Not; Bu bölümde Mahize anonim olarak yazmaya başlayacaktır. Anonimde Mahir, Mahize de kayıtlı Mahize, Mahir de kayıtlı değildir.

"Bu gece ben de kalsana."

Mahir'in yüz ifadesine baktığımda, sanki okyanusta boğulmak üzereymiş de son anda kurtarılmış gibiydi. Dili tutulmuş, kekelemeye başlamıştı. Ağzımdan söz bir kere çıktığından dolayı geri adım atmadım ve ona bakarak konuşmaya başladım.

-Benim davranışlarım seni rahatsız ediyormuş ya onu açıklamanı istiyorum. Ya ben de kalır konuşuruz ya da sen evine gider kendi kendinle benimle ilgili rahatsız edici olan davranışlarımı çözersin. Seçimini yap.

"Sen de kalma fikrine sıcak bakmıyorum. Sonuçta arkadaşımsın ve aynı anda evden çıktığımızda, bizi görenler yanlış düşünebilirler. Yarın akşamüstü parka geçer, konuşuruz."

Kendisi ister istemez beni kurtarmıştı. Ona "Olur, dediğin daha mantıklı." Onu uğurladıktan sonra kapıya yaslanıp ağzıma birkaç kere vurmaya başladım. Nasıl bir yüzsüzüm ki o cümleyi söyleyebildim. Beni kesinlikle yanlış anlamış, bana olan tavırları eskisinden daha soğuk olacaktı. Bunu düzeltmem için ona küçük bir süpriz hazırlayacaktım. Yağmur ile birkaç gündür mesajlaşmak dışında konuşamıyorduk. Ailesi onu ziyarete gelmiş, bir hafta onda kalacaklardı. Onu aradığımda, yaklaşık bir saat kırk yedi dakika konuşmuştuk. Ona olayları detaylıca anlattığımda, bana biraz kızmıştı. Yapmamam gerekenleri bir anda yaptığımı söylemiş, aramıza mesafe koyarsa o zaman nasıl düzelteceğimi sormuştu.

Her zaman haklı olması sinirimi bozsa da maalesef ki beni haklı konuşmaları kurtarıyordu. Saatte bakıp Selma ablayı aradığımda, ses tonumu değiştirip hasta numarası yapmış, izin almıştım. Mahir geldikten sonra bana verilen izin günleri de artmış, onun sayesinde dinlenme zamanlarım biraz daha fazla olmuştu. Yarın için kendi kendime plan oluşturmaya başladım. Sabah uyanıp çarşıya çıkacaktım ve Mahir'e küçük bir kutu hazırlayacaktım. Umarım kutuyu açıp baktığında beğenirdi.

Telefonumdaki hattımı değiştirip Mahir'e yazacaktım. Kız arkadaşı olduğunu öğrendiğimden beri anonimlikten uzak kalmıştım. İkinci hattımı telefonuma taktıktan sonra tellefonumun kendine gelmesini bekledim. WhatsApp'ı da güncelledikten sonra Mahir ile sohbetimize girdim. Mahir'den yaklaşık yirmi mesaj vardı.

Mahir; Uzun zamandır konuşamıyorduk, Nasılsın?

Mahir; Anlaşılan yine kendi başıma konuşacağım. Benim için uyar, yalnız kalmayı seviyorum.

Mahir; Bu mesajları okuduğunda şok olacaksın çünkü anlatacağım kimse olmadığından içimi sana döküyorum.

Mahir; Mahize, bizim eve geldiğinde açıkçası heyecanlandım. Nedenini bilmiyorum ama sanki evimizin bir bireyi gibi düşündüm. Annemin bazı saçma konuşmalarından dolayı kendisinin yüz ifadesini gördüm. O kadar kendini kasmıştı ki konuştuklarını bile neredeyse kendisi bile anlamıyordu. Ya da bana öyle geliyordu.

Mahir; Onunla yıllar öncesinden tanışıyor olmamıza açıkçası şaşırmıştım. Çünkü benim mahallemdeki arkadaşlarım dışında konuştuğum ya da oyun oynadığım birisini hatırlamıyorum.

