86. Bölüm

Şarkı:Kazım Koyuncu - İşte Gidiyorum

Satır başı yorumlarınızı bekliyorum, ayrıca ⭐ doldurmayı unutmayın canlar.....❤️❤️❤️❤️

Bu sefer ateşi Aydora yakıyoruz

Barış'tan
Mirza'nın olduğu yere geldiğimde konuşmaya başladım:İyiler mi?

Mirza:İyiler kardeşim. Üçüde iyi

Ben tuttuğum nefesimi bıraktığımda Mirza konuşmaya başladı:Ama Aycan'ın bundan sonra daha dikkatli olması gerekiyormuş. İkisinide aynı anda kaybetme ihtimali varmış

Barış:Kendinde mi?

Mirza:Doktor uyandığını söyledi. Serum takmışlar.

Ben hiçbir şey söylemeyip içeri girdiğimde Aycan'ım konuşmaya başladı:Doruk abim nasıl?

Barış:Bilmiyorum bitanem.

Mirza:Ameliyattaymış

Aycan:Bebeklerimiz onlar nasıl?

Barış:Çok iyiler.

Aycan:Sen iyi misin?

Barış:İyiyim ben bitanem. Düşünme şimdi beni.

-Sen şimdi biraz dinlen bende bir Asiye'nin yanına gideyim

Aycan:Bende gelcem

Barış:Sen dinlen şimdi sonra güzelim tamam mı?

Aycan:Tamam.

Sevdiğim kızın alnına bir öpücük kondurup odadan çıktım. Mirza'da peşimden geliyordu. Yoğun bakımın önüne geldiğimde duvara yaslanmış ağlıyan prensesimin elinden tutup canını yakmadan kollarımın arasına aldım.

Barış:Hiçbir şey olmıycak ona bitanem. O seni bırakmıycak

-Verdiği sözü tutucak güzelim.

Asiye'den
Abim "verdiği sözü tutucak" dediğinde ben o verdiği sözü hatırladım. Bana söz vermişti. Beni bırakmıycağına dair söz vermişti.

Barış:Girdin mi onun yanına?

Asiye:Giremedim.

Barış:Neden?

Asiye:Korkuyorum

Barış:Abim gir yanına ve elini tut. Yanında olduğunu hissetsin, duymaz belki ama hisseder yanında olduğunu

İçerden Gürkan baba ve Azat abi çıktığında ben girmiştim içeri. Yoğun bakım kıyafetlerini giyip içeri girdiğimde gördüğüm manzara fazlasıyla yıkılmama sebep olmuştu.

Doruk'u böyle karşımda hareketsiz bir şekilde yatması canımı fazlasıyla yakmıştı. Hızla yanına gittim ve sağ elini tuttum. Sol eline bağlı olan serumda kan vardı.

Üzerinde pikeden başka bişey yoktu. O da zaten karın bölgesine kadar örtüktü. Göğsünde kablolar yüzünde de oksijen maskesi vardı.

Tuttuğum elin üstüne bir öpücük kondurup konuşmaya başladım:Ölemezsin Doruk, ölemezsin. Söz verdin bana gitmiycem dedin hep yanında olucam dedin

-Hatırlıyor musun o günü?

Flashback (Mardin, 25/11/2018)(Asiye'den)
Hastaneye geldiğimizde Doruk hemen inmişti. Sonra arka kapıyı açıp gitarını aldı bende taksiden inip hızla içeriye girdim. Doruk'ta peşimden geliyordu.

Resepsiyondan abimin ameliyat olduğu yeri öğrenip koşmaya başladığımda Doruk'ta yine arkamdan geliyordu.

(Halis ağa ve Azize hanım yoktur onlar fenalaşmış ve bir odaya alınmıştır. Esra hanımında sancısı başlamıştır doğumhaneye alınmıştır)

Geldiğimde herkes yıkılmıştı.

Annem sandalyede oturmuş ağlıyordu. Babamda ona sarılmıştı. Barış abimse yere oturmuş ağlıyordu. O gün ilk defa Barış abimi yıkılmış, ağlarken görmüştüm. Yanında da Arjin vardı. Ona sarılmış abimin başını omzuna koymuştu ve onunla birlikte o da ağlıyordu.

Asiye'ye bakıyordur

Asiye:Baba, Baran abim..

Babam annemden ayrılmadan olumlu anlamda başını salladığında

gözlerim dolmuştu.

Ağlıyarak ameliyat kapısından giricekken bir sedye çıktı. Annem oturduğu yerden kalkıp abimin kapalı olan yüzünü açtığında abim tepkisizdi. Ayağa bile kalkmamıştı.

