Alanis'in ardından gözyaşları ile bakakalan Robert,kendine gelerek evine doğru yol aldı. Bu imkansızdı. Şimdi Alanis'siz ne yapacaktı. Alanis kendisinden nasıl ayrilabilmişti.

'Bu bir emir..'

Evet kimle konuşacağını gayet iyi biliyordu fakat bu işi Alanis'in haberi olmadan halletmeliydi. Eve vardığı gibi dalış kıyafetlerini ve oksijen tüpünü kaptığı gibi geri sahile indi. Alanis olmadan o hep eksik kalacaktı ve buna katlanamazdı. Hızlıca üzerini giyip bir dalış gerçekleştirdi.

O sıra Alanis odasına kapanmış incilerini döküyor bir yandan da Tanrı Poseidon'a isyan ediyordu. Çünkü biliyordu ki Tanrı izin verseydi her şey olurdu. Biraz daha incilerini döken Alanis acı ile uyuyakalmıştı.

Robet ise en derinliklere inmiş ve sarayı çoktan bulmuştu. Peki ya nasıl girecekti içeriye. Kapıda ki muhafızlara ne diyecekti? Çok düşünme Robert. İç sesine kulak veren Robert sarayın kapısına gelerek kralla görüşmek istediğini söyledi fakat pek dediği anlaşılmamış olsa gerek ki muhafız burada ne aradığını tekrar sormak zorunda kalmıştı. Robert elleriyle su kabarcığını işaret ederek kendisine yapılmasını istedi. Bunun üzerine muhafız onu onaylayarak bir tane su kabarcığını Robert'ın başından geçirdi. Nefeslenen Robert

" Kral ile görüşmek istiyorum. Ona karadaki insan derseniz beni içeriye alacaktır." Dedi kendinden emin çıkan bir sesle.

Muhafız merakla baksada Robert hiç oralı olmadı. Muhafız da pes etmiş kral'a haber vermek için oradan ayrılmıştı. Aradan bir beş dakika sonra muhafız Robert'ı içeri davet ederek yönlendirmişti. Robert sarayın ihtişamlı görüntüsüne kapılmadan dikaatini toplayarak kralın karşısına geçip selam verdi. Kral huzuruna gelen genci daha önce hiç görmemişti fakat dikkatini çeken diğer bir durum gencin neredeyse kızıyla yaşıt olmasıydı. Birden aklına kızının kara insanı aşkı olduğu geldi. Sanırsa bu genç kızının ruh eşiydi.

" Kral'ım size rahatsızlık verdim fakat önemli bir konu hakkında konuşmaya geldim." Dedi Robert saygılı dolu bir ifadeyle.

Kral'ın karşısında ki gencin bu davranışı hoşuna gitmişti.

" Öncelikle ismini söyle genç efendi."

Robert heyecandan sesinin titremesine engel olamamıştı.

"Robert. Robert Williams."

"Evet Robert, seni buraya getiren nedir?"

Robert gergince ellerini önüne getirerek birbirine kenetledi.

" Kızınız Alanis ile evlenme talebim için geldim."

Kral Robert'ın söylediği şeyden sonra öfkeyle köpürmeye başladı.

" Bu ne cürret!"

"Bakın beni dinleyin. Neden bu kadar sinirli olduğunuzu biliyorum. Ama size bir teklifim var."

Kral Robert'ın cesaretinden bir nebzede olsa hoşlanmıştı ama yine de sert çehresini bozamadı.

"Neymiş o teklif?"

" Alanis ile konuştuğumda artık deniz insanının bir kara insanına dönüşemeyeceğini ve bununla ilgili bir yasa bile olduğunu söyledi."

Kral Robert'ın dediklerinden pek hoşlanmadı. Yasayı iptal edip kızının kara insanı olmasını mı soyleyecekti acaba karşısında ki genç. Robert ise kral'ın düşüncesinden habersiz tek bir solukta söyledi.

"Kral'ım kızınız Alanis olmadan karada bile nefes alamaz oldum. Lütfen istediğimi maruz görün ve yardım edin. Yasa sadece deniz insanı için kara insanını kapsamıyor. Beni deniz erkeği yapın efendim."

Kral bunu duymayı beklemiyordu. Oldukça şaşırtıcı bir teklifti. Daha öncede deniz ve kara aşkı olmuştu ama hiç kimse Ariel gibi devam ettirmişti. Fakat bu sefer bir kara insanı kızı için hayatından vazgeçmeyi düşünüyordu. Karşısında ki gencin,kızı Alanis'i gerçek çok sevdiği aşikardı.

"Emin misin?"

Bu soru aslında her ikisineydi. Kral kızının ne kadar üzüldüğünü biliyordu. Bu teklif ona cazip gelmişti ama yine de içinde bir kuşku vardi. Robert ise hiç düşünmeden cevap verdi.

"Eminim. Ben deniz insanı olmak ve Alanis ile evlenmek istiyorum."

Kral ne yapacağını bilemiyordu bu kolay bir durum değildi.

Yazardan:

Hadi ama sen Kralsın kendine gel ne düşünüyorsun acaba?