Ada’dan

Sabah annem olacak o kadının bana bağırmasıyla uyandım. Alışmıştım artık çünkü her sabah böyle uyanıyordum. Gözümü açacakken saçımın sertçe çekilmesiyle çığlık attım. O kadın saçımdan tutarak beni kaldırmaya çalışıyordu.

Nevra: Kalksana salak! Ne uyku var sende kalkmıyorsun bi

Ben: Tamam anne kalktım işte

Nevra: Hazırlan salak hemen hastaneye gidiyoruz

Şaşırmıştım

Ben: Neden?

Nevra: Kurtuluyoruz sonunda senden yürü hemen hazırlan

Hiç bir şey anlamamıştım

Ben: Tamam

O kadın odadan çıktı ben de gidip yüzümü yıkadım sonra da üstümü değiştirdim. Altıma bol siyah bir eşofman üstüne de yine bol siyah bir sweatshirt giydim.

Babam olacak o adam ve o kadın arabada beni bekliyorlardı ama mecburiyetten yoksa asla beni bindirmezlerdi o arabaya.

Arabaya bindim ve kulaklıklarımı takıp müzik dinleyerek yolu izledim. Kafam çok karışmıştı. Babam olacak o adamın ve o kadının ise mutluluktan ağzı kulaklarına varacaktı resmen.

Hastaneye geldik, danışmadan katı öğrendik ve 2. Kata çıktık. Bir doktorun odasına yönlendirdiler bizi odaya girdiğimizde odada doktor, benim yaşımda bir kız, 5 tane uzun boylu erkek ve bir de karı koca olarak tahmin ettiğim bir adam ve bir kadın vardı. Biz odaya girdiğimizde hepsi bize baktılar. Kadın bana özlem ve sevgiyle bakıyordu.