Sabahın ilk ışıklarına gözlerimi açmıştım.Bugün yeni okuluma başlıyordum.İçimde bir heyecan vardı acaba yeni arkadaşlarım beni nasıl karşılardı hukuk fakültesinde sınıf ortamı nasıldı bir fikrim yoktu.

Hemen yataktan kalkıp yüzümü yıkamaya banyoya girdim.Banyodan çıkınca üzerime siyah İspanyol paça bir kot giydim üzerine siyah gömlek tarzı birşey giydim en son ayakkabı olarakda siyah topuklu ayakkabılarımı giydim hafif bir makyaj ve kolumda çantamı taktım ve gideceğim okulun otobüsünü beklemeye basladım.

Beklerken kulağıma kulaklığımı taktım ve bir şarkı açtım.

Teoman-Kupa kızı ve Sinek Valesi...

____________________________________________________________

Çıkış tarihi 2003 olan Kupa kızı ve Sinek Valesi sanatçı Teoman seslendirmektedir.Ve bu şarkı kısa zaman da sevilmiştir.

Bu şarkıyı çok seviyordum her kulaklığımı takınca ilk açtığım şarkıydı Kupa kızı ve Sinek Valesi.

"Gözlerin mı daldı yoksa sıkıldın mı sorulardan?Hiç geçmez mi gözlerinden bu sonbahar?"

Fakültenin yakınlarında indim.Kısa yolu biraz da yürüyerek fakülteye girdim.Gergindim biraz sınıfımın koridorunda geçerken sonunda bulmuştum sınıfı,sınıfı bulunca rahatlayarak nefesimi verdim.Ve içeri girdim muhtemelen hoca hâlâ gelmemişti.Onun için kapıyı tıklatma zahmetine bile girmedim.Geçip boş bir yere oturdum,oturduğum yerin yanında kahverengiye yakın saçları olan gözlük takan ve üzerine lacivert bir bluz altınada beyaz İspanyol paça giymişti.

"Merhaba adım İnci"dedim

Gülümseyip."Merhaba benim adımda Eylül,memnun oldum"

"Bende"deyip önüme döndüm kısa bir süre sonra hoca sınıfa girdi.Herkes yerine oturduktam sonra derse geçti.Ama beni tanıştirır diye düşünmüştüm.Neyse

Dersi dinlemeye başladım bugün aslında ilk gün olunca biraz gergindim saatin hemen gelmesini istiyorum ki eve gidelim.

Eylül;"Birazdan çıkarız,birer kahve içelim mi?"

"Aslında olabilir,tamam"

"O zaman anlaştık,okul çıkışı"

Kafamı salladım ve hocayı tekrardan dinlemeye başladım.Okul çıkış saati gelmiş herkes cıkmiştı bizde Eylül'le kol kola kahve içmeye gidiyorduk.

"Annemi aramam lazım"dedim.

"Ara"

Telefonumdan kişilere girdim ve annemin telefon numarasına bastım.

"He, alo anne arkadaşımla bir kahve içicezde gidebilir miyim?"

"Geç kalma"

"Tamam, görüşürüz"dedim ve telefonu kapattım.

"Hadi gidelim"

Görüş açımıza kahve dükkanı girmişti artık gidip bir masaya oturduk.

Garson gelince siparişlerimizi verdik.

"Ben bir tane americono alabilir miyim?"dedim.

"Bende aynısınıdan bir tane lütfen"

"Tabi kii"deyip gitti garson

Tam o sırada Eylül'ün telefonuna mesaj geldi ve...

"Benim gitmem lazım,kusara bakma"

"Ama kahveler"diye sordum.

"Acil, lütfen kusara bakma"

"Yok ne menusabet"

Diye gitti kahve içmeden gitti.Kendimi çok yüz üstü bırakılmış gibi hissettim.İçmeyecekse neden çağrıyordu beni zaten ben bu hayata hep herkes tarafından tüz üstü bırakılmış ve sevilmemiş dışlanmış olan bir kızdım üstüne üstlük eylüle kimseden Mesaj gelmemişti görmüştüm.Çok zoruma gitmişti ama hiç bir şekilde seslenmedim.Bu gurur mu bilmiyorum lakin ben yine gururuma yediremedim 'Hayır sen beni buraya çağırdın içmek zorundasın'demedim.Bence bunu dseydim de ayıp olurdu.

Bizim siparişlerimizi alan garsonu buldum ve kahveler iptal dedim çantamıda alıp çıktım eve varmak için can atıyordum.

Eve varmıştım.Gülşen abla kapıyı açınca ters birşeyler olduğunu anladım.

"Noldu Gülşen abla iyi görünmüyorsun?"

"Geç içeri"

Salona geçtim ve babam bir yandan annem bir yandan ağlıyorlardı.

"Noluyor birisi bana anlatsın artık!"

Ve gözlerim bir anlığına haber bültenine değdi.

Hayır...

