Medyada Nida kombin, abisinin konmbini ve abisinin evi var.

Daha uzun bölümler istediğinizin farkındayım bu yüzden elimden geldiği kadar bölümleri uzun yapmaya çalışıcam. Bu bölüm texting olmayacak.Bu arada yorum ve voteyi unutmayın, haydi bölüme geçelim!

👻

Nida: Nesin sen ya bir de mafya babası mı kesildin?

Nida: Bende seni bulmazsam benim adım da Nida değil bundan sonra Varlık bey.

Varlıkımsı Şey👻👽: Tamam, beni bulursan iste benden ne istersen.

Varlıkımsı Şey👻👽: Ama bulamazsan eğer ki benim istediğim bir şey yapacaksın.

Varlıkımsı Şey👻👽: Anlaştık mı?

Nida: Anlaştık lan.

Gerizekalı demek ki benim ile ilgili her şeyi öğrenememiş mafya bozuntusu.

Ben aynı zamanda hackerlık yapıyorum bu iş benim için bir çocuk oyuncağı ama ben işin tadı kaçmasın diye araştırmıyordum. Sadece bekleyin ve görün.

Nida: Az bekle lan babam çağırıyor.

İçeriye doğru bağırdım " Efendim baba." Tahmin etmiş olacaksınız ki içeriden ses gelmedi. Bende kalkıp içeri gittim. Babam beni göründe kolunu koltuğa yaslayıp yanını işaret etti Bende hemen gidip oraya oturdum.

-Noldu baba?

-Bir şey olmadı biricik kızımı özledim (abimi göstererek) şu haytayı göre göre içim sıkıldı.

Abim sadece babama bir bakış atmakla yetindi. Abim çok konuşan bir tip değildi hatta zorunda kalmadıkça hiç konuşmuyordu beyefendi. Anlayacağınız biraz arıza bir tipti babama karşı hep bir soğuk davranıyordu nedenini bende bilmiyordum. Ama benim her dediğimi yapar el üstünde tutardı beni ama sinirlendi mi üffff varya o halini hiç görmeyin derim. He bir de benim abim boksör de biraz onun da çok küçük bir etkisi var tabiki.

Babamın yanından kalkıp abimin yanına oturdum saat geç olmuştu ama canım onun ile bir şeyler yapmak istiyordu. Yanına oturunca kafasını bana doğru çevirdi.

-Abi biliyorum geç oldu, ama benim canım sıkılıyor, biraz dışarı çıkıp dolaşalım mı?

Abim kalkıp odasına gitti bu tamam giyinmeye gidiyorum demekti artık ezberlemiştim onu eğer hayır demek istese 1 2 saniye daha yüzüme bakar sonra geri telefona dönerdi sanki hiç bir şey olmamış gibi.

Bende odama gidip hazırlanmaya başladım o sırada telefonumun bildirim sesi odada yankılandı.

Yakısıklı'm 🤍: Hadi!

(Varlıkımsı Şey👻👽 sananlar eheheh:)

Böyleydi işte bir kelime iki hece hadi, çabuk ol ağaç oldum burda demekti sonunda ki ünlem ise eğer beş dakika içinde gelmezsen hiç bir yere gitmiyorum.

Ben akşam olduğu için eşofman tercih etmiştim. Abim ise eşofman giymeyi tercih etmişti. Abim olmasa net yürürdüm ama malesef ki beyefendi abim olur. Yine sadece ikimiz varken ki kişiliği ortaya çıktı.

-Güzelim noldu?

-Bir şey yok abi ya canım sıkıldı senin ile vakit geçirmek istedim.

Yalandı sadece evde kaldıkça delirmek üzereydim geçen sene bugün en yakın arkadaşım sırdaşım kaybetmiştim. Öykü kendisi bir trafik magandası yüzünden ölmüştü ve ben bunu düşündükçe delirmek üzereyim.

Abim tabiki anlamıştı bir şeyler olduğunu o beni hep anlardı. Zaten bir tek o anlardı.