Ben "BARAN ABİİİİĞ" diye bağırıp abimin yanına koştuğumda elini tutarak konuşmaya başladım:Abi, abi uyan. Baran abi uyan hadi. Abi beni bırakma

Abimin yüzünü kapatmadan götürürlerken ben peşinden koştum. Biri beni tutmuştu o tutanda Doruk'tan başkası değildi.

Ben ağlıyarak "abi" diye

ağlarken Doruk beni bırakmıyordu.

Asiye:BIRAK BENİ.

Gitmeye çalıştığımda

Doruk gitmeme izin vermiyordu.

Sol elini enseme yerleştirdi diğer eliylede sarılırken ben

onun sol koluna beni bıraksın diye vuruyordum ama beni inat eder gibi bırakmıyordu.

Ben koluna vurmayı bırakıp kendimi ona bırakıp ağlamaya devam ederken Barış abim beni kendine çekip Doruk'u iterek konuşmaya başladı:Ne işin var lan senin burda?

Doruk:Ben.. Ben sadece Asiye'yi..

Barış:Defol git lan burdan.

Doruk üzgün bir şekilde hiçbir şey

söylemeyip kenara koyduğu gitarını omzuna alıp gitmişti.

Barış:Abimizi öldüren adamın kardeşiyle ne işin var senin Asiye?

Asiye:Onun sayesinde geldim buraya çünkü uçağım bir saat sonraydı. Doruk ayarlamış bir uçak bana özel onun sayesinde geldim buraya ben

Abim hiçbir şey söylememişti. Sadece alnıma bir öpücük kondurup annemin yanına gitmişti.

Bende "ben dışarı hava almaya çıkıyorum" dediğimde bana sadece Arjin tepki vermişti o da olumlu anlamda başını sallamak olmuştu.

Ben dışarı çıktığımda durmayan gözyaşlarım akmaya devam ediyordu.

Başımı yana çevirip baktığımda Doruk bir bankta oturuyordu. Yanına gittiğimde beni gördü ve ayağa kalktığında konuşmaya başladı:İ.. İyi misin?

Ben ağlamaklı gözlerimle olumsuz anlamda başımı salladığımda Doruk üzgün ve pişman olmuş bir ses tonuyla konuşmaya başladı:Asiye ben.. Ben özür dilerim. Abim adına senden çok özür dilerim

Ben hiçbir şey söylemeyip ona sadece ağlıyarak bakıyordum.

Doruk:Başın sağ olsun Asiye

Ben yine hiçbir şey söylemiyordum.

Doruk:Bişey söylemiycek misin?

Asiye:Saol

Tek bunu söylemiştim. Zaten başka ne söylüyebilirdim ki?

Doruk:Neden gitmediğimi merak ediyorsan söyleyeyim. Abin bana defol git desede seni bırakmaya gönlüm el vermedi.

-En azından iyi olduğunu gözlerimle görmek istedim.

Doruk bana sarıldı.

Ben napıcağımı bilemezken o elini saçıma yerleştirerek burnunu saçımda hissetmiştim.

Bende biraz durup ona sarıldım.

İkimizde hala birbirimize sarılırken ben
​ağlamayı bırakmıştım.

Nedense ağlamıyordum artık. Belkide onun kolları Baran abim ve Barış abimden sonra huzur vermişti.
​​​​​
Ayrıldığımızda birbirimize baktık. Sonra ben istemsizce elimi onun yüzüne yerleştirdim.

Oda ellerini benim yüzüme yerleştirdi ve konuşmaya başladı:Seni yalnız bırakmıycam. Artık düşmanda olsak seni yalnız bırakmıycam. Seni bırakıp hiçbir yere gitmiycem söz veriyorum peri kızı

Doruk bunu söyleyip alnıma bir öpücük kondurup tekrar sarıldı. Bende gözlerimi kapatıp onun sarılmasına izin verdim.
Müzik burda biter👆🏻
Flashson

Asiye:Söz verdin bana Doruk. Beni bırakmayacağına söz verdin.

-Doruk nolur beni ve üçüzlerimizi bırakıp gitme. Ben sensiz onlara yetemem nolur gitme Doruk.

🦅🔥🐥

Aycan'dan
Hemşire gelip serumumu çıkardığında yataktan kalktım. Sonra resepsiyondan Doruk abimin kaldığı yeri öğrendim. Doruk abim şuan yoğun bakımdaydı.

Yoğun bakıma geldiğimde sevdiğim adam beni görmüştü. Yanıma gelip elini yüzüme yerleştirerek konuşmaya başladı:Neden geldin? Dinleseydin biraz daha

Böyle söylemesi beni korkutmuştu.

