"Ne demek istiyorsun,onu zehirledin mi" gururlu bir gülümseme taktı yüzüne "evet" bu konu hoşuma gitse de emreyi halla unutmadım ve asla unutmayacağım "birşey sorabilir miyim" dedim nazik sesle "sor" yutkundum "emre yaşıyor mu" siyah gözlerinde duygu yoktu ve cevap ta yoktu bu öldü anlamına mı geliyordu çünkü bunu duymak istemesem de duymak zorundayım "ölmüştür heralde" deyince gözüm döndü ve boğazına ellerimi sarıp onu boğdum "öldüyse seni öldürürüm" kolayca kurtulabilir ama yapmadı bunu hakkettiğini düşünüyordu. Onu bırakınca bana söylediği şey "yaşıyorsa gelecek ve göreceksin ben haksız değilim, olmadım" deyip odadan çıktı.

atakanın anlatımıyla

Hep ben haksız göründüm ,hep ben acımasız, katil olarak göründüm emre ise bir melek gibi görüldü ama kimse bilmiyor ki gerçekleri eğer emre yaşıyorsa o buraya gelecek ve hesaplaşacağız bu kesin olacak, o beni tanımadı beni hep katil bir ikiz olarak gördü bu umrumda değil ama kendimi aptal bir şekilde açıklamak anlatmak istiyordum ,içimde bir ses bana emreyi soruyordu nasıl umursamaz olsam da bir merak oluyor ama şöyle birsey var ben acımam ,acıtırım...

eflalin anlatımıyla

Atakan esip gürledi ve gitti ama ben anlamadım ne konuda suçsuz ne konu yani ve yigiti neden zehirledi, beni korkutmak için mi beni o odaya soktu ben de onu umarım komaya sokarım salak herif

Yatağıma uzandım yine gözümün önüne emre geldi kendini beğenmişliği, beni koruması, beni sevmesi geldi aklıma ve aklım sanki çıkacaktı insanın sevdiği birini kaybetmesi üstüne üzülmememiş gibi yapması çok zordu. Düşüncelere dalarken uykuya dalmıştım uyku bana emreyi unutturuyordu o yüzden mutlu oluyordum.

Akşama doğru kapım çaldı ve içeriye iki adam girdi ve uykulu uykulu beni tuttup aşağı götürdüler, salonda atakanı gördüm ve onu ,emre karşımda oturuyordu canlı kanlı ,gülüşüyle içimi ısıttı, emre...

bölümü nasıl buldunuzzzzz

Sizleri seviyorum ♡♡♡♡¡♡