Yeni Üyelik
5.
Bölüm

İnsanlar yalnızca bedensel olarak ölmezlermiş, ruhsal olarakta ölüyormuş.

@peritozu1057

Yazarın anlatımıyla

Peri ellerinin titremesini kesemiyordu. Ölmek istiyordu evet, ölmek istiyordu. Önce tetiği kaldırdı sonra....

 

 

 

 

..........

 

 

 

 

20 saat önce

Peri'nin anlatımıyla

Tesiste işler iyice karışmıştı. Timur önemli bir mesele olduğunu hemen gelmem gerektiğini söylemişti. Konseri iptal etmek zorunda kalmıştım ama olsun. Beni apartopar çağırdığına göre iş ciddi olmalıydı.

Tesise giriş yaptığım anda herkesin yüzünün asık olduğunu farkettim. Vakit kaybetmeden üst kata çıktım. Timur beni bekliyordu hemen yanına gittim. Daha oturmadan" hiç boşuna oturma operasyona gidiyoruz" dedi.

"Operasyon mu, ne operasyonu."

"23 yıldır peşinde olduğumuz teşkilat bugün A... Oteline baskın yapacakmış. Görevi bize verdiler."

"Tamam hemen gidelim o zaman. Zaten onları ben çökertmek istiyordum."

Emin değildim ama Timur tedirgin gibi gözükmüştü bana. Sanki birşeyden korkar gibiydi. Merak edip sordum." Timur neyin var. Solgun gözüküyorsun."

"Acaba sen burada mı kalsan Peri senin bu operasyona katılmanı istemiyorum."

"Neden bir sorun mu var."

"Sana yalan söylemek istemiyorum masal perisi."

"Neden yalan söyleyesin ki"

"Çünkü üzülmeni istemiyorum."

"Her türlü öğreneceğim birşey mi?"

"Evet"

"O zaman söyle Timur beni biliyorsun . Yalana tahammül edemem."

"Korkuyorum Peri ufak bir ihtimal bile olsa korkuyorum. "

"Neyden korkuyorsun. Söyle sevgilim. "

Bir fotoğraf çıkardı cebinden tereddütle. Durum her neyse çok ciddiye benziyordu. Fotoğrafı yavaşça bana çevirdi. İşte o an büyük bir şok yaşadım. Fotoğraftaki iki yüz benim annem ve babama benziyordu. Hatta o kadar benziyorlardı ki ölmeselerdi bunlar onlar sanabilirdim. Ama onlar öldü. Ki zaten ölmekerini bu fotoğrafa yeğelerdim. Fotoğraftakiler vatana ihanet eden kişilerden. Anne ve babamın onlardan olmasını istemiyorum.

"Çok benziyorlar "dedim.

"Sadece benzemiyorlar isimlerine kadar aynı" dedi Timur.

İşte ozaman içimde büyük bir kuşku uyandı. Bu kadarı da tesadüf olamazdı değil mi.

" Evet peri kızı sanırım annen ve baban yaşıyor."

"İyi ama amcam bana öldüklerini söyledi. Bu olamazki annem beni doğururken öldü. "

" Biliyorum peri ama sencede bu kadarı tesadüften fazlası değil mi."

Burada her ne oluyorsa çözmek zorundaydım. " Gidelim dedim."

İtiraz edecek gibi olsada inadımı bildiği için sustu.

Tüm ekip hazırdık. Şu anda arabada otele doğru ilerliyordu. İçimde kötü bir his vardı. Sanki havayı sonkez soluyor, etrafa son kez bakıyordum. Tedirgin olduğumu bildiği için Timur elimi tuttu. Güç vermek istercesine sıktı ve dudağımın kenarına tüy gibi bir öpücük kondurdu. Gülümsedim ona iyi olduğumu göstermek için. Ama içimdekileri çok iyi saklayamamışım sanırım çünkü " iyi değilsen geri dön görevi tek başıma halledebilirim" dedi.