-Hadi anlat da rahatla.

-Öykü, bugün onun ölüm yıl dönümü abi gidemedim cesaret edemedim gitmeye en son gittiğimde neler olduğunu biliyorsun yapamadım abi olmadı.

Abime sarılarak hıçkırarak ağlamaya başladım. Konuşmuyordu ama bana destek çıktığını biliyordum o da bana sarıldı ve yakında ki banka oturtturdu bizi hala aynı pozisyondaydık.

-Abi lütfen beni oraya götür, ben kendim gidemiyorum, yapamıyorum.

-Tamam gel güzelim.

Diyerek beni ayağa kaldırdı.

~Gecmiş~

Bugün Öykü'mün yanına gideceğim çok mutluyum. Üstümü giyindim yanıma bir şişe su aldım ve taksiye binip kimsesizler mezarlığına geldim. Bana hep ağlama yakışmıyor sana derdi o yüzden buraya gelince kendimi zor tutuyorum bana o gün " eğer bana bir şey olursa sakin ağlama tamam mı gülüm hep yanıma gülerek kahkaha atarak gel sana ağlamak hiç yakışmıyor , hem kötü bir yere gitmicem ki ağlamak yakışmaz bize." Dedi aradan bir saat geçti ve benim kardeşim hayata gözlerini yumdu.

Şimdi diyeceksiniz siz kardeş değilsiniz. İlla kardeş olmak için kan bağına mı ihtiyaç vardır?

Taksi durduğunda indim ve kardeşimin mezarına geldim yüzümde her zaman ki gibi bir gülümseme vardı ama bu acı dolu bir gülümseme idi. Yanına gittim

Konuştum...

Sustu...

Konuştum...

Sustu...

Sonra arkamda bir nefes hissettim. Adam beni kaçırmaya çalıştı ama ben karşılık verince birnan boşluğuma geldi ve beni bıçaklayıp kaçtı.

~Geçmiş son~

Ben orda kan kaybından ölebilirdim Allah'tan evden çıkmadan önce abime haber vermiştim. Ben o gün abim yetişmese ölecektim. Beni bıçaklayan adam abimin düşmanıymış. O olay beni çok etkilemişti, ben 5 6 ay boyunca tek başıma dışarı bile çıkamadım o olaydan sonra.

Yaşamımda çok önemli değil zaten. Keşke ölseydim.

Evden çok uzak değildik o yüzden abimin arabasını aldık. Kimse konuşmuyordu ne ben ne abim ama böyle benim kafam daha çok ağrıyordu en azından gidene kadar kafam dağılmalıydı. Abime baktım pür dikkat yola odaklanmıştı ama benim baktığımı hissetmiş gibi o da bana baktı. Sonra beni anlamış olacak ki müzik açtı aslında konuşsak daha iyi olurdu ama neyse. Abimin durmasıyla arabadan indik. Girişte kocaman

KİMSESİZLER MEZARLIĞI

Yazıyordu. Daha girmeden sol gözümden bir yaş daha aktı ama Öykü'me söz vermiştim. Olmazdı ben yine tutardım göz yaşlarımı acımı hiç sıkıntı değildi.

Abimin omzuma dokunması ile içeri girdik. Abim yanımda yürüyordu Öykü'mün yanına gelince abim biraz geri gitti.

-Öykü'm kardeşim bak ben geldim. Bak abimde geldi bizi yine yalnız bırakmadı yine kurtarmaya geldi bizi.

Bu sefer sağ gözümden bir yaş düştü ama hemen sildim yüzüme yine bir gülümseme kondurdum.

-Ssni çok özledim be kardeşim kimse tutamıyor senin yerini zaten bende tutmalarına izin vermem merak etme. Hatırlıyor musun sözümüz vardı. Eğer birimiz daha önce giderse diğeri yağmurun altında etek giyip mikrofonla şarkı söyleyecekti.

