18. Bölüm

Şarkı:Cem Adrian - Zincir...

Satır başı yorumlarınızı bekliyorum, ayrıca ⭐ doldurmayı unutmayın canlar...❤️❤️❤️❤️

Barış'tan
Silah patladığında Azad'ın ellerini bıraktığımda kapı tarafına baktığımda Aren vurulmuştu.

Ben hızla onun yanına gidip çöktüğümde Aycan bağırdı:AREEEEEĞN

Yanıma geldiğinde diz çöktüğünde Aren gözlerini kapatmıştı.

Aycan elini Aren'in yüzüne yerleştirdi ve ağlıyarak konuşmaya başladı:Ablacım aç gözlerini konuş benimle

Asiye'den
Azad:Ben naptım?

Doruk bir sinirle oturduğu yerden kalkıp sol yumruğunu Azad abiye geçirerek konuşmaya başladı:Naptın lan sen?

Yaman onu geri çektiğinde ben konuşmaya başladım:Doruk sakin ol. Şimdi sırası değil.

Doruk bana ilk defa sinirle bakmıştı.

Aycan'dan
Ambulans görevlileri içeri girdiğinde Aren'imi sedyeye almışlardı. Ben ayağa kalkıp Aren'imin elini tutarak yürürken bir el beni kendine çekip durdurdu.

Baktığımda Barış'tı. Onu ittiğimde ambulans gitmişti.

Abim bana seslendiğinde ben hızla onun yanına koşup arabaya bindim. Asiye binmem için biraz bana yardım ettiğinde o da ön koltuğa binmişti ve abim arabayı kullanmaya başladı

Barış'tan
Bütün arabalar giderken bende kendi arabama Berkan, Lale ve Mihra'yla birlikte bindiğimizde ben arabayı sürmeye başlamıştım.

Lale'de Mihra'nın emniyet kemerini takarken Mihra ağlıyordu.

Berkan:Prenses niye ağlıyorsun?

Mihra:Aren vuruldu

Berkan:Bişey olmıycak ona fıstık korkma

Lale:Korkma tamam mı hiçbir şey olmıycak ona güzelim benim

Hastane

Barış'tan
Hastaneye geldiğimizde ben arabadan indiğimde Aycan arabadan çoktan inmiş Aren'in elini tutarak içeri girmişti.

Herkesin arkasından bizde içeri girdiğimizde Aren'i ameliyata almışlardı.

Doruk yere oturmuş ağlıyordu. Ailedeki herkes ağlıyordu.

Aycan'a baktığımda sol elini yumruk yapmış duvara geçirerek

konuşuyordu:Sen nasıl bir ablasın aptal?

-Nasıl koruyamazsın kardeşini aptal?

Elimi duvara yerleştirip

vurmasına engel olduğumda bu sefer benim elimi vurmuştu.

Ben ona sarıldığımda

o alnını koyup ağlamaya başladı.

Barış:Şşşş ağlama güzelim.

-Aren'e hiçbir şey olmıycak

Aycan benden ayrılıp beni ittirmeye başlıyarak konuşmaya başladı:Senin yüzünden oldu

Aycan'ın beni her ittirişinde ben geri geri gidiyordum ve hiçbir tepki vermiyordum

Aycan:Benim kardeşim, senin yüzünden burda şuanda. Sana o silahı Barış bırak lütfen dediğimde bıraksaydın bu olmıycaktı.

-Aren'im vurulmıycaktı.

-Senin yüzünden oldu, Aren'ime bişey olursa seni öldürürüm Barış Murat Yağcı

Göğsüme vuran elleri tuttum ve ona sımsıkı sarılıp konuşmaya başladım:Özür dilerim.

Aycan:Senin yüzünden oldu

Barış:Aren'e bişey olmıycak, sana söz veriyorum olmıycak.

Ameliyat kapısı açıldığında Aycan benden ayrılıp hemşirenin karşısına geçerek konuşmaya başladı:Kardeşim iyi mi?

Hemşire:Doktorumuz gerekli bilgiyi vericek size. Küçük beyin acil kana ihtiyacı var, AB rh pozitif

Aycan:Tamam ben veririm benim kanım uyuyor. Alın bütün kanı benden

Aycan bir anda kendini geriye doğru bıraktığında ben onu tutmuştum.

Hemşire:Hanfendi böyle durumdayken sizden kan alamayız

Aycan:Alın... Alın ölmem umurumda değil, yeterki kardeşim yaşasın

Barış:Aycan bir bana bak

Aycan ağlamaklı gözleriyle bana baktığında kalbime bir bıçak saplanmıştı.

