Geçmişim karanlıktı belki çoğu kişinin ki gibi yada çoğu kişininkinden fazla. Şu son 2 yılım harici diğer yılları, ayları,haftaları,günleri,saatler hatta saniyeleri bile hatırlamak istemiyordum . Düşüncelerim den ayrılıp gözlerimi açmaya çalıştım , zorda olsa gözlerimi açıp karanlığın içinde olduğumu fark ettim ve gözlerimi tekrardan kapattım . Kendi kendime "hadi ama asi sen karanlığın içinden doğdun , unutma . Korkma , korkut! bu metodu unutmamalısın . " Dedim kendi kendime ama içimden .

Gözlerimi tekrardan açtım ve karanlığa alışmaya çalıştım , karanlıkta ufak tefekte olsa görmeyi başara bildim ve üstümde olduğunu yeni fark ettiğim örtüyü kaldırıp ayaklarımı yataktan sarkıttım. Olanlar aklıma gelince derin bir nefes alıp verdim ve ayağa kalktım . Kapıya yaklaştığım da sessizce kolu indirdim ve yavaşça kapıyı açtım. Koridordaki loş ışıkta ilerledim ve ufak tefek konuşmaların olduğu odayı bulmaya çalıştım . Yaklaşık 5 dakikalık bir arayışın ardından salon olduğum odaya daldım . İçeride Riven ve onun dışında bir erkek ve bir kız vardı . Riven beni fark etti ve " bir an uyanacağını düşünmedim Amazon kızı." dedi ve ona öfkeli bir bakış attım . Ve yanlarına gittim , hemen Riven ın oturduğu koltuğun karşısındaki tekli koltukta oturdum . Erkek onun yanında oturmuştu kızda hemen çaprazındaki koltuğa oturmuş bacaklarını kırık bir şekilde yana uzatmıştı. Kız mor ve siyah karışımı saçları olan sevimli bir yüze sahip ti ama bakışlarıyla adam öldüre bilirdi de ve oldukça güzel beyaz teni vardı, erkekse esmerdi koyu teni ve siyah örülü saçlarıyla oldukça yakışıklıydı. Anladığım kadarıyla Riven la aynı boydaydı kızda benden biraz uzundu sanırım. Hepsi bana bakarken ben diğerlerinde bakışlarımı çekip Riven ın bakışlarına kenetlen dim. En son kız dayanamadı ve hemen çaprazıma gelip elini uzattı ve o sevimli sesiyle" merhaba ben Mina . Sende Melisa olmalısın ?" Dedi . Bakışlarımı ona çevirdim ve gülen yüzüne karşılık olara gülümseyerek " Tanıştığımıza memnun oldum . " dedim ve ikimizde el sıkıştık . O yerine geçti bende önüme döndüm . Nedenini bilmiyordum ama çok rahat gibiydim . Genelde başka ortamlardayken has ne işim var burda havasındaydım ama burda öyle değildim . Erkekler aralarında konuşurken mina koltuğun bana yakın olan kısmına geldi ve "ee sevgilin varmı ?" Dediğinde Riven ın bakışlarının bize kaydığını fark ettim , nedense bu hoşuma gitti ve " evet " dedim . O an Riven ın bakışları keskinleşti ve tek kaşını kaldırdı , mina aldığı cevapla kıpırdandı ve meraklı gözlerle bana baktı . " Kendişiyle iki yıldır bir ilişkim var . Çok iyi biri ve hayatımın aşkı sayılır , dövüştede onun sayesinde geliştim . " Siktir ben yalan söyledim . " Peki adı ne ?" Dediğinde aklıma ilk gelen ismi yani " Burak..." Dedim ve o anda şu cümle aklıma geldi " sıçtık Cafer bez getir " ....