İnsan bir insanı çok iyi tanırken, hatırlamaması normal midir çünkü şuan aynı şeyi yaşıyordum emreyi iyi tanıyorum ama tanımıyorum da .

Onun başına yaslanmış üç silah ,benim başıma yaslanmış bir silah ,emre gülerken bağırarak "eflal kabul etmene gerek yok beraber ölürüz " dediğinde gülümsedim ama devam etti "ama şu yakışıklılığıma baksana ya kıymak istemeyip kabul edersen de kabulümdür" Kaşlarımı çattım. Ne yapacaktım sevdiğim biri benim yüzümden ölüme mi yollayacağım, Allahım ne yapacağım ben . O sinsi adam bana döndü "karar senin,sevgili eflal" emreye baktım halla ölmeyi ciddiye almıyordu kafasına silah dayayan adamlara bulaşıyordu o yaşamak istiyordu ,bencillik mi yapacaktım ben mi? O adama baktım "kahrolası pislik,kabul ediyorum" dediğimde gülümsedi devam ettim "ama senin gibi bir şerefsizle evlenmem" yüzüme yaklaştı "şimdilik, ayrıca senin için ölüp bitmiyorum emin ol senin gibi bir kızla evlenmek istemem normalde" gözümü devirdim sonra devam ettim "bu arada baban hapisten çıktı senle yarın konuşacak, yani üçümüz konuşacağız" dedi ve arkasına döndü "bir şartım var" dedim ve tekrar bana döndü "nedir" emreye baktım "ona zarar vermeyeceksiniz ona sorun yan kalır ya gider ona zarar gelirse benide unut ,pislik" o da emreye baktı "tamam sorarız şimdi ikiniz bir odaya konulacaksınız kendinize çeki düzen verin sonra ise konuşacağız" emreyi kaldırmış hatta götürmüşlerdi adam giderken "adını söyle bari" diye bağırdım hafif dönerek "Atakan dinç" dedi ve yoluna devam etti.

O gittikten sonra iki adam beni kocaman ,özenle düzenlenmiş bir odaya getirdiler ,tabiki kapıyı kilitlemeyi unutmadılar . Kocaman bir balkonu vardı galiba en seveceğim yer orası olacaktı çünkü manzarası bir efsaneydi.odayı incelemeyi bırakınca büyük banyoya girdim kocaman bir küvet vardı ama ben pek sevmezdim. Hemen duşumu alıp banyodan çıktım. Ağzına kadar kıyafet olan dolaptan geniş siyah bir pantolon ve tişört giydim ve yatağa oturdum . Dikkatimi birsey çekmişti odanın koca bir tarafı kitaplıkla doluydu kitap okumayı sevdiğimi ya biliyordu yada tesadüfen di bence ilk seçenek ama bilmiyorum tabi.

Bir saat kadar bekledikten sonra içeriye yine iki adam girdi ve beni odadan çıkardılar bu sefer zorla değil ben önden onlar ise arkadan yürüyorlar adamlar iri yarı ydı dönüşsek kesin onlar alırdı. Yürüme merasimi bittikten sonra büyük bir salona girdik Atakan tekli koltuklardan birinde oturuyordu gözleri beni izliyordu "ne bakıyorsun" diyerek karşısındaki koltuğa oturdum "emre nerde" diye sordum o cevap vermeden arkadan bir ses "burda ,beni mi özledin tatlım biliyorum fazla yakışıklıyım" bu çocuk kendini fazla beğeniyor kesin o yüzden sevgilisi yok . Yanıma oturdu o da Atakan a bakıyordu ama nefretle "neyle tehdit etti bu herif seni" diye sordu halla Atakana bakarken ,tam cevap vereceğim sırada Atakan konuştu "benimle evlenmesi için ama sahte" emrenin gözleri sinirle ışıldadı sinirle bana baktı "ölseydik daha iyidi kızım" gözümü devirdim "şimdi emre sana soru burda eflalle mi kalırsın yoksa normal yaşantına devam mı edersin" emrenin burda kalmasını isterdim ama zarar görürdü ,ne diyeceğini çok merak ederek ona baktı o kendinden emin ve kesin görünerek "kalıcam tabiki kardeşimi bir psikopatla bırakmam" dedi beni seven biri vardı ama gerçekten değer veren biri ve bu beni çok mutlu etmişti...

bölümü nasıl buldunuzzzzz

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın

Sizleri seviyorum♡♡♡