2009�7�5

YAZARIN ANLATIMINDAN

küçük kız bugün 10 yaşına giriyordu.Ailesi ile birlikte sahile gelmişlerdi,ailesi ve akraba'ları ile güzel bir doğum günü kutlama yapmayı planlıyorlardı.ailesi arabadan eşyaları alırken küçük kız ise adını aldığı denizin sahillerinde dolaşmak için izin aldı ailesinden.Ailesi izin vediğinde hızlı adımlar eşliğinde sahilin diğer tarafına doğru yöneldi.Ailesin den çok uzaklaşmamıştı .Az daha yürüdüğünde ise denizin kıyısında birini gördü ellerindeki bir şeyleri denize fırlatıyordu.Deniz buna sinirlenmişti çünkü doğa onların geleceği idi.küçük kız ailesinden ve okuldan öğrendiği şekilde çocuğu uyarmaya gitti."Doğayı kirletme onlar bizim geleceğimiz"dediğinde yanındaki çocuk neye uğradığını şaşırmış idi ardından elindekine bakıp yeniden kıza baktı.Küçük kıza deniz yıldızlarını gösterip "doğayı kirletmiyorum ki bunlar doğaya yararlı"dedi ve elindeki yıldızı ortadan ikiye bölüp denize attı .Küçük kız çocuğun yaptığı bu davranıştan sonra hayret içerisinde kalmıştı.

ardından bir sinir ile konuştu "hani yararlıydı onları öldürüp atmanın neresi yararlı!"dediğinde çocuk yeniden küçük kıza döndü "öldürmüyorum küçük hanım bazı deniz yıldızları bu şekilde çoğalır "dediğinde küçük kız çocuğun elinde kalan son yıldıza bakıyordu ,ardından aklına çocuğun ona "küçük hanım" dediği geldi.O artık küçük değildi o artık 10 yaşındaydı ,bir sinirle yaniden konuşmaya başladı "ben küçük değilim bikeren ben 10 yaşındayım hatta bugün girdim 10 yaşıma "dediğinde çocuk kendisini tutamamış ve gülmüştü ardından küçük kıza dönüp "baya büyümüşsün sen kocaman kız olmuşsun büyük kız mı diyeyim bundan sonra sana "diye sordu çocuk alaylı bir şekilde küçük kız alay ettiğinin farkında değildi hemen cevabını verdi çocuğa "benim bir adım var büyük çocuk"dediğinde çocuk şaşırmıştı bu cevabı beklemiyordu hemen kendisini toparlayıp "benim de bir adım var küçük kız"demişti ardından kız yeniden konuşmaya başladı "neymiş bakalım adın" demişti çocuk ise "önce sen söyle küçük kız "dediğinde küçük kız daha çok sinirlenmişti o artık küçük değildi ailesi artık büyüdüğünü tek basamaklı sayıların hayatından çıktığında artık büyüyeceğini söylemişlerdi küçük kız sırf o yüzden tek basamaklı sayıları hiç sevmemişti.Çünkü büyümek istiyordu küçük kız çocuğa cevap vememek için kendini dikleştirdi ve "Deniz,benim adım deniz büyük çocuk"dedi ve kollarını çiçek yaptı çocuk sağ elini uzattı ve "ben de doğukan küçük deniz, tanıştığımıza memnun oldum"dedi deniz artık ciddi anlamda sinirlenmişti ama annesinin öğrettiği gibi güzel bir hanım efendi olması gerekiyordu o da sol elini uzattı ve doğukan 'ın elini sıktı ve "bana küçük demektan vazgeçmeden tanıştığımıza memnun olmayacağım doğukan abi"dedi.Doğukan kızın dediklerine şeşırmıştı,hayran kalmıştı genellikle kendi yaşıtları bile bu kadar ciddi olamazken 10 yaşında olan küçük bir kızın bu cümleleri kurması insanı hayret ettiriyordu.Doğukan da ciddi olması gerektiğini anlamıştı elini çekerken "tamam demem deniz"demişti o da ciddiydi artık,deniz ne olduğunu anlamamıştı tanıştığı çocuk kendinden büyük diye abilik tasladığını düşünmştü,hep bir abisi olsun istemişti zaten.deniz doğukana dönüp "benim bugün doğum günüm,az önce de söyledim zaten istersen sen de gel pasta yersın olmaz mı?"dediğinde doğukan şaşırmıştı hem bukadar ciddi hemde canayakın olması hoşuna gitmişti ama onarın bir kuraı vardı "hediyesiz doğum günü olmaz,mumsuz yeni yaşa girilmez." Aklından geçirdiği bu cümleyi düşündu sonra annesi ve babası'nın yıl dönümü için aldığı kolyeyi hatırladı annesi için alımıştı ama denize de verebilirdi.Düşündü ancak gitmese daha iyi olacaktı çünkü akşam olmuştu neredeyse ve annesi ile babası yemeye çıkacaktı gelince de kutlama olacaktı ,ailesinden geri kalmak istemedi ve "maalesef gelemem deniz "dedi küçük kızın suratı düşmüştü ,düşmesini istemişti doğukanın ,sevmişti doğukanı ama ailesi de kızabilirdi yani tanıştığı insanlara hemen güvendiği için o yüzden o da fazla ısrar etmedi .Denizin yüzünün düştüğünü gören doğukanın aklına bir fikir gelmişti ,küçük kızın yanından 5 adım kadar uzaklaşıp kendi çantasına yönelmişti çantasından cilti bir defter çıkartmıştı bi de kalemlik cebinden çıkarttığı kolyeyi defterin ilk sayfasına yapıştırmışrı ardından bir not yazmaya başladı