Barış:Ben veririm, benim kanımda uyuyor

Hemşire:Buyrun o zaman beyfendi beni takip edin

Asiye'den
Abim gittiğinden beri Doruk kendinde değildi. Başını omzuma yaslamış ağlarken bende onunla ağlıyordum..

Asiye:Olmıycak ona bişey

Doruk:Koruyamadım onu Asiye

Asiye:Sen napabilirdin ki Doruk? Bir anda oldu herşey

Doruk:Kapının açıldığını farkettiğimde silah patlamıştı ama koşabilirdim, o kurşunun hedefi ben olabilirdim

-Allah kahretsin ki o silah patladığında olduğum yere çakılı kaldım

Asiye:Doruk suçlama kendini lütfen. Aren'e hiçbir şey olmıycak.

Berkan:Aga topla kendini, bak Mihra'yı korkutuyorsun

Ben Mihra'ya baktığımda ağlıyordu. Doruk'tan ayrılıp Mihra'nın karşısına geçtim ve konuşmaya başladım:Ablacım

Mihra:Aren ölmiycek dimi abla?

Asiye:Ölmiycek ablacım.

Barış'tan
Ameliyat yerine geldiğimde Aycan duvara yaslanmış öylece dururken yanına gittiğimde gözleri ağlamaktan harap olmuştu, yüzü kızarmıştı.

Aycan'dan
Barış alnıma bir öpücük kondurup bana sarıldığında ben ona sarılmadan ağlıyordum.

Barış:İstediğin kadar ağla. Ama sana söz veriyorum, Aren'e hiçbir şey olmıycak..

Barış'tan
Aycan benden ayrıldı ve gözleri dolu bir şekilde konuşmaya başladı:Yaşıyamam Barış, Aren'e bişey olursa ben.. Ben yaşıyamam.

-Aren.. Aren benim yaşama sebebim, Aren benim herşeyim

Barış:Şşşş hiçbir şey olmıycak ona, sana söz veriyorum olmıycak

Ona tekrar sarıldığımda içimden konuşmaya başladım:Neden gözyaşların canımı yakıyor?

-Neden kalbime bir bıçak saplanıyor?

Aycan'a sımsıkı sarılıyordum. Aycan'da bana ağlıyarak sarılırken tekrar içimden konuşmaya başladım:Affet beni Arjin, sana sadık kalamadığım için affet beni

Ayrılmamıza açılan kapı vesile olmuştu. Aycan benden ayrılıp konuşmaya başladı:Kardeşim iyi mi?

Doktor susuyordu ve buda onu korkutuyordu. Aycan ayakta durmak için benden destek alırken konuşmaya başladı:Söylesenize kardeşim iyi mi?

Doktor:Yaşıyor

Hepimiz bunu duyduğumuzda derin bir oh çekmiştik.

Doktor:Ama..

Doruk:Ama ne?

Doktor:Kurşun kalbine yakın bir yerden girip orda 4 parçaya ayrılmış

Yaren:Nasıl ayrılmış?

Doktor:Orasını bilmiyoruz. 4 kurşundan üçünü çıkardık ama diğerine dokunamadık

Gürkan:Yani şimdi oğlumun kalbinde bir kurşun parçası mı var?

Doktor:Evet.

Cihan:Neden çıkarmadınız o parçayı?

Doktor:O parça çok riskli bir yerdeydi.

-Eğer o parçayı çıkartmaya çalışsaydık Aren'i hem kan kaybından hemde beynine atıcak olan pıhtıyla kaybedebilirdik

Aycan ayakta durmak için benden destek alırken konuşmaya başladı:Öl.. Ölmiycek dimi kardeşim?

Doktor:Şuan bişey söylemek için çok erken, herşeyi zaman belirliycek.

-Aren'in durumu kritik o yüzden onu yoğun bakımda tutucaz

Gürkan:Yaşıyacak oğlum dimi doktor hanım?

Doktor:Dediğim gibi Aren ölümle mücadele edicek.

Nasuh Ağa sinirli bir ses tonuyla konuşmaya başladı:Ne demek ölümle mücadele edicek?

-Siz bişey yapamıyorsanız o zaman başka doktorlara götürürüz, başka yerde tedavi ettiririz onu

Cihan:Babam sakin ol

Doktor:Bakın Aren'i yerinden oynatmak demek ölüme davetiye çıkarmak demek, bu yüzden beklemekten başka bir seçeneğiniz yok

Aycan:Ben.. Ben kardeşimi görmek istiyom

Doktor:Tabi görebilirsiniz.