" Timur iyiyim lütfen benim için endişelenme " dedim. Aslında yalandı hiç iyi değildim içimdeki huzursuzluk iyice artıyordu.

Sonunda otele varmıştık. Tüm hazırlıkları tamamladıktan sonra otele giriş yaptık herşey yolunda gibi görünüyordu taki " eller havaya kimse kımıldamasın" komutu gelene kadar.

Tüm ekip silahları çıkardık. Timur " sivil sayısı çok . Peri sen yukarıdakileri çıkart. Nart, Michel sizde Peri' ye yardım edin . Mert, Burak sizde bombanın nerede olduğunu bulup imha edin. Bizde alt katı halledeceğiz. " Dedi.

Hemen herkes işe koyuldu. " Michel sen ilk on, Nart sende 20. Kata kadarki odaları boşalt son on bende. Kimsenin kalmadığından emin olun. " Dedim ve hemen ardından yanlarından ayrıldım.

Tüm odaları tek tek boşaltıyorduk. Umarım kimse beni tanımazdı gerçi yüzümde maske vardı ama eğer tanınırsam ünlü bir şarkıcı olduğum için hemen deşifre olurdu.

Odalar tek tek boşalıyordu . İnsanlar biraz korksada bir şekilde ikna edebiliyorduk. Umarım Mert ve Burak bombayı imha etmişlerdir.

Son odaya gelmiştim ama nedense odayı açmak istemiyordum. Saçma içgüdülerimi bir kenara bırakıp kapıyı açtım. Açmamla dünyamın başıma yıkılması bir oldu. Annem ve babama benzeyen kişiler tam burada karşımdaydı ve bana silah doğrultmuşlardı.

Donmuştum ne yapacağımı bilemez bir haldeydim. O kadar benziyorlardı ki .

"Kimsin " diye sordu adam.

" Türk istihbaratındanım lütfen can sağlığınız için teslim olun."

"Sen " dedi kadın. " Sesin onunkine benziyor." Kadının ne demeye çalıştığını anlamamıştım ama sanırım benim sesimi birinin sesine benzetmişti.

" Lütfen söyle bana sen Peri Sarmaşık mısın?"bu kadının benimle ne ilgisi olabilirdi. Eğer hayranımsa ve imza isteyecekse çok beklerdi çünkü bir suçluya imza vermek gibi bir niyetim yoktu.

" Lütfen zorluk çıkarmayın ve benimle gelin aksi takdirde sizi vurmaktan çekinmem. " Dedim .

Bir anda arkamdan biri maskemi çokarınca yüzüm ortaya çıkmıştı. Onların ebeveynlerime benzemesi aklımı o kadar bulandırmıştı ki arkamda bşrinin olduğunu hissetmemiştim. Ama beni asıl şaşırtan önümdekilerin tepkileriydi.

" Sensin" dedi adam . " Terk ettiğimiz kızım sensin" işte bu sözleri kurmasıyla beynim patlayacak gibi hissettim.

Timur gelmişti. Silahı onlara doğrulttuğunda elimle indirmesini istedim. Ve onlara " hemen bana ne saçmaladığınızı söylüyorsunuz. " Dedim.

" Adam gülmeye başladı ve " sen bizi öldü biliyordun değilmi . Bilmiyorsun tabi bizim seni terk edip ülkeyi çökertmek için planlar yaptığımızı. "

İşte tam o an onların aslında gerçek anne babam olduğunu anladım. Çünkü bir ajan sadece karşıdaki kişinin gözüne bakarak bile doğru söyleyip söylemediğini anlayabilir.

Annem olan kadın." Kerem lütfen beni dinle çünkü bugün sana ve Peri'ye hayatınızın doğrularını anlatacağım " dedi. Hem babam ılacak adam hemde ben şarırmıştım. Hayatımın yalanı şu an onların yaşamasıydı. Hem bu adam , sana öldüğümüzü söylediker değilmi, derken ne demeye çalışıyordu.

