TANITIM

Şarkılar;

Dolu Kadehi Ters Tut; Dilerim Ki

❤️‍🩹

"Binlerce gözyaşı döktüm," fısıldadığımda gözlerimin içine acıyla baktı. Canım yanmasın istedi, acımı kendisi yaşamak istedi ama o acılarım olmasaydı benim yaşayamayacağımı bilmiyordu. "Bazen o gözyaşları ayaklarımın dibinde bir su birikintisi oluşturacak kadar çok oluyordu. Ağladım, evet. İntikamın yanık tadına ağladım. Öksüz oluşuma değil, beni öksüz bırakan sebebe ağladım. Öksüzlüğümü hafife alışına ağladım." o ağlıyordu fakat benim gözyaşı pınarlarım çoktan sıcak rüzgarların estiği kurak bir çöle dönmüştü. "Beni öksüzlüğümden vururken senin de öksüz bırakıldığını bilmiyordum. Şimdi canımı yaktığın kadar canını yakacağım ve seni sevdiğin kadın tarafından öksüz bırakacağım, Ahran."

Bir insanın kaderinin yolu, hayatını geri dönülemeyecek şekilde değiştirirdi. Kaderin, insanı çeşitli sonlara ulaştırmak için ayırdığı dallarından en kötü olanı seçmişti o.

Kendi kaderinin dalları, o doğmadan önce ayrılmıştı ve daha hiçbir şeyden haberi olmayan, bilinci yerinde olmayan bir bebeğin kafasına silah dayayarak ona bir seçim yaptırmışlardı.

Bir bebek, annesinin taşıyamadığı yükü nasıl taşıyacaktı? Bu yükle nasıl büyüyecekti? Doğarken çıkan kamburunu düzeltmesi uzun yıllarını alırken bilincinin oturmaya başladığı yıllarda farkına vardığı gerçeklerle ne kadar uzun yaşayabilirdi?

Bir çocuk yedi yaşındayken sokakta oynaması gerekirdi. İçinde, alması gereken bir intikamın közleri yanmaya başlamazdı.

Şimdi o, yanmaya başladı. Yakacaktı. İntikamını herkesten alacak, ismini tüm dünyaya duyuracaktı. Bu yolda giderken yaktığı kimse için gözlerinden bir damla yaş düşmeyecek, kalbin içerisinde var olan vicdan mahkemesinden hiçbir zaman başı eğik çıkmayacaktı.
Peki bu yolda onun intikamlarını almasına yardımcı olacak bir adam çıktığında ne yapacaktı? Onu elleriyle geri mi çevirecekti yoksa kalbinde ateşlenen intikamın yanına bir de onu koyup intikamın ateşini söndürmesine izin mi verecekti?

"Bana öyle bakma Ahran," yutkundu. Suçluydu, biliyordu. "İçimdeki acı ikimizi de yakar ama sen bana öyle bakarsan yüreğimdeki intikam ateşini söndürmeme sebep olursun. Ben, bu savaşı başlatmadan bitiririm. Fakat ben bu intikamı almadan ölemem. Gerekirse bu yolda ölürüm ama hedefime ulaşmadan ölemem," yıllar sonra dökülen ilk gözyaşım, onun uğruna döküldü. "Bırak öleyim ama yüreğimdeki yangını söndürme. Yangınım sönerse küllerim uçar. Küllerim uçarsa sen gidersin. Sen yaralı bir kadın istiyorsun ama ben yaralı değilim, yarayı açmak isteyenim."

🪢

***

Wattpad açılana kadar buradan devam edeceğim.

Wattpad: phoenixdearT_