Doktor gittiğinde Aren çıkmıştı. Aycan ağlamaklı bir ses tonuyla konuşmaya başladı:Ablacım

Aycan tam onun peşinden gidicekken durdurup konuşmaya başladım:Önce eve gidelim üstünü değiştirelim sonra gelir görürsün olur mu?

Aycan sadece olumsuz anlamda sallamıştı.

Yoğun bakımın önüne geldiğimizde bütün aile üyeleri girmişti. Aycan içerideydi hala.

Nasuh Ağa çıktığı gibi Azad'a tokat atmıştı.

Aycan'ın amcası tuttuğunda Nasuh Ağa konuşmaya başladı:Bu çocuğun bu durumda olmasının sebebi sensin. Defol git burdan

Azad:Böyle olsun istemezdim dede

Kalender Ağa:Sen bizi dinleyip o silahı bıraksaydın bu olmıycaktı Azad

Azad:Özür dilerim ağam

Cam kenarından Aycan'ı izlemeye devam ederek konuşmaya başladım:Özür dilemen bu çocuğu burdan kaldırmıycak

Azad:Herşey senin yüzünden oldu zaten

Kalender Ağa:Azad yeter artık

Ben dayanamayıp içeri girdim ve yoğun bakım kıyafetlerini giymeden Aycan'ın yanına gittim.

Gelinliğiyle yere oturmuş bir eliyle Aren'in elini tutarken diğer eliylede yanağına dokunurdu.

Hiç konuşmuyordu. Bende Aren'in sol tarafına geçtiğimde Aycan konuşmaya başladı:Keşke vurulan ben olsaydım, keşke o kurşun bana denk gelseydi

Barış:Aren'in vurulucağını bilemezdin

Aycan:Ben nasıl ablayım?

Barış:Aycan, sen hayatımda gördüğüm en güzel ablasın.

Aycan:Tabi kesin öyleyim, kardeşini koruyamayan bir ablayım ben

Barış:Şuan kendine haksızlık ediyorsun Aycan

Aycan:Olan bu Barış.

Barış:Olan bu değil. Bak bunca zaman Aren için naptığını bilmiyorum

-Tek bildiğim bişey var o da çok düşünceli bir abla olduğun

Aycan:Korkuyom Barış, hemde çok korkuyom

Barış:Korkma, küçük paşa burdan çıkıcak

Aycan hiçbir şey söylemeyip Aren'in eline bir öpücük kondurup ninni söylemeye başladı. Bende onu dinlemeye başladım.

Aycan:Sen gözümün nuru başımın tacı,
Oldun can suyu, ömrümün ilacı
Sen gözümün nuru başımın tacı
Oldun can suyu, ömrümün ilacı

4xNenni nenni nenni yavrum

Sustuğunda başını Aren'in elinin üstüne bir öpücük kondurduğunda ben yutkunup konuşmaya başladım:Güzel ninni

Aycan bana bakmadan konuşmaya başladı:Annem, biz çocukken söylerdi hep.

-Hatta bir keresinde annem, Aren'e hamileydi 7 8 aylık olduğunda bu ninniyi söylerdi, ben ve abim annem bu ninniyi söylerken yanına gider yatağında yatar öyle uyurduk çocuk gibi

-Ama annem öldüğünde geriye ondan kalan hatıralar ve bu ninni kaldı. Bende her annemi özlediğimde bu ninniyi içimden söylerim, Aren'ime bile söylerdim istediğinde

Barış:Aycan, ablalığını sorgulama

Aycan yine bana dolu gözleriyle baktığında yine aynı şey olmuştu, yine kalbime bir bıçak saplanmıştı

Barış:Bak o konakta yaşanan şey bir kazaydı, tamam belki ben seni dinleseydim o silahı bırak dediğinde bıraksaydım bu olmıycaktı.

-Ama onunda gözü dönmüştü. O silahı ben bıraksaydım o silahı patlatıcaktı

Aycan:Evet ama keşke vurulan Aren'im olmasaydı.

Barış:Olmıycak ona bişey sana söz veriyorum olmıycak

Aycan:Gitmem lazım artık ama gidemiyom. Sanki gidersem, bu tuttuğum eli bırakırsam benden kopucakmış gibime geliyor

Oturduğum yerden kalkıp Aycan'ın arkasına geçtim ve kollarına dokunup konuşmaya başladım:Kopmıycak. Hadi kalk süremiz doldu

Aycan her ne kadar Aren'den ayrılmak istemesede ayrılmıştı.

