Derler ya insan babasına dahi güvenmemeli doğru çok doğru Heleki böyle bir devirde, babama güvenmiyorum doğru ama bir insan kızını istemediği halde bir adama verir ki neden mi ya kızını sevmiyordur yada düşündüğü tek şey paradır, bence ikisi de değil ben bir kadınım babamda bir erkek oglu olsun istemiştir hep .

Babam bana duygusuzca bakıyordu bende ona kitlenmiş ne diyeceğimi bilmiyordum Atakan "o halde hal oldu" ne diyor bu ahmak ,ayağa kalktı "hayır hiçbirşey hal olmadı" babam ayağa kalktı ve tam önümde durdu "kes sesini" gözlerine baktım "tamam bir erkek değilim ama senin oyuncağın da değilim evlatlıktan reddetsen daha iyidi ya ,yeter ya yetmedi mi yaptıkların be adam bari bu kadar belli etmeseydin sevmediğini, erkek olmamı istediğini" bana umursamazca baktı "seni sevmiyorum ve erkek olsan iyi olurdu ,belli etmedim yüzüne söyledim" kitlendim babamın yüzünde alaycı bir ifade bende işe kilitlenmiş, affallamış bir aptal gibiydik. "O halde neden beni yanında tuttun be adam neden sokakta büyüsem daha iyidir" "işe yaraman için" kahkaha attım "işe yaramak öylemi, tamam ben de seni babam demeden öldurmezsem bana eflal demesinler" deyip bir adım arkama gittim ,bir vücuda çarptım hafife bakınca emrenin olduğunu gördüm düşünmeden arkamı dönüp ona sarıldım "duydun zilin sesini pislik şimdi uza ve ecelinin gelmesini bekle" diye tehtid etti babamı,emre . Ondan ayrıldım arkamı döndüğümde babamın gitmiş olduğunu gördüm ve Atakan'ın zafer gülüşüyle karşılaştım "kendini kazanmış sanma bay şerefsiz çünkü ben halla yaşıyorum" diyerek korumalara yaklaştım "götürün şu siktiğimin odasına" koruma önce patronuna baktı onay almış olacak ki Yürümeye başladı, emrenin sesini duydum "eflalle odalarımız yanyana olacak" bunu duyunca arkamı döndüm atakana baktım o da bana baktı "peki" korumaya baktı "yan odaya da bunu götürün" emre yanıma yürürken "buymuş, aptal herif" diye mızmızladı

Emreyle önden gidiyorduk ,emreye omuz attım "neden somurtuyorsun" bana içten bir gülümsemeyle baktı "odama bir gelsene" Kaşlarımı merakla çattım "peki" deyip sustuk odanın kapısına geldiğimizde "emrenin odasına gireceğim" korumalar birbirine bakıp onayladılar emre kapıyı gösterdi ve ilk ben girdim sonra işe emre girdi kapıyı da kapattı. Bende yatağına oturdum emre telaşla karşımdaki tekli koltuğa oturdu ve elimi tuttu "emre ne oluyor" biraz düşündü "öncelikle baban için üzgünüm ama ben varım unutma" kaşımı cattim ve devam etmesini bekledim "peki ,şey bak o adamla yalnız kalmıyorsun ben olmadan olmaz bu adam tekin değil" başımı salladım "neden bana ne yapabilir" kapıya baktı "bak bu adam iyi değil hem psikolojik hem de elini kana bulamaktan korkmaz" düşündü "bu adamı tanıyorum ve yapmadığı şey yok adam kadınlara bir nefret besliyor olabilir çünkü hep kadınları öldürüyor" yere baktım "yani hiç kadınlara cinsel olarak birsey yaptı mı " başını salladı "bilmiyorum ama olabilir o yüzden sakin ben olmadan o adamın yanına gitme" kalkıp çantasından birsey çıkarıp tekrar oturdu ,ve elime bir silah bıraktı "ben olmassam seni öldürmesine veya başka birsey yapmasına izin verme" silaha baktım "sen silahı nasıl getirdin" göz devirdi "bende bir suçlunun oğluyum ve bana dokunamazlar ama seni güçsüz bir kadın olarak biliyorlar" gülümsedim "beni öldüremez, yapamaz" elini tuttum.

nasıl buldunuzzzzz

sizleri seviyorum