Sadece iki gündür burdaydım ama benden iki yıllık ömür almıştı. Durumları çok ciddiydi ve bir türlü sabit tutulamıyordu. Annemin aksine babamın durumu daha kötüydü ama annemde uyanmamıştı, belkide babamın iyi olmadığını hissediyordu... Aslında annemin gözlerini açmaması için hiçbir engel yoktu ama bir türlü uyanmıyordu.

Ateş iki gün boyunca yanımdan ayrılmamış , her an varlığını hissettirmişti. Şuan sığınabilceğim tek kişiydi o... Aklıma takılan birde proje ödevi vardı. Bugün teslim edilmesi için verilen son gündü, hoca zaten birkaç gün daha uzatmıştı ama yinede verememek canımı sıkıyordu... Bu gidişle üniversiteden bir adım ileri gidemicektim sanırım...

"Hayırdır... Daldın" ne zaman yanıma geldiğini bilmesemde kimin yanıma geldiğini biliyordum... Ona ne kadar teşekkür etsemde azdı...

"Yok birşey yaaa, öyle düşünüyordum işte"

"Anladım... Söylemiceksin"

"Birşey yok, sadece proje ödevinin bugün son günü... O yüzden biraz kafam oraya takıldı"

"Takılmasına gerek yok seni üniversiteden mezun ettirebilceğimi biliyorsun değilmi? "

"Ama ben kendi çabayla mezun olmak istiyorum ya hani" ciddiyetle yüzüne bakmayı sürdürdüm "o yüzden gerek yok"

"Su, 4 yıl sen kendi çabanla birşey yaptın zaten, projende hazır...sen sorumsuz değilsin ki ama şuan sanki kayırılıyormuş gibi konuşuyorsun"

"Benim hayalim, kendi başıma birşeyler başarmak...olmuyorsa zorlamayacaksın gerek yok"başını duvara yaslayıp ellerini ensesinde birleştirdi ve gözlerini kapadı.

" Projen dün hocana teslim edildi... Merak etme boşuna"

"Ne"

"Duydun Akın teslim etti" şuan gözüme acayip sevilesi geliyordu, sevicektim de bir anda göğsüne sarılamamla birlikte, tepki vermeden ellerini ensesinde tutmaya devam etti "zaten hep birşey yapınca sev tamam mı? Durduk yere sakın sevme bak aman "

"Ben seni hep seviyorum ki"tam yalan sayılmazdı sonuçta değil mi ama?

"Aynen"ki"demeye başladığımıza göre kesin öyledir zaten "

"Ben yalan mı söylüyorum Aşkım? Neden böyle davranıyorsun ama yaaa"

"Aynen aşkım demende tezimi doğruladı, tam oldu valla bak"

"Bana sarılmak için vahiy inmesini mi bekliyorsun Ateş"

"Aynen...onu bekliyorum" içimdeki Sızıyı en derinde hissettiğim kara gözlerini aralayıp bana çöpmüşüm gibi baktı... Aynen öyle baktı "Sen bana birşey yapmadın ki neden seviyim seni" Ki'yi vurgulayarak söyleyince gülücektim ama şuan gönlünü almam gerekiyordu, bende gerekeni yapıp başımın altına elimi koyup kalp atışını saydım.

"Ateş"

"Hı"

"Sanırım vahiy indi"

"Bana öyle birşey iletilmedi, sen galipten bir şeylerin indiğini düşünüyorsan bilemem"

"Normal bir insanın kalbi dakikada 80 ile 100 arası atar"

"Derstemiyiz... Dersin adıda ya fen, ya biyoloji sanırım"

"Seninki kaç atıyor biliyor musun? "

"Bilmiyorum." ağzını açıp tam birşey söylicekti ki geri kapadı.

"Ama ben biliyorum"

"Kaçmış... Söyle bende biliyim o zaman"

"130 saydım ben"

"İyi...sen yanımdayken, hiç normal attığına şahit olmadım zaten"

"Ateş... Varya bugün gözüme ayrı yakışıklı görünüyorsun yaaa... Saçın falan dağınık ondan olabilirmi?... Seni yerim gerçekten ama kıyamıyorum ki... "dudağının bir tarafı yukarı kıvrıldı.

" Yesene, bakalım ben şikayetçi olcak mıyım?" aynı o şekilde durup üstüne üstük bacak bacak üzerinede attı ama hala bana sarılmamıştı "Neee... Hiç yemedin ki nerden biliyim, acaba diyorum bi yesen mi sen beni? "ona zarar vermiceğimden öyle emindi ki istifini hiç bozmadan heykel gibi durmaya devam etti. Biraz uzaklaşıp yüzüne doğru yaklaştım ve yanağını ısırrdım. " Ahhhh!... Kızım napıyosun yaaa"

"yerim dedim...ye dedin ama bana hala sarılmadın, bende tadına baktım... Canım acı birşey çektiğinde seni yiyebilirim... Şuan seni acı olarak adlandırıyorum Ateş, sana bakınca önümde kırmızı biber görüyorum bak"

"Kırmızı biber öyle mi? " biraz yaklaşıp beni kendine çekip dudaklarımızı birleştirdi. Tam çekilcekken dudağıma küçük bir ısırık bıraktı ani bir irkilmeyle uzaklaşıp yüzüne baktım. Gözlerindeki hınzır ifadeyle bana bakıyordu. "Bak senden de güzel çikolata olur... Bizim karşımımız bitter işte mis gibi...karışsak mı biz yaaa"

"Defol git Ateş yaaa" tam kalkıcakken bileğinden tutup beni yanına çekti ve sıkıca sarıldı.