"bu defteri günlük olarak kullan küçük ,kolyeyi hiç çıkartma çıkartma ki seni kolye'den tanıyabileyim .Eğer bir gün seni bulur ve kolye'den tanırsam okurum bu günlüğü o zaman da kolyeyi alır başka bir hediye veririm.."

BÜYÜK ÇOCUK

Doğukan yıldız

Doğukan elindeki defteri uzattı ve

"İyi'ki doğdun deniz nice mutlu yaşlara"

Demişti deniz doğukan'ın uzattığı deftere baktı ,annesinin okuduğu kitaplara benziyordu, deniz elini uzattı ve doğukan'dan defteri aldı defterin üstünde küçük küçük yıldızlar vardı birde ay bazı yıldızlar kayarken bazıları da durduğu gibi çizilmişti defterin sol alt köşesinde ise yıldız yazıyordu ,Hayranlıkla baktığı bu defterin ilk sayfasını açtı ve bir kolye ile karşılaştı ucunda'da deniz yıdızı vardı ve bu onun hoşuna gitmişti hemen kolyeyi alıp "çok teşekkür ederim doğukan abi " dedi ve kolyeyi takması için doğukan 'a uzattı .

Doğukan kolyeyi aldı ve kücük kıza taktı.Ardından küçük kıza dönüp "beni unutma hep hatırla,bu kolye hatırlatsın beni sana ,unutma bu günü "dedi ve küçük kıza sarıldı ,küçük kız da onun sarılmasına karşılık verdi ,ardından küçük kız "ben öyle kolay kolay unutmam merak etme ,unutmayacağım seni"dedi ve doğukan ın yanağına bir öpücük kondurdu "hediye için teşekkür ederim doğukan abi"dedi ikisi de aski pozisyonuna geldi.Küçük kız ailesin yanına gitmesi gerektiğini fark etmişti ve doğukanın yanından ayrıldı.Ailesinin yanına gittiği an etrafta bir konfeti patladı ,yıldız şeklinde ışıklar yandı ,masalar aydınlandı ,tüm arkadaşları ,akrabaları göründü.Deniz o anki heycanın etkisi ile hiçbir şey yapamadan kaldı ardından bir şarkı sesi geldi arkasından ,arkasını döndüğünde babasını gördü elinde gitarı ile.

Babası onun en sevdiği şarkıyı söylemeye başladı.

Hiç özlemediğim kadar özlüyorum bu aralar seni

Niye bilmiyorum ama ben sadece senle mutluyum

Ah şu gönül gözünden görmek dedikleri var ya

Seni her halinle seviyorum

O sırada deniz babasına hayranlıkla bakarken annesi de şarkıya eşlik etmeye başladı.Elindeki pasayla denize yaklaşırken o da şarkı söylüyordu.

Beraber uyansak, bütün gün sarılsak

Bana yetmez, o ana dünyaları değişmem

O sırada deniz hayatının en mutlu anını yaşıyormuş gibi hissetti,o da şarkıyı ailesi ile söylemeye başladı.

Küçücüğüm her şeyim

Ne olur çok uzaklara gitme

Gidersen öleceğim

Karanlığa döneceğim

Ooo!

Bi anlık ta olsa küçücük aklıyla düşündü deniz .Ya bir rüya ise bunlar diye ama kalbi o kadar hızlı atıyordu ki rüya olmaması için yalvardı içinden.

Küçücüğüm her şeyim

Ne olur çok uzaklara gitme

Gidersen öleceğim

Karanlığa döneceğim

Ooo!

