1 hafta bölüm atamadım çünkü hastaydım telefona bakınca gözüm acıyordu o derece yani o yüzden kusura bakmayın şimdiden sonra daha aktif olmaya çalışıcam

döndükten sonra Layrae'nin beni çadırın önünde beklediğini gördüm beni gördüğü gibi koşarak yanıma geldi tam sarılıcakken durdu ve "iyi misin? Bir şey oldu mu?" Dedi bende minik bir gülümsemeyle "iyiyim merak etme" Diyerek onu rahatlatmaya çalıştım.

Oda bana inandığını beli etmek için kafasını salladı. Birlikte çadıra yürümeye başladık ve ilk konuşan Layrae oldu "yakışıklı varmıydı?" Sorduğu soruyla ağzım açık kalırken "sen bana önce erkeklere baktın mı diye sormalıydın"

Oda hemen ardından hızlıcana "erkeklere baktın mı?" İçimden ya havle diye geçirerek "bakmadım ama biriyle tanıştım" Layrae'nin hemen gözleri parladı "nasıl biriydi? Sarışın, esmer, kumral?"

Hemen etrafımıza bakarak gözetmen var mı diye baktım eğer konuştuklarımızı duyarsa sonumuz hiç hayra alamet değil.

"Layrae azcık bekle çadırda anlatırım"biraz sustum ve devam ettim "ne erkekmiş mübarek" Layrae'de beni duymuş olucak ki "sus kız öyle deme bir gün senide görürüz" Göz devirerek inanmış gibi "he he" Dedim oda bana bakarak güldü

Sonunda çadıra girdiğimizde Layrae sabırsızlıkla anlatmamı bekliyordu bense ona 2 kelime 5 hece ve 13 harf söyledim "çoçuk kumraldı"

Layrae somurtarak "Bu kadar mı?" Bende bir off çektim ve "Çoçuğun adı Williams" Oda bir off çekerken "ne demeli bekliyorsun çoçuğun ayak numarasını falan mı" Layrae büyük bir heyecanla söze girdi "biliyor musun ki?"

Ona ciddi misin der gibi bir bakış attıktan sonra "ya ne var fena olmazd-" Sözünü keserek "Layrae!"diye uyardım onu oda gülerek "tamam tamam" Dedi

Sonra Layrae aydınlama çağına geçerek "buldun! Ben sorucam sen cevaplayacaksın" Bende kafa sallayarak onayladım

-saçı nasıl?

-dedimya kumral diye!

-öyle değil kısa uzun, düz kıvırcık falan

-hee kısa ve dalgalı

-burnu nasıl kemerli kemer siz

-sence bakabildim mi?

-Kızım boyun uzun senin nasıl bakmadın

-ben yüzümü görmesinler diye götümü yırtıyorum sen neden bakmadın diyorsun

-of Rita of neyse göz rengi

-mavi galiba

-galiba?

-kızım ben sen değilim herifin yüzünü ın çekemiyorum

-tamam buna okey son soru kaslı mı?

-kaslı hemde baya vardı

-ona bakmışsın ama

-Ya kızım o otururken baktım onada

-hani dikizlemiyordun

-LAYRAE!

-Tamam tamam sustum

Uzun soru cevap faslı biterken Maxi çadırın başından Layrae seslendi "Layrae gelsene"dedi içeri girmemesinin nededi bendim benden korkuyordu korkulacak birşey yapmasamda

Layrae"tamam geliyorum 2 dakikaya" Ayağı kalktı üstünü başını düzelti ve çıktı ve ben yine yalnız kaldım tahmini bir saat sonra falan iş başlar zaten o yüzden bir saatlik bir şey bulmam lazım

Layrae çıktıktan sonra bende çadırdan çıktım ve etrafa baktım şapka hala kafamdaydı ama iş üstümü değiştirmiştim

Şuan çadırlardan çıkma iznimiz vardı bu yüzden çoğunluk dışarıdaydı bazıları toplanmış konuşuyor, bazıları yerdeki taşlarla oyun oynuyordu bende taşları görünce aklıma bir fikir geldi ve sivri köşeli bir taş aramaya koyuldum

Yerlere baka baka gezerken insanlar benden kaçıyordu gerçi büyücü olanlarda kaçıyordu ırkçılık yapmayalım şimdi neyse herkes benden kaçarken dışarıyı umursamadan sadece taş bulmaya koyulmuştum

İstediğim taşı bulduktan sonra düzlük bir yer aramaya başladım düzlük yeride bulduktan sonra bir odun parçası çekerek üstüne oturdum.