Aycan:Barış, abime bişey mi oldu?

Barış:Korkma hemen. Abin sadece yoğun bakımda ve durumu kritik. Asiye yanında şuan.

Barış'tan
Aycan'ım hiçbir şey söylemeyip ellerini kollarımın arasından geçirip başını göğsümle buluşturdu.

Bende ona sarıldığımda konuşmaya başladı:Bitti mi kabusumuz?

Sevdiğim kızı kendimden uzaklaştırıp ellerimi yüzüne yerleştirerek konuşmaya başladım:Bitti meleğim. Son perde kaldı sadece ama o da biticek

-Doruk burdan kalkıcak, kalkamazsada Asiye'yi kaldırıcaz ayağa

Aycan:Onu bir tek sen ayakta tutabilirsin.

Barış:İkinizide tutucam ayakta söz veriyorum güzelim benim.

Aycan:Sen iyisin dimi?

Barış:İyiyim bitanem. Sadece biraz kaburgam acıyor ama bişeyim yok

Aycan:Noldu orana?

Barış:Adamların biriyle kapışırken sopayla vurdu sert bir şekilde o zaman oldu

Aycan'ım tam bişey söyliycekken ben konuşmaya başladım:Ama iyiyim. Sadece çatlak o da zamanla iyileşicekmiş bebeğim

Aycan:Emin misin?

Barış:Eminim fıstığım.

Asiye'm içerden çıktığında ben konuşmaya başladım:Asiye'm, iyi misin bitanem?

Asiye:Doruk uyandığında dahada iyi olucam abi

Barış:Uyanıcak fıstığım benim.

Sevdiğim kız içeri girdiğinde ben ona camdan baktım.

Ağzını dahi oynatmadı. Sadece Doruk'un elini tutuyordu.

İçersi

Aycan'dan
Abimin yanına girmiştim. Ama hiç konuşmadan onun elini tutuyordum.

Aycan:Hatırlıyon mu? Dedem beni her kilere kapattığında ben korkmayayım diye sizde gelirdiniz yanıma.

-Sen, Ateş abim Azat abim üçünüz dedemin kızıcağı bişey yapıp gelirdiniz yanıma.

-Ben başımı bazen Ateş abimin omzuna bazende senin omzuna koyardım. Ama başımı kimin omzuna koyaysam koyayım birinizin elini tutardım.

-Ve hep senin elini tutardım. İkizim olduğun içindir belki. Her ne kadar ikizim olsanda abi diyom sana.

-Hatırlıyon mu? 18 yaşındaydık, lisedeydik Ateş abim ve Azat abimde üniversiteliydi. Lisedeyken Tolga diye bir çocuk vardı hatırladın mı? Bizim sınıftaydı, bana yürüyordu hatta psikopat bir tipi vardı.

-Tolga bir keresine herkesin içinde bana dokunmuştu, bacağıma elini yerleştirdiğinde ben elini tutup elini bacağımdan çektiğimde yapma demiştim ama o beni dinlememişti. Sonra yanıma oturup bana yaklaştığında sen gelmiştin sonra onun yakasına yapışıp yumruğunu geçirmiştin. O da anında oturduğu yerden yeri boylamıştı.

-Sonra onun o bacağıma değen elini tutup bu el bidaha kardeşime değerse senin elini kırarım demiştin. Ki gerçektende de kırmıştın onun elini

-Sonra en nefret ettiğimiz müdüre hanım gelmişti. Noluyor burda diye çıkıp gelmişti hatırladın mı?

-Sen Tolga'yı bıraktığında Şevval hanımda ikinizi odasına çağırmıştı. Şevval hanım gittiğinde ben sana hesap sordum hatırlıyor musun?

Flashback (İstanbul Ataman Koleji, 20 Mart 2016)

Aycan:Naptığını sanıyorsun sen?

Doruk:Kardeşimi korumaya çalışıyorum. Abiyim ya hani

Aycan:Senin korumana ihtiyacım yoktu ben kendi kendime korurdum kendimi.

Doruk:Hehe gördük nasıl koruduğunu. Ben olmasaydım herif sana.. Söylettirme bana Aycan

Aycan:Tamam abilik duygun patladı eyvallah ama başın belaya girdi gerizekalı. Disiplin cezası alsan nolcak? Dedeme nasıl verceksin hesabını?

