Sensizlik ruhuma onulmaz çile.

O yüreğin hiç mi acı çekmiyor?

Senin olmadığın rüyada bile,

Akıbetim selamete çıkmıyor.

Bir tek seni söyler oldu dillerim.

Bugünlerde öyle yorgun hallerim.

Ama dermanı kalmayan ellerim,

Sana şiirler yazmaktan bıkmıyor.

Başka kalbe kanıp ardına düşmem.

Elimle kendi mezarımı eşmem.

Benim gönlümdeki şu sevda çeşmem,

Senden gayrısına inan akmıyor.

Sensiz bu yüreğim yas tutar ağlar.

Ve yokluğun yalnızlığımı dağlar.

Ne kor ateşler ne de kızgın yağlar...

Hiçbir şey böylesine can yakmıyor.