Her insanın pişman olduğu bir dönemi vardır, yaptığı hatalar vardır, büyük veya küçük. Ama bazı hataların geri dönüşü olmaz tıpkı benim hatam gibi.

Dalgın bir şekilde tavana bakarken kapı açıldı gelenin kim olduğunu bildiğim için bakmadım, az sonra başımda dikilen girana baktım "doğrul bakalım küçük hanım, karnını doyurucaz" yüzümü buruşturdum "ben kendimi doyurabilirim beyfendi" tepsiyi dizlerime koyup yatağın kenarına oturdu "ye bakalım hepsi biticek."

Tepsiyi uzaklaştırdım "şu an aç değilim" giran kaşlarını çatıp kaşığı çorbaya daldırdı "giran gerçekten aç değilim iste-" aniden ağzıma giren kaşıkla ters ters ona baktım "hadi bitecek bu dedim 40 yılın başı bir şey yapıyoruz hanım efendi aç değilim diyor"

Susup bu sefer kasedeki çorbanın bitmesini bekledim. Bana çorbayı içerirken ona baktım"o gün ne oldu, beni nasıl buldun anlatacakmısın?" Sanki sorduğum sorudan rahatsız olmuş gibi yerinde kıpırdandı.

"Elzem bak bu konuda bana kızabilirsin, madem yerimi biliyordun neden karşıma çıkmadın, diyebilirsin. Haklısında, sen oradaki konuşulanları duyduğundan beridir hep seni korudum, 7 yıl elzem dile kolay tabi. Ayrıca senin öğrendiklerini bilmek için korumadım seni, sen benim çocukluğumsun elzem. Ben senin bana güvenmeni beklicem anlıyor musun? Hiç bir zaman zorlamicam sen ne zaman istersen o zaman anlatırsın." Söyledikleriyle şaşırdım ama sözünü kesmedim

"Elzem sadece bir kaç gün, bir kaç gün gözümü üzerinden ayırdım ve ölümün eşiğindeydin, ben seni o halde bulunca.." yutkundu konuşmakta zorluk çekiyor gibiydi. "Seni kanlı halde kurşunların içinde buldum elzem, yıllarca koruduğum kadın ölüyordu, anlıyor musun sen ölüyordun. Seni nasıl taşıdım onu bile bilmiyorum" iki eliyle yüzümü kavrayıp fısıldadı "elzem hiç bir yük bana ağır gelmez, ama senin kanlı bedenini taşırken vücüdüm titriyordu, seni taşımak o kadar zor geliyordu ki, öleceksin sandım elzem. Benden giceksin sandım." Yanaklarımdaki ellerini tuttum "ama bak yaşıyorum ölmedim"

"Ölmene izin vermezdim" güldüm ve ondan uzaklaştım "sen yaralanmadın dimi orda" oda aynı şekilde kendini toparlayıp oturuşunu düzeltti "boş ver sen beni, senin yaraların daha mühim" ikimizde otururken içerden gelen seslerle kaşlarımı çattım

"Ya bir siktir git çağın ben senden önce geldim, önce ben hasta ziyaretine gidicem. Ayrıca ben doktorum"

"Kızım sen aptal mısın ikimizde girebiliriz içeri"

Bir kız ve erkek kavga ediyordu kızın sinirli olduğu nerden baksan belli oluyordu

"Bu beni ilgilendirmiyor ilk ben gidicem, ben belki kızla sohpet edicem aaaa" güldüm "bunlar kim" giran ayağa kalkıp kapıya yöneldi "arkadaşlarım" giran kapıyı açınca kapının önünde kavga eden iki kişi gördüm kız ellerini beline koyup çocuğa kaş çatıyordu

Bu hallerine gülmeden edemedim, kapının açıldığını anlayınca ikiside toparlandı kız birden kendini içeriye atınca "merhabaa ayy iyi misin, geçmiş olsun, kusura bakma ilk geldiğin zaman gelemedik, çünkü uyanık değildin, 1 haftadır geliyoruz uyanmıyordun, ay neyse bugüne nasip oldu. Ee nasılsın iyiysin değil mi?"

