İnsan acı çektikten sonra gülemez mi yada acısını gülmekle kapatamaz mi , kapatır öyle bir kapatır ki bu kız acı çekmemiş dersin ya kızın içinde kopan fırtınalar nasıl inecek nasıl o acı yok olacak ,yok olacak mı yoksa hep mi olacak....

Gözlerimi açarken bile acıyordu ama yavaş yavaş Gözlerimi açtım gördüğüm şey bir odaydı evet bir hastane odası etrafa baktım , sandalyede bir adam beni izliyordu kim ki bu adam? Olduğum yerde oturdum sinsice güldü "benden kalabileceğini mi sandın" dediğinde Kaşlarımı çattım "bu had bilmezlik kimsiniz benim odamda ne işiniz var ,ne kaçmasından bahsediyorsun" dediğimde gözleri kısıldı "oynama benimle küçük prenses" bu adam neyden bahsediyor kapıya baktım ve bağırarak "yardım edin" dedim , saniyesinde iki doktor içeri girdi "eflal hanım ne oluyor iyi misiniz" hayır anlamında başımı salladım "bu adam beni rahatsız ediyor sanki tanışıyoruz" doktor adama döndü "sizinle dışarıda görüşelim Atakan bey" dediğinde adam kalktı bana baktı ve odadan çıktı.

yazarın anlatımıyla

Atakan dışarı çıktığında iki doktor da dışarıya çıktı bir doktor oradan uzaklaşırken diyeri Atakanla konuşacaktı Atakan doktora tehtidkar şekilde yaklaştı " ne oluyor doktor" doktor uzaklaştı "karınız kazada kafa darbesi almış ve bu kafa darbesi hafıza kaybına sebep olmuş" Atakan kaşlarını çattı "kahretsin" deyip eflalın odasına ,doktorla beraber girdi.

Eflalın anlatımıyla

Bir süre sonra doktor ve o adam içeriye girdi doktor bana yaklaştı "eflal hanım" deyip dosyaya baktı "kısa süreli bir hafıza kaybı yaşamışsın ,bir süre son altı ay falan hatırlamayacaksınız " o adama döndü "lütfen biraz daha iyi davranın" Doktora baktım "emre nerde iyi mi" doktor gülümsedi "çok iyi o da uyandi sizi soruyordu" gülümsedim "yanınıza getireyim ama hemen getiremem" dedi ve odadan çıktı. Ve o adam ayağa kalktı ve yatağa çok yakınıma oturdu uzaklaşın benden" dediğimde çenemi kavradı "beni hatırlamıyor musun" hayır şekilde başımı salladım "a yazık oldu insan kocasını unuturmu yazıklar olsun" dediğinde gözlerim kocaman açıldı ne kocam mi yalan dı yalan olması gerekiyor ben okumak istiyorum evlenmek değil "Saçmala ma çık" çenemi daha çok sıktı "hatırlayacaksın merak etme karıcığım unutturmayacağım" elini çekti, pencereden dışarıya baktım en alt katta bir odadayım.

Bir süre sonra kapı çaldı ,emre içeriye hızlıca içeriye girdi ve hemen gelip bana sarıldı "beni hatırlıyorsun ha güzelim" dediğinde tam cevap verecektim ki o adam konuştu "güzelim derken" emre onu duymazlıktan gelerek yanıma oturdu ve konuşmaya başladı.

iki gün sonra

hafızamı kaybetmiştim emirin anlattığına gore zorla o Atakan la evlenmiştim ve kaçarken kaza olmuştu yani şuanlık bu kadar biliyorum o Atakan hep dışarıda bekliyordu . Kapım açıldı ve içeriye emre girdi kapıyı da kilitledi " hadi kalk eflal" dediğinde pencereyi açıyordu, ayağa kalkıp yanına gittim "ne oluyor" pencereden aşağı baktı "kaçacağız" dediğinde aşağı atladı ve bana gel işareti yaptı bende düşünmeden atladım. Yakınımızda duran araba emrenin arabasıymış hemen bindik ve emre son hızla ilerliyordu.

2 saat sonra

İki saattir yoldaydık emre "şimdi duracağım şu markette işimizi halledelim ve hemen yola çıkacağız " ona baktım "nereye gidiyoruz" "çiftligim var oraya" dediğinde durdu ve bende hemen indim bütün işimi halledip arka kapıdan arabaya ilerliyordum ,ayak sesi duymaya başladım emre miydi acaba deyip tam arkamı dönecektim ki ağzıma ve burnuna bir bez dayandı ,kahrolası bezlerden nefret ediyorum çünkü ogünki koku şuan da var...

bölümü nasıl buldunuzzzz

sizleri seviyorum ♡♡♡♡