İnsan sevdiği birinin acı çekişine katlanabilir misiniz ,açıkçası ben katlanamıyorum emrenin başına birşeyin gelmesi benim yıkıldığım anlamına gelir

Emreyi onun ikizi vurmuştu ve şuan duygusuzca bana bakıyordu. Yaklaştı, yaklaştı ve kolumdan tuttu "gidiyoruz" kolumu ondan kurtardım "emreyi hastaneye götüreceğiz, ölecek" emreye baktı "ölsün o halde" deyip kokumu daha sıkı tuttu ,arabaya ilerledik ben yürümüyor resmen sürükleniyordum "bırak beni" emreye baktım onu öyle bırakmak bana acı veriyordu "emre ,bırak beni" kurtulmaya çalışsam da kurtulamadım. Arabaya bildiğimizden kapıyı hemen kapıyı kapattı ve kilitledi. "Atakan o ölecek, lütfen" kararan gözleriyle bana baktı "umrumda değil, o seni benden kaçırdı" ayağımla arabaya vurdum "ben senin olmadım ki hemde hiç, bak kimseye yalvarmadım ama sana yalvarıyorum emreyi hastaneye bırakalım bari" sinsice güldü "çok beklersin aptal kız" deyip arabayı sürmeye başladı .

Emreyi Atakan vurmuştu yani ikizini ikizi vurdu ,şuan öldümü bile bilmiyorum ama biraz daha öyle kalırsa ölecekti, emreyi ikizinden daha fazla düşünmek bile beni bu kadar acıtırken emrenin acısını düşünemiyorum. Şuan yanımda oturan adam bir katildi hem kardeşimin hemde emrenin kendime yediremesem de emre artık yoktu eminim ve bu beni ağlatıyordu hıçkıra hıçkıra Ağlamaya başladım "emre ölürse eğer karın değil katilin olurum ,senin kardeşimi öldürdüğün ve katili oldugun gibi" kahkaha attı "sende öyle bir cesaret yok" bu sefer gözyaşlarımın arasında ben kahkaha attım "tam düşündüğüm gibi beni hiç tanımamışsın, pislik katil" cevap yok

2 saat sonra

Gece olmuştu ve bir villaya vardık o indikten sonra beni indirdi sanki kendim inemiyorum. Üç katlı saraya benzeyen bir evdi ,hemen içeriye girdik . Beni bir odanın kapısına getirdi ve kapıyı açmadan "özür dilerim " deyip kapıyı açtı ve beni odaya attı, oda karanlıktan aydınlığa çıktı. Etrafa bakarken yiğitle göz göze geldik "senin burda ne işin var ,yiğit" dediğimde "öleceğim" yaklaştı "yaklaşma bana" beni süzdü "son isteğim seninle konuşmaktı ve şuan karşımdasın ,savunmasızsın yani arzu ettiğim sen karşımdasın" kapıya baktım kahrolası adam beni yine şaşırmıştı kendime söz veriyorum onu öldüreceğim, yigite baktım "sadece konuş" sinsice güldü "konuşmak benim işim değil" diyerek üzerime yürüdü "yaklaşma bana " diyerek geriye gittim "eflal şuan bana aitsin" odada bir masa ve iki sandalye vardı ,koşarak bir sandalye alıp onun kafasında kırdım ve bayıldı. Elimdeki tahta yere düştü, bende yere düştüm o an birsey fark ettim ben bugün yemek yemedim mi? Gözlerim yorgunluktan kapanıyordu ama kapanmamalı kapanırsa bu şerefsiz uyanınca bana birşey yapabilirdi ama bu kahrolası gözleri uykuya daldı....

bölümü nasıl buldunuzzzzz ♡♡♡♡

Sizleri seviyorum ♡♡♡♡♡♡♡♡♡