Doruk:Onuda o zaman düşünürüm. Farkında mısın bilmiyorum ama ben senden 5 dakika önce doğdum. O yüzden abiyim ben, saksı değilim

-Gerektiği zamanda da abi olduğum için bu heriflerden seni korumam lazım
Flashson

Aycan:Tolga'nın elini kırdıktan sonra bana hiçbir erkek yaklaşmadı. Ama kendinide yakmıştın. 2 hafta okuldan uzaklaştırma cezası almıştın. Sadece beni okula bırakıp gidiyodun sonrada okul çıkışlarında alıyodun beni.

-Beni hep sinir ediyodun, lisedeykende küçükkende hep sinir ediyodun beni. Küçükken bile beni sinir etmek için saçımı çekiyordun. Beni.. Beni sinir etmek için elinden geleni yapıyodun.

-Şimdi de yap. Burdan kalk, beni sinir etmek için bişey yap. Doruk abi nolur, nolur tepki ver.

Barış'tan
Sevdiğim kızı çıkarmak için yoğun bakım kıyafetlerini giydim. Tam içeri giricekken Aycan'ın konuşmalarını dinlemiştim. İçeri girip sevdiğim kızın yanına gittim.

Ellerimi kollarına yerleştirerek konuşmaya başladım:Hadi bitanem çıkalım artık. Kötüleşiceksin hadi.. Hadi güzelim

Aycan'ım hiçbir şey söylemeyip ayağa kalktı sonra Doruk'un göz kapağına bir öpücük kondurup yürürken tökezlemişti.

Ben acıyan omzuma ve çatlayan kaburgama rağmen sevdiğim kızı kucağıma alırken konuşmaya başladı:Barış hayır yapma, iyiyim ben

Barış:O yüzden mi az önce tökezledin? İyi olduğun için mi?

Aycan:Bir anda başım döndü sadece, ama iyiyim. Boşuna alma kucağına yaralısın, indir beni

Ben onu dinlemeyip yoğun bakımdan çıktım. İndirdiğimde konuşmaya başladı:Canın yandı dimi? Beni kucağına alma demiştim

Barış:Benim canımı tek bişey yakabilir o da senin gidişin. Başka hiçbir şey canımı yakamaz.

-Mihra ve Asiye'den sonra benim yaşama sebebim sensin Aycan'ım.

Sevdiğim kız bana sarıldığında bende ona sarılıp saçına bir öpücük kondurdum.
Müzik burda biter👆🏻

Öğlen saat 12:00/Hastane

(Gece için kısa bir özet geçmek gerekirse Doruk'un ailesi hastanede bir oda ayarlayıp kalmıştır. Yağcı ailesi konaklarına gitmiştir.

Aycan küçük çaplı bir baygınlık daha geçirdiğinde Barış onu boş bir odaya götürüp Lale'ye serum bağlatmıştır

Asiye ve Ateş ise sürekli yoğun bakımın önündedir. Şirin'de Ateş'e destek olmak için onun yanında kalmıştır)

Asiye'den
24 saat tamamlanmıştı. Ama Doruk hiç tepki vermemişti. Buda beni korkutuyordu. Uyanmamasından çok korkuyordum.

Biri arkamdan sarılıp yanağıma bir öpücük kondurduğunda abim olduğunu anlamıştım.

Barış:Asiye'm hadi bitanem aşağıya inelim bişeyler yiyelim olur mu?

Dünden beri su ve bisküvi haricinde bişey yiyip içmemiştim. Onları bile zar zor tüketmiştim.

Asiye:Doruk'un uyandığını elini oynattığını görmeden hiçbir yere gitmiycem abi.

Barış'tan
Ben Asiye'min yanına geçip tam bişey söyliycekken Asiye'm korku dolu bir sesle konuşmaya başladı:Abi.. Abi noluyor Doruk'a?

Ben camdan baktığımda ona bağlı olan monitör tek çizgi olmaya başlamıştı.

Multimedyadaki müziği çalın👇🏻
Birkaç hemşire ve doktor içeri girdiğinde Asiye elini cama yerleştirerek konuşmaya başladı:Doruk.. Doruk bırakma beni.

Aycan hariç herkes gelmeye başlamıştı.

Ateş:Doruk aslanım sakın gitme

İçersi

Yazardan
H1:Hazır
Dr Serhat bey:Çekilin
Şoku verir

H2:Nabız yok

Dr Serhat bey:Tekrar 260
H1:Hazır
Dr Serhat bey:Çekilin
Şoku verir

H2:Hala aynı

Dr Serhat bey:300
H1:Hazır
Dr Serhat bey:Çekilin
Şoku verir

H2:Kalbi tamamen durdu hocam

Dr Serhat bey:320
H1:Hazır
Dr Serhat bey:Çekilin
Şoku verir

Dışarsı

Yazardan
Asiye elini cama vurup bağırır:DORUK, BENİ BIRAKMA. ÜÇÜZLERİ BIRAKMA

Ateş:ABİM DÖN GERİ

Azat:HADİ AMCAOĞLU HADİ DÖN GERİ

Feraye:Hadi Doruk hadi. Yapma bunu bize hadi.

