Kamburum artık acıyordu. Omuzlarında o kadar yük vardı ki dayanamıyordum artık yorulmuştum. Babamın şiddetlerinden annemin can yakıcı sözlerinden abimin iğrenç tacizlerinden bıkmıştım artık ölüp kurtulmak istiyordum keşke birisi gelip beni öldürseyeydi.

-Ne salaksın mine kim seni öldürüp napsın

Aa buda benim iç sesim Kamuran kendisi her şeye atladığı için ama çok haklıydı. Kimse sevmiyordu beni nie sevmiyorlardı bilmiyordum annem'e sorduğumda bana bunu demişti:

-Sevgiyi mutluluğu haketmeyen birsin kimse seni sevmiyeck demişti.

-Mineeeee nerdesin gerizekalı çabuk kahvaltı seni bekliyecm

-tamam. Ah be abi keşke sevseydin beni sevseydin belki ne güzel abi kardeş olacaktık ama sevmiyordu artık bu tarz düşüncelerimden sıkılmıştım neyse yatağımdan kalkıp aşağı indim.Mutfağa gidip çayı demleyip kahvaltılıkları dizdim o sırada babamlarda inmişti her ne kadar baba denilirse onlara yemek yemem yasaktı babam gil yiyene kadar ayakta bekler onların istediklerimi gelip götürürdüm. O sırada babam

-Benim tatlı or*spum nasıl gözlerim dolmuştu.

-İyim baba dedim içimdeki bütün küfürlere Sonra babam size güzel bir sürprizim var dedi hiç te umrunda değildi He b*k değildi. Sanane Kamuran, Aynen banane neyse Babam olacak herif az önce karıştırıldığımı söylemişti yani tam tamına 17 yılım boşa mı gitmişti aptal mine ya diğer aile bunlar gibiyse ama sonuçta 18'ime 4 ay 3 gün kalmıştı 123 gün dayanabilirdim.Babam bunları dedikten sonra yarın saat 9 da hazır olmamı istemişti bende sesim titreyerek tamam demiştim.

Bölüm nasıldı ilk kitabım?