Şakağına bir öpücük kondurup konuşmaya başladım:Gidelim hadi

Aycan'dan
Barış'la yoğun bakımın kapısından tam çıkıcakken bir ses duyulmuştu arkamı dönüp baktığımda Aren'ime bağlı olan bir cihaz ötüyodu.

Barış'tan
Aren'e bağlı olan monitör ötmeye başladığında Aycan ağlıyarak konuşmaya başladı:Hayır.. Hayır Aren

Aycan koşarak Aren'in yanına gittiğinde ben olduğum yerde çakılı kalmıştım.

Aycan:Aren'im, ablacım ben burdayım, gitmiyom bir yere

Doktorlar geldiğinde ben kendimi toparlayıp Aycan'ın yanına gittim ve konuşmaya başladım:Aycan gel hadi

Aycan:Hayır gelmiycem bırak beni, Aren'imi bırakmıycam

Barış:Aycan, doktorlar geldi bırak işlerini yapsınlar

Aycan beni umursamadan doktora bakarak konuşmaya başladı:Noluyor kardeşime?

Doktor:Defibrilasyonu hazırla çabuk

Aycan:Kurtarın kardeşimi

Hemşire:Hanfendi sakin olun elimizden geleni yapıcaz. Beyfendi lütfen çıkın dışarı

Aycan:Çıkmıycam ben.

Hemşire:Beyfendi lütfen çıkın

Barış:Aycan hadi çıkalım

Aycan:Barış çıkamam Aren'in elini bırakamam.

Barış:Bırakmıycaksın ama burda olamazsın şuan lütfen çıkalım Aycan. İnat etme lütfen

Aycan zorda olsa ikna olduğunda çıkmıştı. Bende onun peşinden çıkarken Aren'i hayata bağlamaya başlamışlardı.

Aycan çıktığı gibi cam kenarına geçtiğinde bağırdı:ABLACIM BEN BURDAYIM

Doruk:ABİM BIRAKMA BİZİ

Gürkan baba:Aslanım gitme bir yere

Yazardan

Doktor:35'e şarj et
H1:Hazır
Doktor:Çekilin
Şoku verir

Flashback
Aren ıssız bir ormanda koşarken durmuştu. Sebebi arkası dönük bir kadın görmüştü.

Aren:Anne

Kadın arkasını döndüğünde Aren koşarak annesine sarılır ve konuşmaya başlar:Annecim, seni çok özledim

Yezda anne:Küçük prensim benim.

Aren:Anne götür beni gittiğin yere

Yezda anne:Olmaz paşam

Aren, annesinden ayrılıp konuşmaya başlar:Ama neden? Ben senin yanında olmak istiyorum

Yezda anne:Olmaz paşam gelemezsin benimle

Aren:Sevmiyor musun beni?

Yezda anne:Sevmez olur muyum seni hiç paşam? Seviyorum seni hemde çok seviyorum.

-Ama benimle gelirsen ablan, abin, seni seven herkes çok üzülücek

Aren:Anne ben seninle kalmak istiyorum

Yezda anne:Aren'im, hadi nolur dön geri dönmek zorundasın

Aren:Sen gelicek misin benimle?

Yezda anne:Ben gelemem paşam. Ama ben senin hep bu küçük kalbinde olucam

Aren ağlıyarak annesine sarılır.
Flashson

Dışarsı

Aycan'dan
Durmuşlardı. Doktor elindeki defibrilasyonu bırakırken ben cihaza baktığımda tek çizgiydi.

Multimedyadaki müziği çalın👇🏻

Barış'tan
Aycan elini cama vurup bağırdı:HAYIR YAA, DURMAYIN DEVAM EDİN

Doruk:LAN DEVAM EDİN, DURMAYIN.

Doktor çıktığında hepimiz onun karşısına geçtik. Nasuh Ağa konuşmaya başladı:Torunum iyi midir doktor hanım?

Doktor:Maalesef

Gürkan amca "OĞLUM" diye bağırdığında Doruk kendini geriye bırakıp duvara yaslandı ardından yere oturup ağlarken Asiye'de onunla birlikte çöküp ağlamaya başlamıştı.

Benimkilerde dahil olmak üzere herkes dağılmış bir vaziyetteyken ben Aycan'a baktığımda olduğu yere çakılı kalmış ağlıyordu.