Yaren:DÖN HADİ DORUUĞK. YİNE BENİ LAFLARINLA SİNİR ET HADİ

Barış'tan
Doktor durduğunda Asiye konuşmaya başladı:Abi.. Abi neden durdular?

Asiye'm elini cama vurarak bağırdı:DEVAM ETSENİZE NİYE DURDUNUUZ?

Ateş:LAN DEVAM EDİİİİĞN DURMAYIIIIĞN

Perde kapandığında Asiye konuşmaya başladı:AÇIN ŞUNU NİYE KAPATTINIZ?

Doktor çıktığında hepimiz onun karşısına geçtik. Ben Asiye'min yanında dururken doktor konuşmaya başladı:Maalesef kaybettik.

Asiye:Hayır.. Hayır öl.. Ölmüş olamaz. Yalan.. YALAN SÖYLÜYORSUN.

Dr Serhat bey:Maalesef yalan değil. Yaşatmak için elimizden geleni yaptık ama maalesef

Ateş'e baktığımda yıkılmış bir vaziyette elini duvara geçiriyordu. Şirin onu durdurmaya çalışıyordu ama yapamıyordu.

Şirin:ATEŞ.. ATEŞ DUR YAPMAAĞ

Berkan ve Mirza onu duvardan uzaklaştırdığında Şirin ona sarılmıştı. O da Şirin'e sarılmıştı.

Asiye'm duvardaki alete basarak içeriye girdiğinde bişey yapmadım.

Asiye'den
Doruk'un öldüğünü duyduğumda beynimden vurulmuşa dönmüştüm.

Duvardaki alete basarak içeriye girdiğimde Doruk'un yüzünü kapatmak üzereyken ben bağırdım:BIRAKIN ONU

Pikeyi onların elinden alıp fırlattığımda sevdiğim adamın yüzüne
dokunarak konuşmaya başladım:Doruk, aşkım

Ağlamaya başladığımda başımı Doruk'un boynuna gömdüm.

Doruk'a bakıp çenesini sarsarak konuşmaya başladım:Aşkım hadi uyan. Aç gözlerini. Doruk gidemezsin..

-Söz verdin bana. Seni bırakmıycam dedin bana. Doruk uyan hadi nolur

Yanağına bir öpücük kondurup konuşmaya devam ettim:Doruk bırakamazsın beni. Doruk ben sensiz yapamam. Yetemem üçüzlere Doruk uyan.

-Aşkım uyan.

Barış'tan
Duvardaki alete basarak içeriye girdim. Sonra Asiye'me arkasından sarıldığımda omzum acımıştı ama önemsemedim.

Asiye:ABİ BIRAK. DORUK UYAN HADİİĞ. BIRAKAMAZSIN BENİ. DORUUUUUK

Barış:Asiye'm

Asiye benden kurtulmaya çalışırken benim hem kaburgam hemde omzum acıyordu. Ama kardeşimi yinede bırakmıyordum.

Asiye:BIRAKMADI BENİ. BIRAKAMAZ SÖZ VERDİ BANA.

Hemşirenin biri Doruk'un yüzünü örterken Asiye benden kurtulamadan pikeyi tuttu ve bağırdı:ÖRTMEEEEĞ

Aycan'dan
Abimin kaldığı yoğun bakıma geldiğimde herkes yıkılmıştı.

Feraye'ye bakıp konuşmaya başladım:Feraye noluyor?

Feraye susuyordu.

Aycan:Yaren? Bişey söyleyin noluyor?

Nolduğunu tahmin ediyordum aslında. Ama birinin ağzından duymadan tahmin ettiğim şeyin doğruluğuna inanmıycaktım.

Duvara yaslanan Azat abimin yanına gidip konuşmaya başladım:Azat abi noluyor burda?

Azat abim bana yaşlı gözleriyle bakarken konuşmaya başladım:Azat abi, Doruk abim..

Azat:Öldü gülüm
Bunu duymamla kendimi geriye bırakmıştım. Beni tutan Azat abim olmuştu.

Aycan:Hayır hayır hayır HAYIIIIIIIĞR

Azat abim beni tuttuğu için gidememiştim. Ama kurtulmak için direniyordum.

Barış'tan
Dışardan Aycan'ımın sesini duyduğumda Asiye'm hala Doruk'a uyan diye yalvarıyordu. Bende o konuşurken sadece adını söylüyordum.

