı başka tarafa çevirecektim ki gördüğüm şey ile durdum. Ceylin, doğrudan abime bakıyordu.

Yoksa..

Masada ki kimsenin dikkatini çekmemişti bu durum. Abimse hala kafasını kaldırmamıştı. Önüme konan meyve suyu ile gülümsedim.

Bir yandan Vişneli meyve suyu içiyor bir yandan da etrafı gözlüyordum.

Etraf dediğim de sadece Ceylin ve Abimdi.

Herkes Alkol içerken benim meyve suyu içmem biraz komik olmuştu. Masada ki en küçük kişi bendim. En büyüğümüz ise 32 yaşındaki Hakan abiydi.

" Gece senin okul nasıl gidiyor." Aydan ablanın sorusu ile tüm gözler bana dönmüştü. " İyi gidiyor."

" Eminim ki çok iyi yerlere geleceksin." Eğer böyle devam edersem gerçekten de çok iyi yerlere gelecektim. " İnşallah abla."

Aradan biraz zaman geçtiğinde abim yanıma geldi. " Gece benim çıkmam lazım yarım saate gelirim."

Nereye gidiyordu bu?

" Nereye?"

" İşim var kızım. Gelince anlatırım." Bu yine ne karıştırıyordu? Gittiğin de tam önüme dönecektim ki Aslan abinin bakışları ile durdum.

Ne bakıyorsun derecesine kafamı salladığım da kendine gelmiş gibi önüne döndü.

Bu adam da bazen tuhaf biri olabiliyordu.

" Eee gençler evlilik yok mu sizde?"

Hakan abinin sesi ile herkes ona döndü. Hakan abi zaten Aydan abla ile evliydi. "Evlenecek düzgün kız yok ki abi"

Evlenecek düzgün erkekte yoktu. Olanları da çoktan kapmışlardı. " Evlenecek düzgün erkek var mı Cihangir abi?"

" Var tabi." Alla alla kimmiş o?

" Kim?" Eliyle Aslan abiyi ve kendini gösterdi. " Ben ve Aslan"

Cihangir abi yine iyi biriydi ama Aslan abi suratsızdı. Dediğine cevapsız kaldım.

" Ne oldu Gece hanım sustunuz."

" Susma hakkımı kullanıyorum." Çünkü ne dersem diyeyim her zaman bir cevap bulacaktı ve bu, sonsuz bir döngüye girecekti...

" Temiz kızlar da var." Bahar eminim ki kendinden bahsediyordu.

" Kim o Bahar?"

" Ben." Kahkaha atma isteğim vardı. Kendimi zor tutuyordum resmen.

Bahar, biz küçükken mahallede ki her erkeğe aşıktı resmen. Tabi o zamanlar küçüktük olabilirdi böyle şeyler.

Ama aklıma gelince gülmem gelmişti işte...

" Sen neye gülüyorsun?" Klasik Baharın avukatı Elif. " Hiç aklıma komik bir şey geldi."

" Umarım öyledir." Öyleydi.

Abimin gitmesinin ardından 1 saat geçmişti ama ortalıkta yoktu. Bir yandan önümde ki 3. Meyve suyunu içiyor, bir yandan da sosyal medya da geziyordum.

Bundan da sıkılıp, telefonu kapattım. Etrafa göz gezdirdiğimde gördüğüm şey ile kaşlarım havalandı.

Bahar, bir yere odaklanmış gözleri dolu dolu oraya bakıyordu. Onun gözlerini takip ettiğimde bana bakan Aslan abi ile durdum.

Ne oluyordu ya?

Tekrar Bahara baktığımda bu sefer bana bakıyordu. Bulunduğum ortam garipleşmişti.

Meyve suyu içmekten karnıma da ağrı girmişti. " Gece sen neden bizimle içmiyorsun?"

Ceylinin sorusu ile az önce ki hava dağıldı.

" Bilmem hiç içmedim."

" Bi dene istersen." Gerek yok kalsın.

" Yok hiç denemiyim." Tuvalete gitme ihtiyacı hissettiğim de ayağa kalkıp, tuvalete gittim.

İşlerimi hallettiğimizde abimi aradım. " Alo abi sen neredesin?"

" Gece benim işim uzadı. Seni eve bizimkilerden biri bıraksın."

" Tamam" Abime bu aralar bir şey olmuştu. Çok garip davranıyordu...

Geri yerime oturduğum da burada ki hiç kimsenin kalkmaya meyilli olmadığını gördüm.

Kimseye bakmadan kalkıp çıkış kapısına yöneldim. Geldiğimede çok pişman olmuştum. Ne güzel evde yatmak varken bu saçma ortama gelmiştim..

" Gece" Arkamdan gelen ses ile o tarafa döndüm. " Nereye?"

Nereye olabilir Aslan abi? " Eve"

" Tek gitme bu saatte. Gel seni bırakayım." İki adımlık yere de gerek yoktu.

" Gerek yok abi. Hem şurası zaten."

Beni takmayıp yürümeye başladı. " Abin nerede senin?"

" Bilmiyorum." Acaba Aslan abi, abimin ne karıştırdığını biliyor muydu? " Aslan abi, sen abimin ne karıştırdığını biliyor musun?"

" Hayır bir şey mi var?" Bunun bilmemesinin imkanı yoktu...

" Bak biliyorsan lütfen söyle."

" Bilsem söylerim Gece." Suratsız...

" Hayat nasıl?" Hayat mükemmeldi.

" Güzel. Senin?"

" Benimde güzel." Tabi güzeldi. Adam küçük yaşında zengin olmuştu resmen. Ama bu başarılar için çok çalışmıştı orası ayrı.

Evin önüne geldiğimizde durdum. " Teşekkür ederim."

Gülümsedi. " Rica ederim Gece Hanım. İyi uykular."

" Sana da Aslan abi."

***

Yorum ve Beğenilerinizi unutmayınn :)