Çizdiğim yer bizim meydan dediğimiz yerdeydi çadırların en köşesinde bir ağaç var ve bu ağğacın altı düzlük bir yer kadınlar genelde burada toplanıp birşeyler yaparlar ama ben tekim bu yüzden ağacın gölgesi altında kalmayan ama meydanda olan bir yerdeydik yani meydana gelen biri beni rahatlıkla girebilirdi

Oturup taşa ve yere baktım sonra ne çizeceğimi düşünmeye başladım annem ölmeden önce ona resim çizer gösterirdim oda güzel olmuş derdi ama güzel mi değil mi hiç bilmiyorum ablamı resim yaparken hiç görmedim dışarıda hiç adkadaşım olmadığı için onlardanda görmedim bu yüzden resmimi karşılaştırabileceğim bir resim yoktu

"O zaman şimdi öğrenelim"diyerek minik bir kelebek çizme kararı aldım. Gözümü kapatarak bir kelebek hayal ettim sonra kelebek siyah beyaz oldu sonra dış hatları çizgilere dönüştüğü sırada gözlerimi açtım ve çizmeye başladım

Toprak kuru olduğu için taşla çizdiğim çizgiler belli oluyordu. İnce bir yeri çizmek için ağacın altından minik bir dal parçası aldım herkes bana çamurdan çıkmış, kokuşmuş bir köpek gibi bakarken onları umursamamaya çalışarak çizdiğim şeye devam ettim

Çok büyük bir kelebek değildi tahmini 2 üst 2 alt olucak şekilde 4 elim kadar yer kaplıyordu.

Çizime odaklanmışken birisi bana seslendi kim olduğuna bakmak için kafamı kaldırdığımda Layrae olduğunu gördüm "Ne yapıyorsun?"diye sorarken yanıma doğru gelmeyi de ihmal etmedi. "Resim çizmeye çalışıyorum" Kaşlarını çattı ve "çalışıyorum?" Bende ona cevap vererek "çünkü hayatımda hiç resim görmedim bi yüzden güzel mi kötümü bilmiyorum"

Layrae çok bilmiş bir tavır takınarak "o işin üstadı burda kızım ablam ressamdı benim" Bu sefer kaşlarını çatan bendim "senin ablan kumarb-" Elini dudağıma değdirmeden dudağımı kapatıyor gibi yaptı "ne var belki hobisi resimdi yada ressam olmak istiyordu olamaz mı? " Gülerek "olur tabii neden olmasın üstadım"dedim.

Oda "Haah şöyle yola gel şimdi resim nerde" Yüzümde tek bir mimik bile değiştirmeden "tahmini beş dakikadır resimi çiğniyorsun"

Minik bir çığlık atarak hemen yana kaçtı ve bastığı yere baktı "hafifim ben ezilmedi o yüzden"dedi ve resme yaklaştı gözleri büyüdü ve "vaaayy bu ne böyle yaw" Bende "nasıl güzel olmuş mu?" Oda bana döndü sonra resime baktı ve kaşlarını çalarak "hakketen soruyorum ne lan bu" Hemen ardından bana dönerek cevap beklediğini anladım "kelebek" Oda gülerek "lan bunun neresi gelebek bildiğin ters 3 bu"

Kendimi açıklam ihtivyacı hissederek "hayır ya bak yandan çizilmiş arka kanadı hafiften gözüküyor ama sen bacın toprak kapatmış orayı"

Oda bana bakarak daha çok güldü ve "yaw he he"dedi gülmekten altıına edicek gibi dururken ben ayağı kalktım ve yürümeye başladım

Layrae benim yokluğunu fark etmiyerek hala gülüyordu çadırların aradından geçerken Layrae'nin bana seslendiğini duydum sonunda yokluğu fark etmiş olmasına şaşırsamda hiç ses çıkarmadan çadıra doğru yürümeye devam ettim

En sonunda Layrae çadıra girdi gözleriyle etrafına baktı ve beni görünce derin bir nefes alarak "yarım saat seni aradım be" Bende minik bir kıkırdama gönderirken "daha çok ariyacan sen rahat ol"

Biz ondan bundan konuşurken sonunda iş saati gelmişti bu sefer erkeklerin yanına gönderemez çünkü erkekler akşam çalışıypr bizse akşam üstü çalışıyoruz

Gözetmen "HERKES TOPLANSIN KRAL ARTHUR'DAN BİR FERMAN VAR"

Ne kral mı sürgün edilenlerle işi olmayan bir Kurt adamın bizimle ne işi olur?