Asiye'mi kendime çevirip ellerimi yüzüne yerleştirerek konuşmaya başladım:Asiye'm bırak.

Asiye:HAYIR BIRAKMIYCAM. DORUK BENİ BIRAKMA. BEN YAPAMAM SENSİZ DORUK

Doruk'u götürürlerken Asiye sedyeye hamle yapıp tutmaya çalıştı ama bende onu bırakmıyordum.

Asiye:GÖTÜRMEYİİİİĞN.. BIRAKIIIĞN

Barış:ASİYE.. ASİYE'M
Müzik burda biter👆🏻

Aycan'dan
İçerden Doruk abim yüzü örtülü çıktığında ben Azat abimden kurtulup Doruk abimin yanına gittim ve yüzünü açıp ellerimi yüzüne yerleştirerek konuşmaya başladım:Abi

Ateş:Abim

Aycan:Abi bırakma beni. Hadi sık elimi abi. Çocukluğumdaki gibi elimi tut.

Ağlamaya başladığımda Azat abim beni kollarının arasına almıştı.

Barış'tan
Asiye benden kurtulmaya çalışarak konuşmaya başladı:Abi bırak beni. Doruk beni bırakmaz söz verdi bana

Asiye'min yüzüne ellerimi yerleştirerek konuşmaya başladım:Bazen insanlar verdikleri sözü tutamazlar bitanem

-Doruk'ta o insanlardan biri bitanem

Asiye'm "Bırak beni" diyip benden kurtulduğunda peşinden koştum:ASİYE

Asiye'yi kollarımın arasına aldığımda Asiye bağırdı:DORUK BAK BANA. DORUUUUUK

Barış:Asiye, güzelim..

Asiye:BIRAKMIYCAK BENİİĞ SÖZ VERDİ BANA.

Flashback (Asiye'nin hatırladığı)
Asiye:Seni çok seviyorum

Doruk:Bende seni seviyorum benim güzeller güzeli sevgilim
Flashson

Sevdiğim kız bir taraftan kardeşim bir taraftan Doruk'a uyanması için yalvarıyordu.

Asiye'm Doruk'un tokalı elini
tutarken ben onu hala tutuyordum

Doruk'u götürürlerken Asiye onun tokalı elini hala tutmaya devam ederken Aycan'ım sedyeyi tutup bağırdı:GÖTÜRMEYİN BIRAKIIIIĞN

Barış:AYCAN, GÜZELİM

Azat:GÜLÜM BIRAK.

Azat'tan
Aycan'ın canını yakmadan onun elini tutup çektiğimde bağırdı:BIRAAAK.

Azat:GÜLÜM SAKİNLEŞ. KARNINDAKİLERİ DÜŞÜN GÜZELİM.

Bunu demem boşunaydı tabi. Aycan benden kurtulup giderken bu sefer onu Yaman tutmuştu.

Barış'tan
Asiye'nin o tuttuğu el elinden kaydığında kendini yere bıraktı ve bende onunla birlikte bırakmıştım. Hala "Doruk beni bırakmaz söz verdi bana" diye sayıklıyordu.

Barış:Tamam, tamam sakinleş güzelim...

Aycan'ıma baktığımda o da bayılmıştı.

Barış:AYCAN

Yaman:Allah kahretsin

Barış:YAMAN NOLDU?

Yaman:KANAMASI VAR.

Lale:Yaman acile hadi

Yaman sevdiğim kızı kucaklayıp Lale'yle götürdüğünde Asiye'min sesi kesilmişti. Baktığımda bayılmıştı.

Barış:Azat yardım etsene bana, bir odaya götürelim.

Azat dediğimi yapmıştı. Asiye'yi kucağına alıcakken durdu.

Barış:Noldu?

Azat:Bacağında kan var

Barış:Allah kahretsin hamile olabilir

Azat kucağına alıp götürürken bende çatlayan kaburgamı tutup ayağa kalktım. Ateş yere çökmüş ağlıyordu. Şirin'de onunla birlikte ağlıyordu.

Yanaç ailesinden herkes perişan olmuştu. Nasuh Yanaç bile ağlıyordu.

2 saat sonra

Asiye'den
Kendime gelmiştim. Gözlerimi açtığımda olanları hatırladım. Sevdiğim adam gitmişti, beni bırakıp gitmişti. Baran abim gibi bırakıp gitmişti.

Koluma bağlı olan serumu çıkarıp ayağa kalktım. Ayaklarıma ayakkabılarımı giymeden soğuk betona bastım sonra ayağa kalkıp kapıdan çıktım.

