~Bir gün senin içinde güneş doğacak..

İnsanoğlu neden böyleydi. Bilmiyordum. Sanki bu dünyaya kötülük yapmak için gönderilmişlerdi. Babamada onlardan birisiydi. Beni hiç bir zaman sevmezdi onun gözünde Bir böcekten farkım yoktu. Şuana kadar ne anne sevgisi ne de baba sevgisi görmüştüm. Bilmiyordum bu kavramları yarın birgün anne olursam çocuğuma nasıl annelik yapacağımı bilmiyordum. Benim gibi zavallı bir annesi olsun istemezdim. Defalarca intihara kalkışmıştım ama kendimde yapacak gücü bulamamıştım. Korkağın tekiydim. Ne çok konuştun deniz şizofren misin kızım iç sesime göz devirdim. O sırada kapı çaldı. Polat bana o sözü söyledikten sonra bedenimde bir ürpertti geçmişti sonra arabaya binip 200 kişinin bulunduğu bir düğün salonuna gelmiştik. İstanbul'da düğünü yaptığımız için nerdeyse kimse gelmemişti. Allah'tan kisme gelmiyordu yoksa onca insanla kafayı yerdim.Gerizekalı aşiret gelini oluyorsun sanki kalabalıktan çıkacaksın İç sesime hak veridim ama ne kadar geç o kadar iyidi

-Denizcim hazırsan Polat kapıda çıkalım mı artık misafirler bekliyor. Ayşe hanım sadece tamam demiştim. Kapıda Polat belirdi. Minik bir tebessüm yolladı. Bende sadece bakmakla yetindim.odun musun kızım sen Nazikçe koluna girdim ve yürümeye başladık birden salonu alkış tufanı tuttu. Polat nazikçe sandelyemi çekti ve oturdum aslında Polat'ı böyle beklemiyordum çok iyi birisine benziyordu Allah sonumuzu hayır eylesin Bizim kız gitti. Umarım öyledir. Nikâh işlemlerimizi önceden haletmişlerdi sadece Mardin'e gidince imzalayacaktık. Benim hayatım sadece bir kalem arasındaydı.

-Bu gece heyecanlı mısın Polat'ı fısıltıyla donmuştum. Yapacak Bir şey yoktu dokunacaktı bana elimden bişey gelmiyordu ne yapabilirimdimki ellerimin titremesini gördüğünde sırıttı gö*üm o nasıl sırıtmadır Benim iç ses te iyice arsızlasmıştı. Şimdi bana diyorsunuz bu Deniz nie bu kadar sakin ne yapabilirimdimki Babam satmıştı elimden bişey gelmiyordu. Nasıl dayanacaktim onu daha bilmiyordum. İnsanlar halay çekerken etrafa boş bakışlar atıyordum kimse yanımda yoktu ne bir arkadaş ne bir aile kısacası kimsem yoktu kimse gelmeye tenezzül etmiyordu herkes kendi derdindeydi. Bir an önce düğünün bitmesini istiyordum.

Birkaç saat sonra

Sonunda düğün bitmişti otele gidiyorduk. Büyük bir kabustan kurtulmuştum asıl kabus daha yeni başlıyor denizciğim Polat elini bacağımın üstüne koydu bedenimde bir elektrik dalgası geçti irkilmiştim. Hemen bacağımı çektim. Sırıttı kız deniz bu ikide bir sırıtıyor siker*im bunu haa Yani dünyada tek ben vardım sanki gidip başka kızlarla fingirdeşebiliridi kızım sen salak mısın karısı dururken nie başkalarına dokunsun bu kız harbi salak Babama içimdeki bütün küfürlerleri ederek arabadan indim. Otelin 5 yıldızlıydi sanırım baya lüks bir yere benziyordu ne sandın kızım asansöre bindik Polat hala sırıtıyordu sinirlerim bozulmuştu. Asansörün kapısı açıldı Polat hemen çıktı ne çıkması fırladı kız ​​​​​​bi anlam verememiştim. Otelin koridorunda salak gibi duruyordum. Salak çocuk beni bırakıp direk odaya gitmişti Allah'tan bir odanın kapısı açıktı sanırım o oda bizimdi bizim mi dedin sen deniz iç sesime bininci defa göz devirdim. Kapının kulpunu tutuğumda içimden sen güçlüsün deniz neleri başardın bunları mı başaramayacan sakin ol derin nefes all ve içeri girdim birisinin boğazımı tutmasıyla çığlık atmaya başladım ama o sıcak el izin vermiyordu. Kahverenginin bütün renklerinin birleşmesiyle oluşmuş gözlerine baktım. Boğazımı ve vücudumu öyle sıkı tutuyordu ki göğsüm inip kalkıyordu boku yedin deniz​​ nie böyle yaptığına anlam verememiştim. Kulaklarımı sağır edicek sesiyle " Benimle evlendiğine pişman olacaksın sana gün yüzü göstermeyecem kabul ettiğin güne lânet edeceksin seni sürtük şey bide seninle birlikte olacağımı mi sandın o küçük aklınla Allah bilir kaç kişiyele olmuşsundur seni gibi bir sürtü*le işim yok" yaşlar yanaklarımdan süzülüyordu Gine hayat olamadık yerde tokadını atmıştı. Bide mutlu oluyordum babamdan kurtulduğum için asıl Cennet sanacağımız yer cehennemmiş Polat çoktan gitmişti ben yerde uzanmış Bir şekilde ağlıyordum nefret ediyordum kendimden hiçbir işe yaramayan gereksiz bişeydim polat'tan duyduğum yakıcı sözler yıkmıştı. Babam dediğinde fazla yikilmiyordum ama bir yabancıdan duymak beni yıkmıştı. En son hatırladığım şey ise ağlayarak uyumamadı.

Ve bitti üzücü bir bölümdü🥺

Nasıl olmuştu?

Okuyorsanız bari oy verin ya yada beğenmemişseniz söyleyin bende ona göre dikkat ediyim canlar 💕