BU BÖLÜMÜN ŞARKISI; MABEL MATİZ-AHU

Bugün çok önemli bir toplantım var. Belkide hayatımın sevkiyatını yapacağım ama bundan haberim yok bunu bilemeyiz. Bu arda ben Alım, Alım Atılgan. Cihan Atılgan'ın biricik kızı ve Türkiye'nin en tehlikeli mafyası olarak hayatıma devam ediyorum. Bugün ki silah sevkiyatı beni daha da yükseklere taşıyacak tabi ki bir sıkıntı çıkmazsa...

Babamın yanına geldim ama o iki saattir beni bekletiyor. Bir anda odaya biri girdi. Dönüp baktığımda babam ve yanında tanımadığım bir adam duruyordu. Babam beni görünce tebessüm etti ama yanında ki adam tam tersi olarak acayip mutsuz gibi somurtuyordu. Babam yanıma gelip bana sarıldıktan sonra merak etmesem de adamı tanıttı " kızım bu adam bu gün sevkiyat yapıcağımız iş insanı.aynı zamanda silah kaçakçısı Tunç Atlas Akın" duyduğum isimle kaşları çattım ve konuşmaya başladım " o adam bu mu?" dedim ve devam ettim " ama baba bu çok tehlikeli bu adam daha geçen gün haberlerdeydi buraya kadar takip edilmediği ne malum bizim de başımız yanabilir bu adamla beraber" dedim ve sustum ama tam o sırada kısık bir ses işittim "benim bir adım var" dedi sesi çıldırtıcı bir sakinliğe sahipken. "Eee ne yapabilirim ben böyle hitap etmek istiyorsam böyle ederim bir sorun mu var?" diyerek yalandan bir merakla sordum. " Evet var, benden bir obje gibi bahsetmenizhoşuma gitmiyor ve hoşuma gitmeyen şeyleri ortadan kaldırmak alışkanlığımdır" dedi ve kahverengini en koyu tonu olan gözlerini benim kahvelerimle buluşturdu.

Yapılı bir adamdı, belirgin kasları ve biçimli suratı ile yoldan geçen herhangi bir kızı kendine aşık edebilirdi ama be o kızlardan biri olmayacaktım. "Baba al şu adamı başımdan daha önemli işlerim var" diyerek geçiştirdim .

Akşam olduğunda adamlarım ve ben sevkiyatın yapılacağı yere gelmiştik. En güvendiğim adamlarımdan biri olan Aydın bir anda söze girdi " patron ne zaman gelcek bunlar?" dedi ve sustu."size ben söz vermeyin demeden konuşmayın demedim mi lan" diye girdim söze.

Tam o sırada görüş açıma 3 adet jip girdi. Arabadan ilk inen kişiyi tanımıyordum ama arkasındaki kişiyi net bir şekilde hatırlıyordum;TUNÇ ATLAS AKIN. Arabadan iner inmez bana doğru geldi ve tam önümde durdu benden uzun olduğu için üsttün bakıyordu. "Silahlar hazır" dedi ve arkamdaki adamımdan parayı aldı. Tam arkasını dönmüş arabasına yürüyordu ki polis sirenlerini duyunca adımları durdu.

Kahretsin bu sirenlede ne böyle?

                                                                                                ...

NASILDI YILDIZLARIM

BÖLÜME YORUM YAPIP OY VERMEYİ UNUTMAYIN

BU BÖLÜMÜ EN YAKIN ARKADAŞIM,CANIMIN İÇİ SUDE'YE ADIYORUM

SİZİ SEVİYORUM

YENİ BÖLÜM ÇOK YAKINDA

ÇOK

YAKINDA...