Kolidorda ağlıyarak yürürken gözümün önünde onunla yaptığım anlar canlanmıştı.

Flashback (İstanbul, Baran Yağcı öldükten 2 hafta sonra) (Yazardan)
Kamp sandalyelerine yan yana oturmuşlardı. Doruk Asiye'nin elini tutuyordu.

Doruk:Abin öldükten sonra taziye gününe gelemedim olay çıkar diye

Asiye:İyikide gelmedin.

Doruk:Kötü bişey mi oldu?

Asiye:Yani oldu sayılır. Konu yengem

Doruk:Yengenle alakalı konu ne peki?

Asiye:Baran abim öldü ya abime yengemi vermeye çalıştılar hatta Kalender ağa ve Ökkeş ağa evlen Miran'ın nüfusuna baba adı olarak senin adını yazalım dediler ama Barış abim istemedi.

Doruk:Kim olsa istemez. Bende istemezdim.

Asiye:Yani ben ölürsem başka birini almazsın öyle mi?

Doruk:Öyle fıstık. Ayrıca sen, Allah korusun ölürsen çocuklarımızın başkasına anne demesine bile izin vermem.

Asiye:Peki ya ben sana, ben öldükten sonra evlen desem..

Doruk:Bende asla desem. Senin üzerine gül koklamam desem.

Asiye:Bende.

Doruk:Sende ne?

Asiye:Bende sen gittikten sonra başkasıyla evlenmem. Azat abi yada Ateş abi farketmez evlenmem.

Doruk:Onlarla evlensen bile onlar sana dokunmaz

Asiye:Yinede evlenmem Doruk. Ve çocuklarımızın nüfusunda hep senin adın yazıcak.

Doruk:Seni çok seviyorum yavrum

Asiye:Bende seni çok seviyorum sevgilim

Doruk arkadan Asiye'ye sarılır

ve sevdiği kızın alnına bir öpücük kondurur.

Asiye ona güler
Doruk'ta ona gülerek bakar
Flashson

Bu anıyı hatırlarken dışarı çoktan çıkmıştım.

Duvara yaslanıp ağlamaya

başladım.

Gittiğine inanmak istemiyordum. Bu bir kabus olsaydı keşke. Gördüğüm kötü bir kabus olsaydı keşke.

Flashback (İstanbul, kafe dışarsı) (Doruk mekanı kapattırmıştır) (Yazardan)
Doruk:Üşüyor musun güzelim?

Asiye:Sen yanımda olduğun sürece üşümem ben

Asiye sadece Doruk'a gülümseyip gökyüzüne baktığında bir yıldız kayar

Asiye:Aaa bir yıldız kaydı gördün mü?

Doruk:Ben sana bakıyordum.

Asiye:Yaa nasıl kaçırırsın bi dilek tut en azından.

Doruk:Benim bitek dileğim vardı. O da gerçek oldu.

Asiye:Neymiş o gerçek olan dileğin?

Doruk:Dileğim seninle olmaktı ve olduda..

Asiye:Olsun yinede tut bir dilek

Doruk:Tamam. Ama bir dakika geliyorum hemen.

Doruk ayağa kalkıp gider. Bir satıcadan dilek feneri alıp Asiye'nin yanına gider.

Asiye ayağa kalkıp konuşmaya başlar:O ne Doruk?

Doruk:Dilek feneri. Hadi tut ucundan bırakma sakın.

Asiye Doruk'un dediğini yaptığında Doruk çakmakla feneri yakar. Çakmağı ceketinin cebine geri koyup dikkatlice yanan yeri aşağıya gelicek şekilde döndürür..

Asiye:Napıcaz şimdi?

Doruk:Dilek tutup bırakıcaz bunu

Asiye:Tamam..

Asdor aynı anda:HİÇ AYRILMAYALIM.

Asdor birbirine bakarak gülerler sonra ellerinde tuttukları dilek fenerini bırakırlar. Fener kendince uçarken Asdor ellerini birbirine kenetler.

Sonra birbirlerine sarılıp gökyüzüne bakarlar

Doruk Asiye'nin alnına bir

öpücük kondurur
Flashson

Asiye:Ben napıcam sensiz Doruk?

Barış'tan
Asiye'min kaldığı odaya geldiğimizde Feraye odadan çıkmıştı.

Barış:Asiye kendine geldi mi?

Feraye:Gelmiş hatta çıkmış

Barış:Nasıl çıkmış?

Feraye:Odasında yok işte. Annen sen Aycan'ın yanına git ben kızımın yanında kalırım demişti ama sonra annen nereye gitti bilmiyorum.

Barış:Aycan iyi mi?

