~Kesit~
"Kural bir: Acizliğini asla belli etme çocuk." Tanıdık sesi duymam ile yutkundum.
Yanıma doğru geldiğini topuklu ayakkabı sesinden anlamıştım ama yere eğik olan kafamı asla kaldırmadım.
Adım sesleri kesildiğinde elini saçımda hissettim. Ağlayışlarım arttı.
Eli ile saçlarımı okşarken bütün vücudum kasıldı. Elini çekmesini istiyordum yoksa kusmam an meselesiydi.
Tiksiniyordum ondan. Tek kelime ile tiksiniyordum.
Sanki rahatsız olduğumu anlamış gibi saçlarıma uyguladığı kuvvet arttı.
"Sevgili babacığının bize bıraktığı bir kuzusun sadece.." Beni onlara o adam mı vermişti? Kulağımda nefes sesini hissedince irkildim. "Kurtlar sofrasına hoşgeldin."
UYARI: Kitapta intihar vakası, fiziksel ve psikolojik şiddet mevcuttur.
