Yeni Üyelik
2.
Bölüm

2- Kan Kokuları

@poncikss1234


"Varlığımdan rahatsız olan insanlar, mezarlıkta kendilerine rahat bir yer bulabilirler."

-Mihlas Miraç

"Benim varlığım bu sokakta olduğu sürece kimse bize bir şey yapamaz."

-Mahlas Miraç

Geçmiş zaman, Mahlas Miraç'tan;

"Mihlas altı, Mahlas yedi yaşındayken bu olaylar gerçekleşiyor."

Elimde bir dakika işareti yaptığımda abi beklemeye başladı. Ayakkabılığın üstünde bulunan askılıktan çantamı gösterdiğimde o da anlayıp hemen oraya doğru adımlamaya başladı.

Okul çantamı aldığında açtı, içindeki defterleri tek tek kontrol etti. Küçük arabalı defterime sıra geldiğinde herkesin numarasının yazılı olduğu bölümü buldu.

Cebinden çıkardığı telefonunun kilidini açtı ve numarayı yazmaya başladı. Arama tuşuna bastığında kulağına götürüp beklemeye başladı.

Mihlas ile birlikte beklerken polis abi konuşmaya başladı;

"Merhabalar ben polis memuru Ahmet Yıldırım. Siz de Faruk Miraç olmalısınız. Doğru muyum? Evet şu an sizin evinizdeyiz ve eşiniz yatağınızda ölü bulundu. Yakın zamanda burada olursanız sevinirim, İyi günler."

Telefonu kapattığında ben ve Mihlas'ı evden dışarı çıkartıp kapıyı da kapattı. Beraber onun arabasına bindiğimizde "Nereye gidiyoruz?" diye sordum.

Ahmet abinin cevabı "Güvenli bir yere götüreceğim sizi." dediğinde Mihlas ile birlikte göz göze geldik.

Ahmet abi birkaç dakika sonra. "Geldik."dediğinde sağ camdan dışarı baktım. Galiba onun evine gelmiştik.

Arabayı park etti. Beraber arabadan indiğimizde benim ve Mihlas'ın elini tutarak yürümeye başladı.

Evin önüne geldiğimizde cebinden anahtarları çıkardı ve kapının kilidine yerleştirdi. Kapıyı açtığında içeriye geçtik ve ayakkabılarımı soydum. Mihlas'a dönüp baktığımda yardım et bakışları atıyordu. Mihlas'ın önünde eğildim ve ayakkabılarının bağlıklarını çözdüm.

Salona geldiğimizde oturduk ve abinin gelmesini bekledik. Ahmet Abi üzerini değiştirip yanımıza geldiğinde hemen konuşmaya başladım;

-Buraya neden geldik?

Ahmet abi "Olayı çözmeye çalışıyorum, o yüzden bir planım var. Siz de bana uyar mısınız?" dediğinde Mihlas hemen ellerini çırparak "Olur uyarız, değil mi abi?" dedi.

Ben de kafamı salladığımda Ahmet abi oturduğu koltuktan kalkıp bizi de kaldırdı. Beraber odaları gezmeye başladığımızda "Burada beraber yatabilirsiniz."dedi.

Acaba planı neydi?

Daha sonra Ahmet abi odadan çıktığında biz de yeni serilmiş örtünün üstüne çıkarak Mihlas ile beraber zıplamaya başladık. Bu zıplama oyunu "bizim bir plan oluşturalım" hareketiydi.

Mihlas yatağa oturduğunda ben de hemen onun yanına oturdum.

"Abi, şimdi ne yapacağız? Bir fikrin var mı?"

Kafamı salladığımda o da anlamış olacak ki birkaç dakika sustu.

"Abi, abi buldum. Buradan kaçalım, ne dersin? Beraber oynayamadığımız sokaklarda oynar, beraber yatmaya başlarız."

Mantıklı gelmişti. Ona onay verildiğimde Ahmet abinin yatmasını bekledik. Mihlas mutfağa diye odadan çıktığında ben de kapının girişinden onu bekliyordum.

Mihlas eli ile bana "Gel."dediğinde ona doğru yürümeye başladım. Mihlas kapının kulpunu yavaşça yere doğru indirdiğinde ses çıkarmadan açtı ve dışarıyı gösterdi. Ayakkabılarımızı elimize alıp Ahmet abinin evinden çıktık.


Koşuyorduk...


Nefesimiz tükendiğinde arkama doğru baktım. Çok uzaklaşmıştık, bizi bulması imkansızdı, bulmak da istemezdi.

Bir sokağa beraber girdiğimizde bir adamın yerde yattığını gördüm. Mihlas'a dönüp baktığımda kan görmeyi sevmediğinden dolayı tepkisini ölçtüm.

Sadece adama bakıyordu.

Daha sonra hiçbir şey görmemiş gibi bana döndü ve konuşmaya başladı;

"Abi bak, bu adam da ölmüş. Biz de mi böyle öleceğiz?"

"Çocukların travmaları her geçen gün artıyordu. O sokağa giriş yaptıklarından dolayı bütün zorlukları görüyorlardı. Kan kokuları artık onların parfümleri olmuştu. Açlardı, sussuzlardı. Ama direniyorlardı. Mahlas ve Mihlas kardeşler bu zorlu süreçte neler yapacaktı?

"Her zorlukta yeni bir kapı size açılır. O kapının size kim tarafından açıldığına bakın. Eğer o kişi içinize sinmiyorsa bırakın kapı açık kalsın, zaten siz o kapıdan içeriye girmezsiniz"

"Tenime sinen kan kokuları, benim yeni parfümümdü."

-Mihlas Miraç

"Kan kokuları böyle kokuyorsa, annem nasıl oluyor da çok güzel kokabiliyordu?

-Mahlas Miraç

Merhaba arkadaşlar yeni bölüme hoş geldiniz. Keyifli okumalar diliyorum, vote ve yorumlarınızı bekliyorum. Sizi çok seviyorum, iyi geceler diliyorum 🤍


 


Loading...
0%