Feraye:Uyuyor hala kendine gelmedi. Annem ve babam geldi bende Asiye'ye bakmak için çıkmıştım.

Feraye:Tamam sen onun git yalnız bırakma onu.

Feraye beni başıyla onaylayıp gittiğinde konuşmaya başladım:Mirza hadi bulalım Asiye'yi

Mirza hiçbir şey söylemeden benimle birlikte yürürken ben acıyan kaburgamı tutarak yürüyordum.

Ben bir hemşireyi yolundan çevirip Asiye'mi tarif ederek yerini öğrendim. Mirza'yla hızla olduğu yere gittiğimizde kapı eşiğinde yere oturmuş ağlıyordu.

Zorlanarak kardeşimi yerden kaldırmaya çalışarak konuşmaya başladım:Abim hadi kalk bitanem yerden.

Mirza'nın yardımıyla kardeşimi yerden kaldırıp yüzüne ellerimi yerleştirdim. O da bileklerimi tutmuştu.

Barış:Abim..

Asiye:Abi.. Abi Doruk ölmüş olamaz. Söz verdi bana. Baran abim öldüğü gün bana söz verdi. Beni bırakmıycaktı.

Barış:Abim, insanlar bazen verdikleri sözü tutamazlar

Asiye:Beni bırakıp gitti ama giderkende kendisinden bir parça bıraktı

Barış:Buna tutunucaksın abim. Karnında bebeğe tutunucaksın. Bebeğin için üçüzlerin için güçlü durucaksın.

Asiye'min gözleri dolduğunda hatta akmaya başladığında kollarımın arasına aldım.

Barış iç ses:Affet beni Asiye'm. Affet ama bunu yapmak zorundayım. O şerefsizden kurtulmak için Doruk'u feda etmek zorundayım.

Aycan oda

Aycan'dan
Kendime gelmiştim. Gözlerimi açtığımda amcam konuşmaya başladım:Aycan, kızım iyi misin?

Aycan:İyiyim amca

Handan hanım:Doktor çağırayım ben bir

Aycan:Yenge hayır gerek yok doktora iyiyim

Handan hanım:İyi peki.

Aycan:Doruk abim..

Cihan ağa:Evet amcam. Taziyesi var sadece. Onuda akşam burdan çıktıktan sonra yapıcaz

Ben gözlerimi kapattığımda gözümden yaş gelmişti. Ama silmedim akmasına izin verdim.

O arada içeri sevdiğim adam girmişti. Amcam ve yengem odadan çıktığında sevdiğim adam tam karşıma oturmuştu. Bende yattığım yerden doğrulup sevdiğim adama sarılarak ağlamaya başladım.

Barış'tan
Sevdiğim kızın ağlama sesini duyduğumda canım yanmaya başlamıştı. Doruk'un ölmesini kaldıramıyordu. Ama bilmiyordu, nolduğunu. Ne Asiye nede Aycan bilmiyordu.

Flashback (operasyon zamanı)
Barış:Feda edicez

Doruk:Anlamadım. Asiye'yi o şerefsizin elinden kurtarmak için Aycan'ı mı...

Barış:Hayır ikisinide feda etmiycez. Ama kendimizi feda edicez ve Loran'ı, Loran'ın arkasında kim varsa onları çökerticez

Doruk:O zaman birimizin ölmesi gerek

Barış:Ölmiycez yaşıycaz. Ama herkes bizi ölü bilicek

Doruk:Nasıl olucak o?

Barış:Birimiz hem kardeşlerimiz için hemde sevdiğimiz kızlar için kendini feda edicek

Doruk:Diyelim ki birimiz öldü peki ya nasıl o şerefsizin foyası ortaya çıkıcak?

Barış:Yapamadığı hamleyi yine yapıcaktır. O zaman çıkar arkasındaki kişide

Doruk:Hastanede nasıl ölücez peki?

Barış:Vurulmayan kişi ameliyat yapan doktorla konuşucak o ayarlıycak

Doruk:Tamam anladım.
Flashson

Aycan'ımı kendimden uzaklaştırdığımda yüzü yine nefret ettiğim bakışı almıştı.

Bu bakış canımı fazlasıyla yakıyordu. Ellerimi yüzüne yerleştirerek alnına bir öpücük kondurup konuşmaya başladım:Şu bakışlarından nefret ediyorum

Aycan'ım hiçbir şey söylememişti. Sevdiğim kızı kollarımın arasına tekrar aldım.

Plan işe yaradı mı yoksa gerçekten Doruk öldü mü?

Soruya cevaplarınızı bekliyorum. Aklıma bu kadar geldi. Seviliyorsunuz canlar...❤️❤️❤️❤️