İlahi bakış açısı

Hastaneye geleli saatler olmuştu. Timur için ise saatler geçmez olmuştu. Çok korkuyordu. Ona birşey olacak diye ödü patlıyordu.

Ailesi Peri'nin başına gelenleri öğrenmişti. Hastaneye gelmişlerdi lakin koruma onları içeri almadı. Tıpkı Peri'nin istediği gibi ailesi onu görmeyecekti.

Amcası daha doğrusu babası onun gerçekleri öğrendiğini anlamıştı. Peyraz ,Melih ve Merih amcalarına çok kızmışlardı. Öz kardeşleriyle aynı babadan olmadıklarını öğrenmişlerdi onlar içinde kolay değildi. Ama en zoru Peri içindi bunu hepsi biliyordu.

.........

Timur halen ağlıyor, onun uyanmasını bekliyordu. Pekiya uyanacakmıydı. O orman yeşili gözlerini birdaha ona gösterecek miydi. Bana hep " Timur evlenince senin gibi bir oğlum olsun istiyorum çünkü sen hayat veriyorsun " demişti. Diye geçirdi içinden. O da ona " Bende senin gibi bir kızım olsun isterdim çünkü sen hayat verenin hayatısın" demişti.

Şimdiden çok özlemişti. Telefonu sürekli çalıyordu ama açmıyordu. Kim olduklarını biliyordu. Peri'nin ailesi . Ama açamazdı. Onlara çok kızgındı. Eğer açarsa Peri'ye verdiği sözü tutamaz onlara Peri ile ilgili bilgi verirdi .

Saatler birbirini kovalıyordu. Timur hala oturduğu yerden " beni bırakma" diye sayıklıyordu. Ne su içmişti ne de yemek yemişti. Üzerinde hala Peri'nin kanı vardı. " Nede güzel gülerdi" diye geçirdi içinden. Onunla ilgili düşünceler beynine dolanırken birden yoğun bakım kapısı açıldı. Hemen ayağa kalktı. Küçücük bir ihtimaldı Peri'nin yaşamı. Çünkü öldürücü bir noktaya vurmuştu kurşunu. Ama yinede o ihtimale tutunmak istedi.

Doktor " hayati tehlikeyi atlattı. Ameliyat çok riskliydi bildiğiniz gibi. Ama kötü birşey oldu." Dedi.

Timur " nedir o kötü durum" diye sordu.

Doktor" malesef hasta komaya girdi. Geçmiş olsun."

Timur nefes alamayacak gibi oldu. Ne demek komaya girdi. Nasıl onu böyle çaresiz bırakırdı. Sordu hemen doktora " nasıl yani komada kaldı. Daha açık konuşurmusunuz lütfen."

" Hasta beyni yaşadığı trajedik bir olayı unutmak için kendini uyutmuş. Buda komaya girmesine sebep olmuş."

" Peki ne zaman uyanır"

" Bu belli değil. Bir haftada sürebilir bir ayda ölene kadarda."

Timur ne diyeceğini ne yapacağını bilemedi. Şu anki tek temennisi yaşamasıydı. En azından hala yaşıyordu.

" Onu ne zaman görevilirim" diye sordu.

" Birazdan normal odaya alınır sonra görüşebilir siniz" dedi ve gitti.

..........

Timur' un anlatımıyla

İçeriye doğru ürkek adımlar attım. Teni o kadarsolgundu ki oldu deseler inanabilirdim.

Yavaşça oturdum yanına saçlarını okşamaya başladım. Çok severdi saçlarını okşamamı. Birazda huylanırdı.

" Uyan artık masal perisi. O kadar mı çok seviyorsun uyumayı. Beni bırakacak kadarmı çok seviyorsun. Olmuya be orman perim sensiz olmuyor kalbimdeki boşluk kapanmıyor " dedi. Başlarını öptü. Kokladı. Ağır hastane kokusuna rağmen hala çikolata kokuyordu.

Gözleri odanın içinde gezindi. Hiç onun sevdiği gibi bir yer değildi. Hemen telefonunu çıkardı ve tesisten birine çiçek , tarçın kokulu mum ve kitap alıp hastaneye getirmesini söyledi. Odayı onun sevdiği şekilde dizayn edecekti.

Ellerini öptü ve " Uyan sevgilim uyanki hayallerimizi gerçekleştirelim. Hem daha sana çikolatalı pasta yapacaktım unuttunmu. Öteki dünyada ben Timur'a hakkımı helal etmiyorum bana çikolatalı pasta yapmadı dersen ne yaparım bencil kadın. Uyanki yine beni sinir et. Uyanki yine ben uyurken gizlice odama gir ve telefonumu karıştır. Seni aldatıyormuyum diye bak. Bilmiyorum sandın değilmi. Telefonumu karıştırdığını en başından beri biliyorum. Daha kalkıp bana bunun hesabını vereceksin."

Lütfen uyan . Ben sensiz yapamam .

...............

1 Yıl sonra

İlahi bakış açısı

Timur yine onun yanı başında oturmuş sevdiği bir yazarın kitabını okuyordu. 1 yıldır bıkmadan sıkılmadan yanına geliyor sevdiği kitapları okuyor, saçlarını okşuyordu. Onun sevdiği şeyleri hayatından hiç eksik etmiyordu. Sakallarını hala Peri'nin sevdiği gibi kesiyor, odasına hala sevdiği çiçekleri yerleştiriyordu.

" Ve böylece onlarında mutlu sonsuzlukları başlamış oldu" dedi ve kitabı kenara koydu.

" Bir kitap daha mutlu sonla bitti Peri kızı . Umarım sevmişsindir. Senin için mutlu sonla biten kitapları getiriyorum. Çünkü sen mutsuz sonlara dayanamaz karakterler için ağlarsın. Bende ağlamana dayanamadığım için mutlu sonlu kitaplar getiriyorum. "

" Biliyormusun peri kızı abinler babanla barıştılar. Her gün hastane kapısını önüne geliyorlar ama içeri girmiyorlar. Baban iki kez kalp krizi geçirdi. Merih abinin dün bir oğlu oldu. Sana bunları yeni anlatıyorum çünkü onların adını ağzıma alamıyordum. Onlarda biliyormuş annenlerin ölmediğini onlarda senden saklamış. Uyan Peri uyanki gidip onlara kız. Ben onlara gidemem sen olmadan olmaz."

Gitme zamanı bştmişti genç adamın tam o an gözüne Stefan Zweig den ' bilinmeyen bir kadının mektubu' kitabı çarptı. Peri bu kitabı çok severdi. Onada önermişti ama Timur hala okumamıştı. Kitabı aldı . Belki bir ara okurdu. Ardından odadan çıktı.

........