Hiç özlemediğim kadar özlüyorum bu aralar seni

Niye bilmiyorum ama ben sadece senle mutluyum

Ah şu gönül gözünden görmek dedikleri var ya

Seni her halinle seviyorum

Beraber uyansak, bütün gün sarılsak

Bana yetmez, o ana dünyaları değişmem

Küçücüğüm her şeyim

Ne olur çok uzaklara gitme

Gidersen öleceğim

Karanlığa döneceğim

Ooo!

Beraber uyansak, bütün gün sarılsak

Bana yetmez, o ana dünyaları değişmem

Küçücüğüm her şeyim

Ne olur çok uzaklara gitme

Gidersen öleceğim

Karanlığa döneceğim

Ooo!

Babası şarkıyı bitirmişti ,şarkı bittikten sonra bir sessizlik oluştu ardından deniz babasına sarılmak için koştu, babası denizin boyuna göre kendini ayarladı ve kızını kucağına aldı.Deniz ardından "ben gitmem baba sen gitme,siz gitmeyin yeter."dedi ve annesi elindeki pastayı denize uzattı ve "üfle benim denizim,üfle ve söndür bu mumları,dilek tut ama ."dedi deniz o an sadece bunların bir rüya olmamasını diledi.

Mum üflendi ,pasta kesildi,hediyeler verildi, artık eve dönüp uyuma vaktiydi.Saat 2 ye geliryodu ,deniz arka koltukta ful enerji duruyordu ,herkes evine gitmişti ancak deniz ve ailesi etrafı toparlayıp eve gitmişlerdi , yol çok karanlıktı ,zifiri denecek türdendi.Yol bomboş gibi görünüyordu babası uykusu geldiği için hızlı gitme fikrine kapılmıştı ,o an denizin aklına bir fikir gelmişti şarkı açmak "baba şarkı açarmısın"dedi babası denize dönüp"kızım saat geç oldu uyu sen hadi "dedi.Deniz kendini uykuya vermişti,taki bir gürültü kopana kadar ne olduğunu anlamadan üzerlerine gelen kocaman bir beyaz ışık gördü,ardından babası ve annesinin çığlıkları ve sarı bir ışık patladı .Araba yanmaya başlamıştı sadece kendi arabaları değil büyük bir yük taşıma tırı ve siyah bir araba daya yanıyordu .Deniz kafasında hissettiği acı ile olduğu yere yığılmıştı.

Gözünü açtığında kendisini bir hastane odasında açmıştı ,yanında kimse yoktu ,ne annesi ne babası ,tek başınaydı .Kolundaki serumu hemen çıkarttı ve kapıya doru yöneldi ancak ayakta bile duramıyordu .Direndi annesi ve babasının yanına gitmesi gerektiğini biliyoru ,annesi onu arıyor diye düşünüordu.Odadan çıktı ve koridora baktı teyzesi ,yengesi,amcası vardı onların yanına gitti teyzesi ağlıyordu,hemen teyzsine baktı ve "teyze ne oluyo burda "dedi teyzesi daha çok ağlamaya başladı araya amcası girdi "kızım senin ne işin var burda?Odana ha-"cümlesi bitmeden doktorlar ve hamşire'ler koşarak bir odaya girdi odadan makine sesleri geliyordu ,o an anladı deniz annesi ve babasına birşeyler olmuştu .Ardından deniz ağlmaya başladı küçücük kızdı yapacağı hiçbir şey yoktu o an sadece ağlayabildi.çok ağladı o kadar çok ağladı ki en sonunda oturduğu yerden sadece duvara bakabiliyordu ,ardından doktor çıktı odadan herkes doktorun başına toplanıyordu ki ardından 3 tane üstü başı kan içinde sedye çıktı o an herkes anladı ne olduğunu ,annesi ve babasının hayatı sona ererken denizin feryadı başlamıştı . "BABA ,BABA SEN DEĞİLSİN DEMİ O ,ANNE KALAK YALVARIRIM KALK lütfen lütfen anne ,baba yemin edeim bir daha üzmem sizi kalkın bir daha aranızda yatmama baba BABA kalak anne anne babama bir şey de kalksın ,teyze annem oyun yapıyo demi ?Anne bu yaptığın hiç iyi değil BABA kalak beni bırakmayın yalvarırım anne..."O an tek istediği her şeyin bir rüya olmasıydı,ancak dilediği gerçek olmuştu rüya olsa da uyananamıştı deniz ,doğduğu gün hem annesi hem de babası gitmişti …