-Daha yapamadım yağmur yağmıyor ama isterse artık füzanda yağsın ben füzana gidip yapıcam seni çok seviyorum sırdaşım. Özür dilerim senin yerine ben olmalıydım orada, Özür dilerim senin yerine ben gitmeliydim ama sen üzülürdün ben sana kıyamazdım ki sen neden bana kıydın be kardeşim, Özür dilerim daha erken gelemedim geçen ki olayı biliyorsun ben hala korkuyorum o olaydan sonra abime anca söyleyebildim. Özür dilerim kendi canımı önemseyip senin yanına gelmediğim için, Özür dilerim yaşayarak sana ihanet ettiğim için.

Hıçkırarak ağlamak istiyorum ama yapamam burda olmaz şuan değil biliyorum kapıdan çıktığım an salya sümük ağlayacaktım ama şu an değildi. Şuan ne mi yapıyorum kahkaha atıyorum Öykü'mün istediği gibi ama tek fark ben ağlayamadığım için kahkaha atarken o mutluluktan at demişti.

Artık çok kötüydüm biraz daha kalırsam bayılabilirdim. Arkamı dönüp abime baktım bana bakıyordu. Ben ayağa kalkmaya çalıştım ama başaramadım. Abim yanıma gelip beni kucağına aldı.

-Görüşürüz kardeşim en kısa zamanda geri gelicem.

Dedim ve kafamı abimin göğsüne yasladım. Kapıdan çıktığımız an ağzımdan bir Hıçkırık çıktı. Sonra kendimi daha fazla tutamadım ve ağlamaya başladım. Abim bana daha sıkı sarıldı bende daha çok ağlamaya başladım arabaya bindik ama abim beni kucağından yine bırakmadı ben Hıçkırarak ağlarken abim de arabayı kullanmaya başladı.

Yarım saat sonra abimin evine gittik buraya önemli bir şey olmadıkça gelmezdi. Nedenini sorduğum da ise beni o evde yalnız bırakmak istemediğini söyledi. Garip, saçma, karmaşık. Neyse abim beni yine taşıyarak eve getirdi.

Burayı abim kendi kazandığı para ile almıştı. Zaten abim kendi parasını kazanmaya başladığından beri babamdan hiç para almadı. Neyse abim beni kucağında oradaki odama getirdi. Bu evi çok seviyordum her yeri simsiyahtı tam benlik. Abim ise heri aşağı indi. Ama ben acıkmıştım.Neyse inerim birazdan aşağıya.

Nida: Offfff çok acıktım.

Nida: Üşeniyorum

Nida: Olm sen niye sürekli bir yere kayboluyon baksana amip kafalı salyangoz.

Nida: Neyse bb.

Sosyal medyada boş boş gezerken zil çaldı. Bende meraktan aşağıya indim.

Ne alaka lan abim yemek mi söylemiş ama abim yemek söylemez ki kendisi yapıyor zaten sevmez o dışarıdan yemeği.

Abim yemeği aldı ve bana sen mi sipariş ettin bakışı attı.

-Hayır ben etmedim, sen etmedin mi?

Bana hayır bakışı attı.

-Belki yanlış gelmiştir ama gelmişti amann ye boşver kısmet bizeymiş

Diyerek abimin elindeki dürüm poşetini aldım ve yemeğe başladım tahmin edin abim tabiki de yememiş gidip kendine yemek yapmıştı. Aman yeme formun bozulur. Yemeğim bitince telefonuma bir mesaj geldi.

Varlıkımsı Şey👻👽: Yemeğin tadı güzel miydi?

Ne alaka lan yoksa yoksa o mu sipariş etti ama o adresi nerden biliyordu ki?

Nida: Evet de sen adresi nerden biliyorsun?

Varlıkımsı Şey👻👽: Unutma Nida ben her zaman bir nefes arkandayım, ben senin her şeyini biliyorum.

Kestikkkk

Arkadaşlar daha uzun gelsin dediniz benim elimden anca bu kadar geliyor daha fazla yazacak bir şey bulamadım.

Hadi diğer bölümde görüşmek üzere baybay 👋👋👋

Instagram: queenwx02