Onurun kulağına eğilip

"onur ne yapacağız korkuyorum".

"Korkma güzelim ben seni bırakacağım sende koşarak emre'nin yanına gideceksin tamam'mı"

"A-ama sen"

"söz geleceğim"

"tamam ozaman sana güveniyorum" yanağına öpücük kondurdum. Kucağından indim , Sonra ne olduğunu bilmiyorum. arkama bakmadan gittim ordan. Ona güveniyordum. Emre'yi gördüm el salladım.

"Emree bana bak yardıma ihtiyacım var" "yenge geliyorum"

biraz emre'yi bekledim sonunda gelmişti. "Şükür emre"

"Ne olmuştu yenge, yoksa abime birşey'mi oldu."

"Bilmiyorumki tek kaldı Ateş'le"

emre tam gidiyorduki kolunu tuttum. "Onur bizi istemiyo emre"

"Neden"

"onuda bilmiyorum"

"off yenge"

sadece göz devirdim. Ama haklıydı onu tek bırakamazdık. Ona güveniyorum evet ya birşey olursa ozaman kendimi affetmem. Bir karar vermem gerekiyordu Ona zarar gelmesini istemiyorum.

"Emre fazladan silah varmı"

"var yenge'de neden"

"sebebini sorma bütün adamları topla bildiğin ordu gibi hepsine silah ver. Tabiki banada"

emre bu dediğime şaşırmış gibi yüzüme bakıyordu.

"Emre sana diyorum adamları topla hemen"

"T-tamam yenge hemen"

on dakika'da önüme dizildiler açıklama yapmaya başladım.

"Bana bakın bir kısmınız evin etrafında. bir kaç kişiniz benimle geliyor. Emre silahım nerde getir demiştim."

" tabiki yengem al"

silahı aldığım gibi onlara komut verdim. "Bu evde sadece ateş iti geberecek. Onuru korumanızı istiyorum."

Hepsi bir ağızdan

"Tamam patron"

"şimdi yürüyün birinin kanı akacak." Gözümü sinir bulamıştı. Eve girmemize az kaldı.

"Evet Emre ve Burak benimle geliyorsunuz. Diğerleri evin etrafını sarın."

Belimdeki silahı elime alıp işaret parmağımda döndürdüm.

"Hadi bakalım kim daha büyük"

yüzüme sinsi gülüş takıp ayağımla kapıyı kırdım.

"Süpriz ateş hediyem nasıl "

ateş bi elime birde bana bakıyordu. kafamı çevirip onura baktım o da farksız değildi. onura göz kırpıp tekrar ateşe döndüm.

"kim daha büyükmüş ateş hemen onuru bırak yoksa cenazen çıkar."

Ateş bir anda alkışlamaya başladı.

" Vov baya etkilendim gizem bunu herkes biliyor yapamazsın boşuna havalanma." "Öylemi ben artık eski gizem değilim" tekrardan silahı işaret parmağımda döndürüp saçımı savurdum. Silahın korumasını çekip.

" son duâ 'nı et ateş gerçi sen duâ etsende kabul olmaz pardon"

"bunu yapamazsın gizem"

" öyle bir yaparımki o gün bana çektirdiklerin ve aynısını tekrar yapmaya çalıştın"

ateşe doğru nişan alıp vuracaktım. Ama birşey oldu onu vurdum ses gelmedi neden. Nefes alamıyordum hani biri kalbinizi kırar ve göğüs kafesinde anlık bir yanmaya sebep olurya işte tam onu yaşıyordum şuan'da,yoksa bendemi vuruldum. Onur bağırıyordu neden'ki.

"Gizemm gizem kapama gözlerini nefes al ne olursun. ambulansı ara emre çabuk."

O sırada gözlerim tamamen kapanmış. Karanlığa yummuştum gözlerimi.

Aşklarım... sanırım bugün yazamıyacağım daha fazla çok çok özür dilerim. Yoruldum bütün gün. Beni bugün affetseniz olurmu😢

Hepinize iyi geceler tatlı rüyalar sizi seviyorum...😘😘