Mahir; Kafede onunla birlikte çalıştığımızı biliyorsun. Kafeye dört erkek geldi ve bir tane sarışın lavuk vardı. Bu sarışın, Mahize'nin telefon numarasını aldığını, benim takıldığım parka gidip oturacaklarını arkadaşına anlatırken birden bire sinirlerime hakim olamadım. Mahize'yi kırmış olabilirim. Gönlünü nasıl alacağımı da bilmiyorum. Bana yardım eder misin?

Mahir; Bu arada kusura bakma, Mahize'yi sana anlatıyorum. Tek sırdaşım sensin. Umarım bunu okuduğunda aklına yanlış düşünceler gelmez.

Mahir; Ha bir de sana bir şey açıklamak istiyorum. Beni sevdiğini biliyorum. Beni sevdiğin için sana teşekkür etmekten başka bir şey yapamıyorum ama benim kız arkadaşım var. İsmi Melek. Biraz fazla korumacı olsa da aslında iyi kızdır. Onunla iyi anlaşıyor, iyi vakit geçiriyorum. Özür dilerim sana bunu söylediğim için ama beni de anlaman gerekiyor. Sonuçta tanımadığım bir kişiyle yaklaşık bir buçuk haftadan fazla konuşuyorum ve Melek'i aldatıyormuş hissine kapılıyorum.

Mahir; Seninle her türlü arkadaşça muhabbet etmeye hazırım. Bir derdin olduğunda yanında olmaya hazırım. Şimdiden seni kırdıysam gerçekten özür dilerim.

Mahir; Bunları sana nasıl açıklayacağımı düşünüyordum. Açıklayınca üstümden bir yük kalkmış gibi hissediyorum.

Mahir; Aktif olduğunda şaşkınlıkla okuyacaksın biliyorum. Belki bana küseceksin ya da direkt beni engelleyeceksin ama her insan yıllarını verdiği bir kişiyi bir günde siler.

Mahir; Ben, benim hayatımdaki olayları anlattım. Sıra sende. Neden birkaç gündür aktif değilsin? Sana bir şey mi oldu?

Mahir; Ailenle mi yaşıyorsun bilmiyorum ama umarım onlara da bir şey olmamıştır.

Okuduğum her mesajdaki yüz ifadem değişiyordu. Bir mesajındaki cümle beni hayal kırıklığına uğratmıştı.

"Her insan yıllarını verdiği bir kişiyi bir günde siler."

Mahize; Bu kadar mesajı beklemiyordum. Okumayı şimdi bitirdim. Bakalım bu sefer ben tek başıma yazdığımda sen, beni yakalayabilecek misin? Ailem ile yaşamıyorum. Sağlık sorunum da yok. Sadece fazla telefonu elime almıyorum. Mesajlara bilerek dönmüyorum gibi bir durum da olmaz. Hislerim hakkında konuşayım biraz da .Sana olan hislerim bir günde bitecek gibi değil bunu asla unutma. Kız arkadaşının olması beni ne kadar üzse de senin mutlu olduğunu duyduğumda bu üzüntüm geçti. Mahize ile ilgili olaylarınızda yanlış anlayacak bir dururum yok. Anlayışsız, sert, kaba ya da kısıtlayıcı bir insan değilim. Kiminle konuşmak istersen ya da kiminle buluşmak istersen yapabilirsin ki bu senin hür iraden, kimse karışamaz.

"Mahir; Kafede onunla birlikte çalıştığımızı biliyorsun. Kafeye dört erkek geldi ve bir tane sarışın lavuk vardı. Bu sarışın, Mahize'nin telefon numarasını aldığını, benim takıldığım parka gidip oturacaklarını arkadaşına anlatırken birden bire sinirlerime hakim olamadım. Mahize'yi kırmış olabilirim. Gönlünü nasıl alacağımı da bilmiyorum. Bana yardım eder misin? (Yanıt verdi)"

Mahize; Anlaşılan seni sarışın olan değil de Mahize kızdırmış, yanlış mıyım?