Çocuk önce çıkınca kızı kenara çekti "kızım bir sus be, ne çok konuştun kızın konuşmasına da izin vermiyorsun ki" gülümseyip ikisine baktım "siz hep böyle kavga mı ediyorsunuz" giran ikisinide odadaki kanepeye oturtup yanıma geldi "her zamanki halleri işte"

"Elzem ben" ikiside aynı anda konuşup gülümsediler "neva ben" "çağın ben" gülmemek için yanaklarının içini ısırdım çok eğleneceğim ben bunlarla "ikinizlede tanıştığıma memnun oldum" neva yerinden kalkıp yanıma geldi "ihtiyacın olan bir şey olursa lütfen söyle, ha bide her hangi bir ağrın olursa doktorum ben"

Yüzümü buruşturdum "duş alsam iyi olur" neva girana baktı "çıkın hadi" tekrar bana döndü bitmiş serumu kolumdan çıkartmak için yanına geldi "birde adar kıza kıyafet getirirsen sevinirim" serumu çıkartıp çöpleri attı "şort mu giymek istersin eşofman mı?"

"Eşofman olursa iyi olur bacağımda da kurşun yaraları var" tamam der gibi başını salladı "benim burda bir iki kıyafetim var genelde çağınla belirli günlerde adarın yanına geliriz yanımda temiz giysiler var fakat eşofman yok"

Giran dolaba yönelip içinden siyah bir eşofman çıkarttı "al benimkini giy, sana biraz bol gelir ama sorun olmaz" neva eşofmanı alıp diğer kıyafetleri almaya gittiğinde çağın çıktı "teşekkür ederim "

"Önemli değil, seni banyoya taşıma mı istermisin, tek başına zor olur" üstümdeki yorganı attım "olur, burası senin odan mı yeni farkettim" yanıma geldip yavaş bir şekilde beni kucağına aldı "evet benim odam" beni banyoya götürdüğünde sıcak suyu açtı, küvetin içine dolan sıcak suya dokunup yanıma geldi "neva gelir şimdi o soyunmana yardımcı olur"

"Tamam" giran banyodan çıktığında nevanın sesi geldi "sen daha çıkmadın mı adi herif çekil şurdan" bir kaç hışırtıdan sonra kapı açıldı "soyunmana yardımcı olayım mı" nefesimi verdim "şu an yardıma ihtiyacım var, sonrasını kendim hallederim" yanıma geldiğinde tişörtün eteklerini tuttu "bandajların ıslanacak duştan sonra iç çamaşırı giyip beni çağır yenilerini takarım" tişörtü bir kenara koyup pantolunun düğmesini açtı "tamam, teşekkür ederim bu arada"

"Rica ederim" üstümde sadece iç çamaşırı kalınca bana yardım edip beni küvete koydu ardından dışarıya çıktı, kendimi sıcak suya bıraktığımda vücüdüm rahatlamıştı, gözlerimi kapatıp sakinleşmeye ve olanları düşünmemeye çalıştım. Kendimi rahatlattıktan sonra hızlı bir duş aldım, zorda olsa ayağa kalkıp havluyla kendimi kuruttum, önceki iç çamaşırlarını üzerimden sıyırıp paketin içindekileri giydim. Küçük bir havluyu saçlarıma dolayıp nevayı çağırdım içeriye küçük bir çantayla girdiğinde yanıma geldi, önceki bandajları açtı kurşunlardan biri göğsüme gelmişti kalbin hemen yanına, bir diğeri bacağıma gelmişti, ikiside yan yanaydı, birisi kasıklarımın üstüne ve diğeri omzuma gelmişti. Hepsini tek tek saradığında kıyafetlerimi giymeme yardımcı oldu

"Senide çok uğraştırdım" kaşlarını çattı "uğraştırmak mı? Tatlım bunlar her gün yaptğım işler" ikimizinde beraber duştan çıkması biraz zor olmuştu bir bacağımı kullanamıyordum. Saçlarımı taradıktan sonra kurutmakla uğraşmak istemediğim için açık bıraktım "ben aşağıya inmek istiyorum ya"

"Tamam sen burda bekle adarı çağırıcam onsuz inemezsin" yatakta otururken ofladım "tamam bekliyorum" neva odadan çıktıktan sonra yavaşça ayağa kalktım tek başıma da halledebilirim, yavaş yavaş kapıya yaklaşırken kapı açıldı "sen neden ayakta dikiliyorsun, ne kadar sabırsızsın geldim işte" giran yanıma gelip beni kucağına aldığında ellerimi boynuna doladım "tek başıma gelmek istedim" dudaklarımı büküp ona baktım o ise çatık kaşlarla bana bakıyordu "bir süre benim yardımımla oturup kalkıcaksın, itiraz istemiyorum"

Derin bir nefes aldım peki itiraz yok!

Vee ikinci bölümde bitti bugünlük bu kadar ilk iki bölüm yeter diye düşünüyorum umarım beğenirsiniz

Bir sonarkinde karakterleri paylaşıcam yorum yapmayı unutmayın iyi günler sevgilierlee🤍​​​​​​​