Medya Burak

Yavaş yavaş notu açmaya başladım.

Selam güzelim. Umarım bu küçük jestim seni korkutmamiştır. Henüz yüz yüze tanışamadık ama bu tanışmayacağımız anlamına gelmiyor. En yakın zamanda senin karşına çıkacağım. Şimdilik ismimi söyleyemem ama tanıştığımızda anlayacağını düşünüyorum. Sonuçta sen akıllı bir kadınsın. Aslında seninle iletişime geçmek için biraz daha bekleyecektim ama kontrolüm dışında gelişen olaylar oldu diyelim. Seni uyarmak istediğim ufak bir konu var. Çevrendekilere olan zaafını görebiliyorum. Ama onlara guvenemezsin çünkü onlar sandığın gibi değiller. Ayrıca bugün tanıştığın çocuktan hiç hoşlanmadım. Adı Aras mıydı? Her neyse. Onunla konuşmanı istemiyorum. Yoksa biricik Burakcığınla birazcık sıkıntıya girebilirsin. O Aras denen çocuğu başından savman için sana iki gün veriyorum. İyi değerlendirmen gereken iki gün...

Bu da neydi şimdi. Bütün bunlar ne demek oluyor? Burak'tan kimseye bahsetmemistim nereden biliyor? Aral'la nasıl bir derdi olabilir ki üstelik henüz çocukla doğru düzgün konuşmadık bile. Bu kim ve beni nasıl bu kadar iyi tanıyor, beni nereden görüyor? Kafam çok karışık. Denize nottan bahsetmeli miyim? Onlar düşündüğün gibi insanlar değil derken ne demek istiyordu? Bu notların devamı gelecek mi? NELER OLUYOR BÖYLE? Kafamı dağıtmam gerekiyor. En iyisi bir kahve alayım.

​​​​Kantine gelmemin ardından yaklaşık bir saat geçti. Bir ders kaçırdım. Denizlerle bulusmama iki saat daha var. Ve benim şimdilik dersim yok. Buda demek oluyor ki iki saat daha burada oturabilirim.

~ Balca!

Olamaz Aral geliyor, ne yapacağım?

~ Balca okulda bir şeyler oluyor. Bana bir mektup geldi. Ailemden geldiğini sandım ama salağın teki bir şeyler zırvalamış. Senden uzak durmami falan söylüyor. Onun söylediğine göre sen de benden uzak duracakmissin. Demirle de konuştum ona da böyle bir not gelmiş ve Denize de.

- Aral... Ben anlattığından hiçbir şey anlamıyorum. Hayır anlıyorum sadece üç maymunu oynuyorum.

~ Ne demek bir şey anlamıyorum? Sana mektup gelmedi mi?

- Hayır Aral bana mektup falan gelmedi şimdi eğer saçmalamayı kesersen dersime gideceğim. Görüşürüz.

Yalan söylüyorum Aral. Notu aldım ama size söyleyemem. En azından şimdilik. Ve dersin de yok. Ah evet, ayrıca dersim yok.

Kantinden ayrılırken gözlerim doldu. Ne yapmam gerektiği hakkında hiç bir fikrim yok. Kapana kısılmış gibi hissediyorum. En iyisi Aral'ın söylediklerini Denize anlatıp teyit etmek. Denizi aramak için telefonumu açtığım anda bilinmeyen numaradan bir bildirim geldi.

054**: aferin güzelim. Doğru olanı yaptın. Zaten sana akıllı bir kadın olduğunu söylemiştim değil mi🙃

Siz: Sen psikopat bir ruh hastasısın. Ne istiyorsun benden?

054**: Yakında öğreneceksin güzelim. Hem de çok yakında...

Telefonumu uçak moduna aldım ve kütüphaneye gittim. Buluşmamıza yarım saat kalmıştı. Denizle de daha sonra konuşacağım artık, başka çarem kalmadı. Kafamı önümdeki masaya dayadım ve onlar gelene kadar düşünmemek için uyumaya karar verdim. Tam uykuya dalacağım sırada adım sesleri duydum. Bilincim yerine geldi fakat kafamı kaldırmadım.

? Sana akıllı bir kadın olduğunu söylemiştim değil mi? Fikrimi değiştirmek üzereyim. Burada olduğuna göre ya çok akıllı olmalısın ya da çok salak.

Sesi duyduğum gibi gözlerim büyüdü. Refleks olarak kafamı kaldırmak istediğim anda ise arkadan kafamı kavradı ve boynuma bastirarak kafamı kaldırmamı engelledi.

- Ne arıyorsun burada, ne istiyorsun benden, ne istiyorsun bizden?

? Bağırma güzelim seni kimsecikler duyamaz. Arkadaşların biraz gecikecekler çünkü önlerinde biri merdivenlerden düştü ve şuan ona yardım etmekle meşguller. Yani anlayacağın kısa bir süre de olsa baş başayız.

- Ne istiyorsun? CEVAP VER ARTIK NEDEN GELDİN?

? Sakin ol güzelim. Sadece benim olanı geri almak için geldim. Ve almadan gitmeye de hiç niyetim yok.

- Senin olan şey ne?

? Hala anlamadın mı?

Bana daha çok yaklaştığını hissettim. Kulağıma fısıldayarak:

? Benim olan sensin ve ben seni almadan hiçbir yere gitmiyorum.

- SEN HASTASIN. BEN SENİ TANIMIYORUM BİLE.

? Emin ol seninle sohbete doyum olmaz ama gitmeliyim güzelim. Sonra görüşürüz. Görüşeceğiz...

Kafamdaki baskı kalktı ve adım sesleri duydum. Adım sesleri kesilince kalbimin ne kadar hızlı attığını fark ettim. Nefes alış verişim hızlandı, basım dönmeye başladı. O sırada arkadaşlarım içeri girdi ama onları zar zor ayırt ediyordum. Gözlerim kadardı, dengemi kaybettim son duyduğum Deniz'in bağırışıydı. Yere düşmeden önce yumuşak kollarla tutuldugumu hissettim ve gözlerim kapandı...

Bu bölümü de böyle bitirelim dedim. Önceki bölüme Balca'nın fotoğrafını bıraktım. Yorum ve oy atmayı unutmayın. Yazım hatalarını olabildiğince düzeltmeye çalışıyorum aralarda varsa lütfen mazur görün. Birazda bir bölüm daha yazacağım. Keyifli okumalar dilerim💐

​​​​​

​​​

​​