Her şeyin başladığı, her şeyin bittiği uçurumdaydı.

Bu uçurumda kendi canına kıymıştı.

Bu uçurumda bir seri katil doğmuştu.

Bu uçurum, tüm cesetleri sahiplenen tek mezar olmuştu.

Bu uçurum bir katilin yuvası olmuştu.

Genç kadın elindeki, topladığı papatyaları bir kenara bıraktı ve uçurumun derinliklerine baktı. Mezar çiçeklerini çaldığından kimsenin haberinin olmadığını sanıyordu. Orada bir seri katilin ve Griffin'in onu izlediğini bilmiyordu. Fırtınanın tadını çıkarırken duyduğu kurşun sesleriyle koşmaya başladı. Ardına bile bakmadan koşuyordu. Tüm gücünü tüketmeye hazırdı.

Katil kolundan sürüklediği cesedi uçurumun ucuna kadar getirdi. Şeytani bir gülümsemeyle kızın yerde bıraktığı papatyalara baktı. Gözünü bile kırpmadan cesedi, uçurumdan aşağıya attı. Eğilip yerdeki papatyalardan birini alıp cebine koydu. Kalanları ise mezar çiçeği olarak cesedin arkasından attı.

Etrafı kolaçan ederken onu izleyen Griffin'i gördü ve fısıldadı.

"Bana onun yerini göster."