Gözlerimi açtığımda yatakta olduğumu farkettim. Kalkmak için hareket ettiğimde bileğimden tutan elle bocaladım. Ateş hemen yanımda yerde oturmuş görünce yüzünü izledim.

Gözleri kırmızı, saçı başı dağılmış, gözaltı uykusuzluktan olsa gerek morarmış, çok yorgun duruyordu...

Zifir kara gözlerine bu kırmızılıklar hiç yakışmamıştı. Ona yakışan gülmekti...neden gülmüyordu şuan her zaman düzenli duran, geceyi aratmayan saçlarını ilk defa dağınık görüyordum, ama;bu bile çok yakışmıştı.

İçimde yersiz bir sızı oluştu zaten bu sızı hep benim yanımdaydı...kaybetme korkusu muydu bu sızı yoksa başka bir duygunun tanımı mı?...En son o bana sarılınca ağladığımı hatırlıyorum sonrası karanlıktı...Ne yani bayılmışmıydım ben... İçimdeki kara sızı yine kendini belli etti. Benim yüzümden bu haldeydi. Çok kötü hissediyordum, konuşmamız gereken konular vardı, belkide konular ama nerden başlıcağımı ben bilemiyordum.

"Biliyorum sorman gereken çok soru var " gözlerini benden kaçırdı"sana yemin ediyorum herşeyi anlatıcam ama dinlenmen lazım güzelim"gözlerime küçük bir kaçamak yapıp tekrar kaçırdı karalarını benden... Oysa şuan o gözlerine bakmaya ihtiyacım vardı.

Bana sadece Ateş vardı artık bu gözler, bu beden, bu kollar artık bana Ateşten bir öte sonrası yoktu...Olamazdı.

Başımı olumlu anlamda sallayıp tekrar uzandım elini tutmaya cesaretim yoktu. Belki oda gidicekti. Eli hala bileğimdeydi aslında ama ona elimi tut diyemedim. Tuttuğu bileğimi yatakta sarkıttım sadece bileğimden biraz daha aşağıya kayıp elimi tuttu. Sıkı sıkı gitmicekmiş gibi ama ya oda giderse yo yo olmaz...gitmez ki hem beni seviyor dimi?...

Seni Sevdada seviyordu Su kendini kandırmayı bırakın artık...

İçimdeki ses haklıydı... Sevda beni çok severdi sözde borcumu bile ödüyordu değil mi ama...Ne kadar da salağım ....

Bide bunu koray salağı için yapmış bari değicek biri için güvenini zedeleseydi...

Ne yazık ki yine haklı...

İç sesim bile bana düşman sanki ben bunu hakediyor gibiydim...

"Seni Seviyorum" dedi. O an içimdeki ses bile şok olmuştu sanırım. Cevap veremedim"Sana herşeyi anlatcam ama yemin ederim Seni Sevıyorum"beni ailem dışında seven tek kişiydi sanırım. Gülsem mi ağlasam mı bilemedim? Ama ;cevapta vermedim. Gözlerini kapadım ve bir gözyaşı süzüldü.

Aynen kızım bi mutluluktan ağlamadığın kalmıştı. Aynen yaaa bizi seven tek kişiyede zırla...böyle devam...

Hemen gözlerimi açtım. Ateşin elini daha çok sıktım.

"Sen de beni bırakıcak mısın? " gözlerine olumsuz cevap vermesi için beklentiyle baktım.

"Asla" aldığım cevap beni tatmin etmişti. "Sen benim yaşam belirtimsin.kalbim sensin, Nabzım sensin, bana şah damarım kadar yakın ama bir o kadarda nefesimi kesensin" dudakları yukarı doğru biraz kıvrıldı. "Hem bana evcil hayvan muamelesi yapan birini bir daha bulamam... O yüzden seni hayatta bırakmam" boştaki eliyle saçımı okşamaya başladı. "Kokun benim fazladan bir nefes almam için beni zorlayan tek şey Su"

"Hiç birşey bilmiyorum... Öğrenicem tabii ama seni çok seviyorum. Sadece bunu bil Ateş... Sadece bunu bil" gözlerimi kapattım. Uyanınca herşeyi sorucaktım ama uyanınca....

🪐

Gözlerimi ne kadar zorlasam da açmak istemiyordum sanırım... Yalnızdım hemde yapayalnız Ateş vardı tabii her zaman yanımda olurdu belkide ama onun hakkında da bilmediğim şeyler vardı.

Ne kadar zorladıysam artık göz kapaklarım acıyordu ama başardım. Sağıma, soluma baktım Ateş görünürlerde yoktu. Yatakta oturur hale gelip karşımda ki aynaya gözlerim takıldı. Mor bir göz altı, yorgun gözler, asık bir surat, ruhsuz ve ifadesiz bakan irisler şuan Ateş'le kapışırdım ifadesizlikte ama takmadım kafaya...

Ayağa kalkıp kapıyı açtım ve salona ilerledim. Ateş masaya oturmuş, önünde hazır yemekler, boş boş önüne bakıyordu. Ne düşündüğünü anlamadım belkide anlamak istemedim. Yanına oturup kollarımı göğsümde bağladım.

