"Önemli olan aşkmıydı yoksa onun yanında olmakmı"

Ateş buradaydı nasıl bilmiyorum ama gözümün önünde onurun kafasına silah dayıyordu. Benim çığlığı basmamla emre direk içeri girip ateşi sırtından vurdu. Onur arkasına dönüp ateşe baktı arkasında kanlar içinde yatıyordu. Dudağının kenarı kıvrıldı neden bilmiyorum ama onurun hoşuna gitmiş gibiydi. Sanırım iyi olmuştu çok uğraştı bizimle yetti artık gerçekten.

"Onur şimdi ne olacak burda, emre hapse girebilir. Acil bir şeyler yapmalıyız."

"Tamam güzelim emre kaldır şu iti gözümün önünden "

"Tabi patron hemen kaldırıyorum"

emre ateşi omzuna atıp dışarı çıktı onur'da onların arkasından bakıp kahkaha attı.

"Güzelim bak sonunda öldü galiba"

bende kafamı aşağı yukarı sallayıp

"galiba"

diyerek gülümsedim. Onur bana kocaman sarılarak.

" kendimden daha çok seni düşünüyorum gizem ben ölsem ne yapacaktın. Tamam emre var ama oda seni bir süre seni yanında tutabilirdi. Ateş seni direk yanına alırdı."

"Onur lütfen böyle şeyler söyleme iyileşiyorum zaten hemen şuradan çıkıp normal hayatımıza dönelim."

" Tabiki güzelim sen okula ben işime herkes normal hayatına dönecek."

Ben onurdan ayrılırken kapı tıklatılıp açıldı.

"Buyurun"

dedim, içeri hemşire girdi.

" Efendim bugün taburcu olabilirsiniz.Durumunuz stabil sadece serumun bitmesi lazım sonra çıkarsınız." Onur gözlerini gözlerimle buluşturup hemşireye kafasını salladı.

"Tamam teşekkürler"

hemşire gülümseyip kapıyı kapatıp gitti. "Güzelim bak normal hayatlarımıza dönmeye az kaldı. Serumun bitsin sonra evimize gidelim tamam'mı."

"Valla olur onurcum evimi yatağımı çok özledim gerçi orası tam evim sayılmaz ama."

"Saçmalama gizem tabikide seninde evin."

"Biliyorum ama sana birşey sormak istiyorum. Eğer izin verirsen birkaç gün kendi evime gitmek istiyorum"

gülümseyip.

"Sende gel"

dedim.

"Tamam bir seferlik ama haftasonu eve gideriz"

Diyip yanağımdan öptü.

"Tamam ozaman gideriz yemek yaparım sonrada film izleriz."

Ellerimi çırptım ve onura sarıldım. "Tamam güzelim sen uyu gideriz, ben dışarıdayım."

Alnımdan öptü ve çekildi kapıyı açıp göz kırpıp gitti. Onu seviyorum, normalde sevmemem gereken birisine nasıl aşık olmuştum. Bir insan nasıl mafya'ya aşık olur. Demek'ki oluyormuş eğer canından daha çok seversen oluyormuş. Onu ne kadar çok sevsem bile mesleğini hiç sevmiyordum. Bir insan neden insan öldürürki anlamıyordum bir türlü. Maalesef yapacak bir şey yok onu değiştiremezdim değil'mi sonuçta. O şekilde kabul eden bendim. Söylesene onur senle yağmurda dans etmek'mi yoksa bile bile ateşle oynamakmı? Seninleyken ikisi'de tehlikesiz geliyor bana. Senin yanında güvende hissediyorum aynı bir kız çocuğun babasına sarılışı gibi. Ama içim ya bir gün ayrılırsak diye yüreğim kavruluyor. Olursa'da ben sensiz kalırsam, yada sen beni bırakırsan hiç düşünmeden kendimi öldürürüm. Yüreğim sızlayacağına bedenim sızlasın, unutma yürek sızlaması beden sızlamasından daha ağırdır.

Onurun anlatımıyla:

Gizeme aşığım, bütün gece bu olaylar benim yüzümden. Başına gelmeyen hiç birşey kalmadı. Kendimi unuttum, gizemin yanında daha çok hayatıma sevdiğim şeylere gizeme önem verdim. Hâyla veriyorum, belkide ondan ayrılmalıydım. Onun için daha iyi olur, nasıl bırakacağım bilmiyorum. bıraktığım zaman nasıl bir psikolojiye girerim bilmiyorum, yada o nasıl bir psikolojide olur. İyi olmayacağım kesindi, kendimden daha çok onu düşünüyordum. O benden'de beter hale gelirdi. Ayrıldığım zaman onu nasıl koruyacağımı bilmiyordum. Zaten olayın başından beri konu gizemin o gün beni depoda görmesi değildi hiçbir zaman öyle olmadı zaten. Gizemi sadece korumak için almıştım. Gizemi benimle birlikte gördükleri için onun adına hiç iyi şeyler olmazdı meselâ geçtiği sokaklar, gittiği parklar, bakkala gitmesi çok tehlikeli olurdu. Aslında gizemle tanışmam tesadüf değildi. Bir mafya adamının bakkaldan ekmek aldığını görmemişsinizdir herhalde. Oraya o bakkala bilerek gittim. Onun babası benim ailemi öldürdü Gizemi öğrendiğim gibi o bakkala gitmememin sebebi intikamdı. Sonra düşündüm bu kadar iyi olan bir insan, kalbi tertemiz herkesi alabilecek büyüklükte olan o aşık olduğum kalp... yağmurun altında dans ederek ıslandığımızda işte o ilk'an ona tamamen sırılsıklam aşık olduğumu anladığım gündü gözlerindeki. Işıltı, kalbinin ritmi, dokunuşlar, kokusu beni resmen çocukluğuma götürdü. İşte o an onu evime almaya karar verdim. O gün o konumu atan bendim. Sırf beni görsün zorla kendi evime getireyim diye yoksa gelmezdiki belki zamanla kendi isteğiyle gelirdi bana. Ama benim olan her şey benimdir asla bırakmam... şimdi ise tekrar o şerefsiz aşkımın hayatını mahveden kişinin yanına gidiyordum. O yaşasa bile üstünde muhteşem deneylerim olacaktı emin olabilirdi...

Hemen yeni bölüm atacağım çiçeklerim...