" Kerem öncelikle şunu bil seni gerçekten tüm kalbimle seviyorum ama bu sevgi hiçbir zaman aşk olmadı. Ben başkasına aşıktım. Bunu sende biliyorsun. Ama buna rağmen ben kardeşini sevmeme rağmen ve kardeşinde beni sevmesine rağmen sen benimle olup benimle evlendin. Poyraza hamile kalmasaydım sende biliyorsun ki seninle evlenmezdim. Poyrazdan ötürü bende Muratta birbirimizden uzak duruyorduk. Ama dayanamadık ayrılığa. Biz birbirimizi gerçekten çok seviyorduk. Bir gün sen evde yokken ve biz çok sarhoşken biz birlikte olduk. " Dediği an bende bvamda birbirimize baktık.

Ne anlatıyordu bu kadın amcamla birlikte mi olmuşlar. Amcam bunca zaman bize yalan mı söylemiş. İyi ama bunu bize nasıl yapar. Annem konuşmaya devam edince dinlemeye devam ettim. Babamsa aklı karışmış ve sinirlendiği belli olacak şekilde damarları belirginleşmiş bir biçimde annemi dinlemeye devam etti.

" Hamile kaldım Kerem Peri'ye hamile kaldım. Lütfen affet beni sana doğruları artık söylemek zorundaydım."

Gözümden yaşlar akmaya başladı beynim çok bulanmıştı. Hiçbir şeyi tam olarak algılayamıyordum. Bunca yıl çektiğim acılar yalanmış. Onlar benim yüzümden ölmemişti onlar beni terk etmişti. Hemde uğruna can vermek istediğim toprakları yabancı ülkelere vermeye çalışmak için.

En önemlisi ise bunca yıl amca dediğim afamın bana yalan söylemesiydi. Ve bir de gerçek babam olmasıydı.

Deli gibi ağlıyordum. Tam o an babam tetiğini çekti ve anneme vurdu. Hemen ardından tetiği bana çekti. Bende tetiği çektim. Timur arkadan ona tetik çekmişti. Ellerim titriyordu. Zihnim bulanıktı. Aklımda çok az şey vardı. " En biyük acıyı siz çekmediniz Kerem bey. Çünkü hayatı yalan olan siz değilsiniz" dedim. Ve onu beyninden vurdum. Tüm kanı yüzüme bulaşmıştı. Annem ise ona bakamayacak durumdaydım.

Usulca tetiği kalbime doğru götürdüm. Ölmek istiyordum. Timur fark etmeden kalbime sıktım. Timur çığlık atarak yanıma geldi ve kanımı durdurmaya çalıştı. Ama o da biliyordu bu yarayla ölmemek çok zordu. Kendimi ölümcül bir yerden vurmuştum.

" Neden " dedi bana . " Neden Peri bunu bana neden yaptın. Bırakma beni yalvarırım hastaneye yetiştireceğim seni. Lütfen gitme." Dedi ağlayarak.

" Üzgünüm sevgilim . Bu gerçeklerden sonra yaşayamazdım. Ama olurda o küçük ihtimal gerçekleşir ve hayatta kalırsam. Ne amcam nede abilerim beni görmeyecek. Senden tek istediğim bu hastanenin kapısından bile görmeyecekler. Beni sonkez görmelerini istemiyorum. Yanımda sadece sen kal olur mu. " Dedim zorla. Çok kan kaybediyordu bunu hissediyordum . Ama şuan aklımda olan tekşey ölmekti. Başka birşey istemiyordum.

" Söz" dedi Timur kısılan sesiyle. " Söz veriyorum Peri kızı hepsinden hesap soracağım. Ama önce sen iyileşeceksin çünkü bu adamı yokluğunla yıkamazsın. Bu adam sensiz ölür anladınmı." Ondan duyduğum son sözler bunlardı. Sonrası ise sessizlik ve karanlık.

Belkide haklıyımdır. En büyük huzur karanlığın içerisindeki sessizliktir.

Loading...
0%