"Evet seni dinliyorum"

"Biliyorum... Ama nerden başlıcam inan bilmiyorum " bakışlarını bana değdirmeden konuşmaya devam etti. "Sana bazı şeyleri anlattım ama eksik bıraktığım yerler var"

"Onu anladım zaten... Bi zahmet eksik yerleride tamamla"

"Tamam...Bu adam bana mafya olduğumuzu söylemişti o zaman... Sana sahte senet yaptığımızdan da haberim vardı. " biraz su içip devam etti "sana söylicektim,gerçekten söylicektim ama sana bunu yapmamızı bir kadının istediğini öğrenince senin için sessiz kaldım. " bana bakıp sustuğumu görünce devam etti " O kadını bulunca herşeyi anlatıyım dedim... İhtimalleri atlamak istemedim... Seni riske atamazdım, bende sustum.... Özür dilerim"haklıydı gerçekten tanıdığım biri yapmıştı bana bunu, omuzlarıma bir ağırlık daha eklendi. Ateş'e karşı mahcuptum.

"Sen herhangi birşey hatırlamıyor musun yani? "

"Hatırlasam sana söylerdim... Ben senin iyiliğin için sustum yoksa sana bunlarıda söylerdim" sinirle parmaklarımı saçlarımdan geçirdim.

"Ne yapmamı bekliyorsun Ateş... Teşekkür mü ediyim? "

"Teşekkür et diye yapmadım... Adamların doğru söylediğinden bile emin değildim. Varsayımlar üzerine hiçbirşey söylememem gerekirdi aslında ama yine dayanamadım! " bana bakıp gözlerini birkaç saniye kapalı tuttu.Gözlerini açtığında sadece ifadesizlik vardı . "Sana kıyamıyorum... Senden birşey de saklayamıyorum... Anladın mı yapamıyorum? Sen üzülünce susma Ateş herşeyi söyle diyorum ama sana birşey olma ihtimali elimi ayağımı bağlıyor! "

"Bana neden birşey olsun ki yaaa"

"Sahte senet diyorum, zaten dediğim gibide en yakınındaymış kadın" sinirle elini masaya vurdu"KADIN DİBİNDEYMİŞ, DİBİNDE... YA SANA BİRŞEY YAPSAYDI! ELİMDE, AVUCUMDA OLAN TEK ŞEYSİN SEN... KAFAM BOMBOŞ, HİÇBİRŞEY YOK, SANKİ TÜM HAYATIM SENDİN VE SENDEN İBARET! BEN SANA HİÇ YABANCI DEĞİLİM!...OLAMIYORUM"

Salondan çıkıp odaya girdim tekrardan...içerden kırılma sesleri geliyordu. Kafaya takcak değildim de zaten yatağa girdim şuan uyuyamazdım. Aç olduğumu hissetmiyordum ama uyumakta istemiyordum. Oturup birşeyler çizmeye karar verdim. Ne çizceğimi bilemesemde birşeyler karalamaya başladım.



Çizdiğim resim bu kadar anlatamazdı beni... Benden bağımsız çıkan sonuç beni şaşırtmadı. Siyah bir defter yaprağının üzerine,beyazla bundan başka şeylerde çizebilirdim ama hayalgücüm buna bile izin vermiyordu.

Defteri kapatıp yatağa gidip uzandım. Ne zaman daldığımı yada ne kadar tavanı izledim bilmiyorum... Gözlerim kapatıp, kendini karanlığa teslim ettim..

🪐

🖤Ateş'in Anlatımıyla🖤

Yemek yemeden gitmişti. Onu zorlamak istemiyordum ama böyle olması benim kalbimi bin paraya ayırıyordu. Herşey onun içindi...Herşey, herşeyim içindi aslında ama o yinede anlamak istemiyordu yada inanmıyorda olabilirdi.

Mafya demiştim kendime tabikii de bana güvenemezdi, belkide bir oyun daha diyordur.En yakın arkadaşı bile ihanet etmişken bana neden güvensin ki... Kabul etmek istemesemde haklıydı.

Ben daha kendimi tanımıyordum bile ama onu yıllardır tanıyordum sanki... Kendini bildim bileli benimleydi...

Suyun yattığı odaya girdim. Kokusu direk burnuma geldi. Oda Su kokuyordu. İçinde bir sızı hissettim. Ona bir darbede ben vurmuştum aslında... Benden önce yine bir arkadaşı vardı, sevdiğinden bile emin olmadığı bir sevgilisi....

Şimdi kim vardı yanında kendini bile tanımayan ben, sahte Senet yapıp onu zor duruma düşürmüş ben ve ailesi...

Eski beni önceden çok merak ediyordum ama artık değil... Artık bilmek istemiyordum. Kötü biriymişim ben; belki duygusuz, kalpsiz, ifadesizlik kalkanı altında adam öldürendim belkide ben...

Yatağa girip Su'ya sarıldım sıkı sıkı, onu bırakamazdım ama ya o beni bırakırsa buna dayanamazdım. Takıntılımıydım hayır ama seviyor muydum çok fazla... Belkide ilk defa seviyordum, ilk olmasa bile Su son olucaktı buna emindim. Saçlarını kokladım. Bu kokunun kaynağını bilmiyordum... Boynundan mı geliyordu bu koku; şampuan,parfüm yada başka birşey miydi bilmiyorum ama bu koku oydu. Huzur veriyordu bana... Huzurumda, Neşem de, Endişem de Oydu... Su...

Biraz daha saçlarını oynadıktan sonra gözlerimi kapayıp kendimi huzurlu bir uykuya bırakmam fazla uzun sürmemişti...

🪐

🌟Selamlarr🌟

Yine benn ve yeni bölüm

Umarım beğenirsiniz

Sizi her zaman ki gibi bugünde seviyorum

😘😘😘Öpüldünüzzz😘😘😘