"Senden uzağa gidemem ki kızım ben... Sen benden birşey istersen en fazla on dakika dayana biliyorum işte... İrade mi bıraktın bende... İçim dışım sen oldu... Ama tabii sarıldık yaa sen sarılmazsın artık ne gerek var dimi ama"

"Ateş sen çok konuşuyorsun yaaa... Erkekler hani çok konuşmazdı"

"Çokmu erkek tanıyorsun sen"

"Hiçbir erkek bu kadar geveze olamaz "

"Ben sana olduğum gibiyim... Sana maske takamam ben... İdare ediceksin artık bizide böyle"

"Düşünmem lazım sanırım" diyip kollarından kurtulmaya çalıştım ama izin vermedi.

"Burda düşün, canım seni bırakmak istemiyor şuan"

"Sen bana hep olduğun gibi gel, ben seni her şekilde kabul ettim zaten"

"Hmmm, canım çikolata çekti sanırım benim Su" demesiyle beraber sımsıkı sakınıp göğsüne sindim. Onun göğsü beni ondan bile korurdu... Saçlarımı okşayıp bir öpücük kondurdu. "Bi sen buraya yakışıyorsun be kızım... Bi sen buranın hakkını veriyorsun"

"Ateş,dur artık seni daha fazla sevemem yaaa...kalbimin; içi, dışı sen oldun zaten"

"Şikayetçimisiniz "

"Ne haddimize...şikayetçi memnun, şikayet edilen memnun.... Değil mi ama "

"Hemde ne memnun , anlatsam sayfalara sığmaz gibi geliyor"

"Hmm sanırım biraz anlatmanı istiyor olabilirim"

"Anlatmak yerine göstermekte bir seçenek deniyelim istersen"

"Tamam tamam hastanede sapık var diye kovacaklar az kaldı artık"

"Kim kovuyormuş kızım bizi"

"Olsun... Düzgün dur Ateş"

"Benden imkansızı istiyorsun şuan... Haksızlık" Hafif yüzüne yaklaşıp, "sonraya borcum olsa olurmu Ateş bey"

"Faizin de anlaşırsak tabii ki...müşteriye hizmet önemli"

"Sen her müşterini öpüyor musun Ateş? "

"Aynen Su... Babam yaşındaki adamlara öpücük üzerine faiz ekliyorum" böyle söyleyince de bir komik olmuştu. Aslında gülmemem gerekiyordu ama kahkahama engel olamadım.

"Ayyy çok güldüm yaaa, bir düşününce komik geldi"

"Gül gül, hiç beni düşünme zaten yaaa... Boşver Ateş kim ki, böyle devam et" tam kalkıcakken izin vermeyip yerine oturttum.dudaklarına minik bir buse kondurup uzaklaştım. Sonra bir tane daha ve bir tane daha... Ateşin yüz ifadesi her öpücükde biraz daha yumuşuyordu.

"İyiki varsın Ateş"

"Senin için varım, birtek senin için "

Onunla kavga etmeyi başkasıyla gülmeye değişmezdim... Tamam yaaa bazen uyuz oluyorum tabi ama...bazen...ben olsam, bana katlanmazdım mesela...ona biraz sabır testi olabilirdim .

"Ateş ailemde iyileşip, beni yalnız bırakmazlar değil mi? "

"Güzelim sen neden hep yalnız kalmışsın gibi konuşuyorsun. Onlar senin için savaşıyorlar ben zaten sensiz bir adım bile atamıyorum"

"Sanırım ben sevda olayını hala atlatamadım...Neyse Sen bana bakma yaaa"

"Ne demek sen ban-" Ateş cümlesini tamamlayamadan bir hemşire hızlı adımlarla bizden tarafa koşmaya başladı...hemşirenin girdiği oda annemle,babamın odasıydı. doktorlarında koşturarak gelmesiyle cam'a ilerleyip içeri baktım. Babamın başındalardı. Birşeyler yapıyorlarsada ne yaptıklarını anlamıyorum. "Doktor bey nabız düşüyor... Kalp ritmi çok düşük"

"Hemen elektroşok'u 200'e ayarlayın" Ateş'in gelip bana sarıldığını hissediyordum ama ona bakıcak halim yoktu. Gözyaşları içinde camdan içeriye bakmayı sürdürdüm.

"250'e ayarlayın" ne kadar denese de kalp ritmi azdı. "300'e ayarlayın... Hadi acele edin " ve beklenilen şey oldu. Doktor pes etti, elektroşok'u bıraktığı gibi ekrandaki düz çizgiyi gördüm. "Ölüm saati 13:31" demesiyle anneme baktım, o an görmeyi asla beklemediğim bir şey oldu. Annemin gözü yaşlı bir şekilde babama baktığını gördüm. Annem uyanmıştı ama babam bu hayata veda etmişti. 13.31 babamın ölüm saatiydi ama annemin ikinci defa gözlerini bu dünyaya açmasının saatiydi.

Babam bu dünyadan göçüp gitmişti

Babam ölmüştü...

🪐

🫶Selamlar🫶

Su'yun babası hayata veda etti

Bu bölümde sevdiğiniz ve sevmediğiniz yerleri söylemeniz umuduyla

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum

Görüşmek üzereee