"Yüreğimizi yakan son dakika haberiyle karşınızdayız!Bugün bir operasyon sonucu o bölgede bir patlama oluştur.Ve o bölgede bulunan 10 türk askeri şehit düsmuştur ayrıyeten 5 türk askeri ise yaralanmıştır.Vefat eden kişilerin ailesine başsağlığı dileriz"

Dileriz yazıyordu.Abim...Abim oradaysa.

"Abim?"

Kapı çaldı.Ve bir daha zile basıldı.

"Gülşen kapı"dedi babam.

Lütfen...

Gülşen abla kapıya bakmıştı.

"Merhaba ben İncinin arkadaşıyımda onu görebilir miyim?"

"Ta bii"

Gülşen abla bizim yanımıza geldi.

"Yok birşey arkadaşın gelmiş"

Bütün herkes tuttuğu nefesi vermişti.

"Toprak"

"Evet,öyle bakmaya geldim"

"Şehit haberlerini duydun mu?"diye sordum.

"Evet İnci"diyip kafasını olumsuz yönde salladı.

"Noldu,söylesene!"

"Tamam,bence siz yarın gidin abinin yanına"

"Niye noldu benim abime!"

Annem ve babamda ayağa kalkmıştı herkes ondan açıklama bekliyordu.

"Bağırma,şehit olmamış,ama yaralanmış"

Bunu duyunca biraz rahatlamıştım...

"Tamam teşekkür ederim, ederiz"

"İyi geceler"

"Sanada"

Toprağı kapıya kadar eşlik ettim.Yarın abimi görmeye gidecektik.

Peki Soner ona ne olmuştu? lütfen onada birşey olmasın.

İnsan ilk görüşte bir kişiye bu kadar ısınırmıydı bilemiyordum lakin ben Soner'i görünce ona çok ısınmıştım.Onun gözlerinde gördüm kendimi onun kalbini dinledim sanki anlıyormuş gibi belki de Soner benim hayatımın bir parçasını oynuyordu ve o küçük parça bir gün beni tamamen tamamlayacaktı...

Yine elimde bir kalem bir defterim vardı.

Gözlerin;

İlk önce gözlerini gördüm.

Beğendim..;

Sonra gözlerinde umut ışığını gördüm

Güvenini gördüm.

Aslında ben seni gözlerinden okudum,

İki çift ne anlatır?

Bana çok şey anlattı.

O zamana kadar bir çift göze ihtiyacım yoktu.

Ben senin gözlerindeki günesi gördüm

O güneş içimi ısıttı...

Nelerimi vermezdim bir daha o iki çift gözlerini görmek için;

Çok şey;

O bile yoksa ortaya canımı katardım.

O kadar gözlerine ihtiyacım var sevgilim...

Yazdıktan herşeyi bir tarafa koydum ve yatağa uzandım abimi düşünmekten başka hiç bir şey yapmıyordum.

Nasıl dı?

İyi mıydı?

Seni çok görmek istiyorum iyi olmanı bilmeme ihtiyacım var abim...

Kafayı yiyecektim ve biraz kendimi rahatlatmak için nefes alıp verdim uykum vardı uyuyamıyordum.

Saat 1:28 di eğer abimi görmek istiyorsan uyumalıydım.Ve abimin karşısında uykulu mosmor gözlerle çıkmak istemiyordum.Bi de Soner'in

Her neyse biraz başka birşeylerle uğraşıp sonunda uykuya dalabilmiştim.

Geçmiş;

Abimle arka bahčede topla oynardık.Çok eğlenirdik bir gün oraya yeni bir komşu gelmişti bizde abimle o bahçede oynarken yanlışlıkla top yeni komşunun penceresine gelmişti.Abime öyle bir baktım ki hem gözümde ki korku ve kırgınlık hem pencerinin kırılması.Abım beni yatıştırmak için tamam abım yok birşey"diyordu.Komşu pencerenin önüne gelip bunu kim kırdı"diye bağırmaya başladı.Tekrardan abime öyle baktım abim."ben yaptım hanımefendi"dedi komşu abimin yanına gelip aileni çağır dedi abimle ben ailemiizi çağırdık.Komşu herşeyi anlatı babamda "tamam biz hallederiz dedi pencerenizi"ama bu yumuşaklığı eve gelene kadardı abim benim cezamı üstlenmiş ve üstene üstlük ceza yemişti.Benim abim tam 1 haftaya yakın aç ve sussuz kaldı ve bende oradayım diye babam beni duvaranın kenarına çeker ayakta bekletirdi bende bir hafta duvarın kenarında bekler ve babamda benim başımda bekledi.Her ayağım düştüğünde sopayla ayağıma vurur tekrardan sürem başlardı.Şimdi büyüdük abim asker ben avukat babam da yaşlandı artık pek birşey yapmaz,yapamıyor.Yine biz ses çıkarmazdık.

​​​​​​

​​​​​​

​​​​​​Evet yeni bölüm geldi nasıl buldunuz...

Burada da pek olay olmadı diğer bölümde gelecek olay ama...

Teşekkür ederim buraya kadar okuduysanız oy verirseniz sevinirim şimdiden teşekkürler🎀