Aycan:Şa.. Şaka yapıyorsunuz dimi? Aren, Aren'im ölmedi, yaşıyor dimi?

Doktor:Maalesef şaka yapmıyorum, küçük bey hayata gözlerini yumdu.

Aycan ellerini yumruk yaptığında ben onun yumruk yaptığı bir elini tutarak konuşmaya başladım:Aycan..

Aycan hiçbir şey söylemeyip duvardaki alete basarak içeriye girdi. Bende arkasından girdim.

Aycan'dan
İçeri girdiğimde Aren'imin yüzünü kapatıyordu bir hemşire. Hemen onu ittirip konuşmaya başladım:Napıyon sen? Çekil git şurdan

Aren'imin yüzünü açıp ellerimi yüzüne yerleştirerek konuşmaya başladım:Ablacım bak ben burdayım, gitmiyom bir yere. Hadi aç gözlerini ablacım

Barış'tan
Aycan ağlıyarak Aren'in yanında konuşurken ben hiçbir şey yapmadan onu izlerken çaresiz bağrışları canımı yakıyordu.

Hemşire yanıma gelip konuşmaya başladı:Onu götürmemiz lazım

Barış:Çıkın, yalnız bırakın bizi

Hemşire (kadın):Ama..

Barış:Çıkın dedim

Kadın gittiğinde Aycan ağlıyarak Aren'le konuşurken ben gözümdeki yaşı elimin tersiyle silip Aycan'ın yanına gittim.

Barış:Aycan..

Aycan:Hayır gitmiycem. Bu sefer bırakmıycam onu

Barış:Aycan yapma, hadi kalk dışarda hava alalım

Aycan:Hayır git burdan, gelmiycem hiçbir yere

-Aren'im ablacım hadi nolur uyan, sık elimi. Bak ben burdayım ablacım, yanındayım.

-Ben seni konaktan dışarı çıkartıcaktım ablacım, seni Kartopu'na bindiricektim ben

-Sen istedin bunu ablacım. Hadi kalk ablacım hadi nolur kalk ablacım

Barış:Kabullenmesi zor, çok iyi anlıyorum seni ama Aren artık...

Aycan:Hayır ölmedi.. Ço.. Çocuklar ölmez

Barış:Aycan..

Aycan:Aren hadi ablacım, hadi uyan bizi bırakmadığını göster herkese

Aycan hıçkırarak ağlamaya başladığında elimden bişey gelmiyordu.

Duvara yaslanıp dururken gözyaşlarım eşliğinde Aycan'ı seyrediyordum sadece

Dışarsı

Asiye'den
Doruk ağlarken ben ona sarılıyordum. Doruk bir anda ayağa kalkıp Azad abiye doğru koşarken ben arkasından kalkıp bağırdım:DORUK

Doruk beni umursamayıp sol elini Azad abinin yüzüne geçirerek bağırdı:GEBERTİCEM LAN SENİ

Azad abi atılan yumrukla yeri boyladığında Doruk üstüne çıkıp yumruklarını teker teker Azad abinin yüzüne geçirirken Azad abi ona karşılık vermiyordu

Kalender Ağa:DORUK

Doruk, Kalender Ağayı bile umursamayıp Azad abiye yumruklarını geçirirken Yaman ve Ali onu zorda olsa uzaklaştırdıklarında Doruk bağırdı:BIRAKIN BENİİİĞ

Yaman, Azad abiyi yerden kaldırıp götürürken ben Doruk'un karşısına geçip konuşmaya başladım:Doruk sakinleş nolur.

Doruk:ALİ BIRAK BENİ

Ali:Kendine gel oğlum, Azad'ı dövmen Aren'i geri getirmiycek

Doruk:Yaşatmıycam onu bırak lan beni

Ben dayanamayıp Doruk'a bir tokat atarak konuşmaya başladım:Yeter Doruk, kendine gel

Doruk, Ali'den kurtulup yoğun bakıma girdiğinde bende onun arkasından girdim.

Aycan Aren'in başında ağlarken, abim arkasında hiçbir şey yapmadan öylece oturuyodu.

Doruk Aren'in diğer tarafına geçip öyle ağlarken Doruk'un yanına gidip ona arkasından sarıldım.

Doruk:Abim hadi bize bir tepki ver. Bak bende ablanda burdayız abim.

Güzel ama heyacanlı bir yerde bıraktım😁. Diğer bölümde görüşürüz. Seviliyorsunuz canlar...❤️❤️❤️❤️