Deniz ilk günden hem sınıf tarafından hem de okul tarafından sevilen biri oldu. Popüler gruba dahil bile olmuştu şimdiden. Kiminin 2 yıl o gruba katılmak için uğraşmasına rağmen o sadece 1 günde aralarına girmişti.

"İrem, bugün eve otobüsle mi gitceeeen?"

Beyza' nın bir şey isteyecekmiş gibi olan tatlı sesi, eminim yine çifte date.

"Ne istiyon Beyza?"

Rolünden çıkıp eski çirkef haline geri döndü.

"Şu yeni gelen Deniz varyaaa..."

"Eee."

"Ben onu ​seviyom galiba."

Bu ilk değildi o yüzden çok da şaşırmamıştım Beyza büyük ihtimalle okuldaki her erkekten bi dönem hoşlanmıştı.

"Beyza, bilmiyorum bu çocukta garip bi şey var gibi sa-"

"Evettt! Çok yakışıklı ve havası o kadar güzel kiii! Daha önce gördüğüm kimseye benzemiyor!"

Daha önce gördüğüm kimseye benzemiyor. Onun için yapılabilecek en iyi tanım buydu.

Kimseye benzemiyor.

Beyza' yı yanağından öpüp konuşmaya başladım:

"Bebeğim benim bi işim vardıı! Yeni aklıma geldi kusura bakma gitmem lazımm."

"Kızım sen Batman misin? Yardım çağırdıklarında filan mı gidiyorsun?"

Bahanelerime alışmıştı ama arkadaki sebebi bana hiç sormadı. Onu bu yüzden sevdim.

"Evet, FOR GOTHAM!"

İkimizde gülüşerek birbirimize el salladık.

------------

Eve girdiğimde babamı aradım:

"Alo kızım evde misin?"

"Evet, baba Beyza sevgilisinden ayrılmış da morali bozuk akşam yemeğine çağırdı beni..."

"Yani?"

"Eeee... Gidebilir miyim?"

"İyi peki, sana hazırladığım yemeği yedin mi?"

Çantamdan ağzı bile açılmamış termosu çıkarıp buruk bir gülümseme takındım.

"Evet baba ellerine sağlık! Harika olmuş."

"Afiyet olsun kızım. Ben de bugün geç geleceğim biraz, arkadaşın kızının düğünü var."

"Tamam babam sen eğlenmene bak!"

"Sen de Beyza' ya selam söyle benden. Moralini bozmasın."

"Söylerim görüşürüz."

"Görüşürüz."

Telefonu kapattığımda babamı kandırmanın bu kadar kolay olması vicdanımı sızlattı. Ona ne kadar yalan söylesem de biricik kızına çok güveniyordu.

Banyoya gidip yoğun makyajımı sildim. Siyah yağmurluğumu üzerime atıp çantamı hazırlamaya başladım.

Sprey boyalarım, eskiz defterim, akrilik kalemlerim ve çıkartmalarım. Beni ben yapan parçalar bunlardı. Tek sahip olduğum şeyler. Beyza bile grafiti yaptığımı bilmiyor. Onun gözünde resim derslerinde uyuyan kızım sonuçta.

Hayatım yalanlar üzerine kurulu çünkü bu dünyada işler böyle yürüyor. İnsan gerçeklerin tokadını değil yalanların kucaklamasını ister.

Geç saatlerde grafiti yapmak, sokaklarda gezmek bir kadın için zordur. Bu yüzden feminen görünümü gizleyecek bir kaç numaram var. Boyum 1.75 ve 60 kiloyum o yüzden yapılı bir görünümüm var. Omuzlarım da geniş bu yüzden bi anda maskülen de görünebiliyorum. Saçım da çok uzun değil ve de kahküllerim var, yani saçımı toplayıp kahküllerimi dağıttığımda saçımın boyu kahküllerim kadarmış gibi görünüyor. Bi de kapüşonu kapattın mı al sana oğlan çocuğu.

2020' den kalan siyah maskelerden birini takıp evden çıktım. Kış olduğu için hava erken kararıyor ki bu da Batman' in işine yarar.

----------

Ankara' nın sokakları bu saatlerde bira içen yaşıtlarımla dolu oluyor. Bazıları belasını aradığı için yanımda hep oklava taşırım.(Kimseyi öldürmek istemiyorum o yüzden bıçak almam)

Şimdiye kadar muhteşem oklavamı kullanmama gerek kalmadı bu yüzden kendimi korumakta tecrübem yok. Bana bulaşan da hiç olmadı gerçi (Sanırım ot satıyor gibi görünüyorum.)

Bugünkü işimi rezidans duvarına yapacağım. Mahalledeki tek zenginlik mekanı. Özel bir site olduğu için duvarları bomboş kimse yapmaya cesaret edemiyor ama ben, benim adım "Pluto" lan!

Çantamdan eskiz defterimi çıkarıp çizimimi gözden geçirdim:

Siyah pelerinli kadın ve elinde mor ateş böcekleri.

(Daha nasıl anlatabilirim bilmiyorum. Özet bu)

İlk önce ana renkleri çantamdan çıkartıp gövdeyi çizdim. İnce sprey boya uçlarıyla ışıltıları ekleyip işimi yaklaşık yarım saatte bitirdim.

Geri adım atıp işin güzelliğine baktım. Çizimlerimin çoğu ait olduğumu düşündüğüm dünyadan.

Ben mora aidim.

"Lan napıyorsun sen?"

Güvenliğin bağırışı hayal dünyamdan çıkmama sebep oldu. Aceleyle eşyalarımı toplayıp koşmaya başladım.

"Temizle lan şunu!"

Adamın hantallığı sağolsun hızlıca tüydüm. Ama adrenalin tüm vücudumu sarmıştı. Bu işe girdiğinizde adrenalin olmadan yaşayamazsınız. Bağımlılık yapar vazgeçemezsiniz. Nefesiminin titreyişi, kalp atışlarımın kulaklarımda yankılanması o kadar güzel bir his ki...

Özel numara? Telefonumun titreşimini hissedip elime aldığımda özel numara yazısını gördüm. Yanıt vermeden telefonumu çantama koydum. Koyduğum anda sırtımda bir el hissettim.

"Artık kaçamazsın."

------------------