öncelikle bu benim ilk kitabım bunu göz önünde bulundurarak okuyun

"Rita!" Arkamı döndüm ve benden 2 yaş büyük ve tek arkadaşım olan Layrae(Lai-re diye okunur) baktım.kısık ve utangaç çıkan sesimle"efendim?"

Bir off çekti bir elini alnına vururken diğer eli belindeydi "Rita 10 yıldır burdasın ve 23 yaşındasın bırak şu utangaçlığı hem burda gözetmen hariç erkek yok bütün sürgün edilenler kadın"

Hiçbir şey demeden önüme dönerek çadırın arkasından dışarıyı gözetleme yeni devam ettim

Bir süre sonra "yanıma gel yakalanmıyalım" dedi ,elimden tutup yanına çekeceği sırada eline vurup elimden ayrılmasını sağladım "dokunma!"

Yüzüme baktı bende kafa mı eğerek gözlerimi kaçırdım. "Ya Rita unuttum vallaha özür dilerim" Ona bakmadan tekrar arkamı dönerken "unutma o zaman!"

Kendime dokunulmasını sevmezdim ayrı bir sebepse aldığım cezalardan dolayı vücudumdaki yara izlediydim ayrı sebepse annemdi...

"Kim var orda!?"

Layrae sessizce "Eyvah yakalandık! Koş koş koş!" Hemen yanıma gelip elimi tutucağı sırada elini yumruk yaparak geri çekti ve koşmaya başladı.

Onun arkasından koşmaya başladım saçkarımın siyaha döndüğünü hissediyorum ama şuan tek derdim kaçmak eğer yakalanırsam canavarlarla düello yapmak zorunda kalıcaktım.

Tabii bu Layrae için geçerli değil o yakalanırsa ufak bir iş cezasıyla yırtıcaktı bense bir pariaydım..

Sonunda çadıra girdiğimizde ikimizde nefes nefese kalmıştık. Çadırlar normalde 4 kişilikti ama biz 2 kişi kalıyorduk ki geçen yıla kadar ben tek kalıyordum kimse bir pariayla kalmak istemez.

Sonra Layrae tanıştım ve benimle kalmaya başladı.

"Rita" Ona baktığımda saçlarıma baktığını gördüm saçlarım kalçamın biraz üstünde bitiyordu ve hala siyahlardı

"saçların neden beyaza dönmedi" Bende omuz silkerek "bilmiyorum nefes nefese kaldıkya ondandır" Biraz düşündü ve yer yatağına oturdu bende aynısını yaptım.

Saçlarım beyaza geri döndüğünde Layrae konuşmaya başladı "bir duyguyu fazla hissedince saçların siyah oluyorsa az hissedince niye gri olmuyor?"

Layrae'ye ciddi misin der gibi bir bakış attım paria olmam hayatımda hiç paria görmemiş olduğum gerçeğini değiştirmiyor.

"Bilmiyorum ama eskiden hissediği her duyguya farklı saç rengi olan bir paria olduğunu duydum tabii bir efsane ama"

Layrae'nin gözleri parladı ve büyük bir heyecanla "çay çok havalı!"dedi bende ona dönerek:

"Ya tabii çok havalı! sırf paria olduğun için öldürülmen yada sürgün edilmen sırf saçların ve gözlerin böyle diye ırkçılık yapılması çok havalı! Sırf pari olduğun için normal hayatın nasıl olduğunu merak etmek ÇOK HAVALI!" sona doğru sesim yüksek çıkmıştı

İnsanlar farklı şeylerin havalı olduğunu düşünür ama hiç kimse empati kurmaz...

Layrae yüzü düşük bir şekilde "tamam ya özür dilerim sadece havalı gelmişti..." Ağlamaklı çıkan sesiyle kalbimin parçalara ayrıldığını hissetmiştim beni seven tek kişi üzmek çok kötü bir his annemde sonra ilk kez beni seven birini bulmuşken hemde...

Onun yer yatığa gidip dokunmadan yanına oturdum "özür dilerim" O bana baktı ve "kızım biraz duygulu söylesen ölür müsün be?!"

hemen onun yanından kalktım yine beni kandırmıştı. "Olmuyor işte Layrae anla ve sal beni artık" Oda hemen kalkarak yapmacık bir kızgınlıkla "ben sana düzgün bir özür diletene kadar benden kurtuluşun yok!"

Ardından gülmeye başladı bende ona katılırken aklına bir şey takılmış gibi "Rita, bir şey dicem ama beni yanlış anlama sadece merak ettim" Bende diyeceği şeyi merak ederek "sor bakalım?"

Gözünü benden kaçırdı ve "sen bir duyguyu fazla hissedince saçın siyaha dönüyor ya" Yüzümdeki gülümseme solarken "ee devamı?" Yer yatağına oturdu ve devam etti "seni gülerken saçının siyaha döndüğünü hiç görmedim..." Sonra anı bir telaşla "yanlış anlama! sadece merak etti"

Buruk bir gülümsemeyle içimde o kadar büyük bir acı vardı onun için gülemiyorum diyemeyeceğim için "boşver sen bunları hadi yatta sabah erken kalkalım"

Konuyu geçiştirdiğim anlayarak "tamam uykum gelmişti zaten koştuk baya" Gözlerini ovuşturarak yattı

Bende yatarak kötü rüyalarıma kucak açtım