Mahize; İnsanların hayatlarına bu kadar karışıyorsan neden önce kendine bakmıyorsun? Sonuçta onu kızdırman ya da kırman o an için bir şey fayda etmiyorsa sessizce olanları izleyip kendi içinde yorum yapacaksın.

Mahir Çevrimiçi...

Mahir Görüldü...

Mahir Yazıyor...

Mahir; Kendi kendimle konuşurken bir anda sohbete dahil olan teyzem aklıma geldi. Bu arada seni burada çevrimiçi görmek beni mutlu etti. Hepsini okumaya başlayacağım ve fikirlerimi sana ileteceğim. Birkaç dakika izin verir misin?

Mahir; His konusunda konuşacağım bir durum yok. Sonuçta senin hislerine karışamam. Mahize konusunda da onu olmayan kız kardeşim gibi gördüğümden dolayı belki de onu sahiplendim, bilemiyorum...

Birkaç dakika son attığı mesajı okumuştum. Buna yazabileceğim herhangi bir cümlem hatta kelimem yoktu. Bu konuşmayı Yağmur'a yolladıktan sonra elimi yüzümü yıkamak için banyoya girdim. Aynanın karşısına geçtğimde, mesajın verdiği o ağır yük beni bulmuştu. Salondan gelen arama sesini duymamazlıktan gelip birkaç kere yüzümü yıkadım. Biraz daha kendime geldiğimde, anonimlik olayını tamamen hayatımdan çıkartmam gerektiğini düşündüm. Sonuçta öğrendiklerimle kendime zarar veriyordum. Bu belki de hem ona karşı hem de işteki düzenimi de bozardı.

Salona tekrar geldiğimde,Yağmur'un aramasına geri döndüm. Çalarken derin bir nefes aldım. "Alo! İyi misin Mahize? Ben aradığımda hemen açsana şu telefonu, deli etme beni!"

-Merak etme iyiyim. Sadece onun dediklerini sindirmeye çalışıyorum.

"Kızım öldüm meraktan. İçine ata ata şişeceksin ben ondan korkuyorum. Boşver Mahir'i sen kendine bak. Kendi potansiyeline bir baksana. Karşındakiyle bir sohbet etsen direkt senden hoşlanıyor. Artık yeni kişilere yelken açmaya başlasan olmaz mı? Senin için diyorum. Mahir de Mahir diye tutturdun, çocuk sevgili yaptı. Anonimde de seni, kız kardeşiymiş gibi tanıtıyor."

- Haklısın... Sadece olacak sandım. Kısacası olmayacak duaya amin dedim.

Yağmur ile birkaç dakika daha konuştuktan sonra telefonu kapatıp WhatsApp'a girdim ve Mahir'in adının üstüne tıkladım.

Mahize; Galiba dediğin doğru. "Her insan yıllarını verdiği bir kişiyi bir günde siler."

Onu engelledikten sonra hattımı telefondan çıkartıp kullanmadığım çekmecenin içine koydum. Yatağıma uzanmak için odama gittim ve yastığıma sarılarak uzandım. Yaptığım doğru muydu bilmiyorum ama olması gerekenin bu olduğunu düşünüyordum. İnşallah pişman olmazdım. Pişman olduğunda da aynı hatayı yaparsa o zaman tekrar affedebilecek miydim?

Merhabalar, nasılsınız? Ben çok iyiyim. Yeni bölümü size emanet edip ben kaçıyorum. Vote ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Mahir ve Mahize'nin durumu sizce düzelecek mi? Düzeldi diyelim eskisi gibi olacaklar mı?

Medya koymayı çok istiyorum lakin ben de olmuyor. Umarım olduğunda hepsini buraya aktaracağım. Bu kitabı okuyan arkadaşlarım Kapı ve Ölüm Sokağına da bakmalarını rica ediyorum.🤍 Umarım onları da beğenirsiniz. Siz bu bölümü okurken ben de hem on üçüncü bölümün taslağını yapacağım hem de Ölüm Sokağının taslağını devam ettireceğim.🤍Sizi seviyorum, iyi sabahlarınız olsun.🤍