"Bu benim yatağımda mı yatacak?" Gözlerimi açmadan arkamdan gelen sesleri dinlerken Emir'in sorduğu soruya gülmemek için kendimi zor tuttum.

"Birkaç gün idare et Emir, bir yatak daha gelecek zaten." Bu konuşan ise Ali'ydi.

"Şimdiden bütün düzenimi bozup beni yerimden etti," diyerek alayla güldüğünü işittim. "Yokluğu bile ayrı dertken varlığını düşünemiyorum."

"Oğlum kafayı mı üşüttün sen?!" Ali'nin sessiz ama öfkeli sesine karşı dudağımı ısırdım. "Olayları idrak edemiyorsun sanırım. Diğer yarın o senin aynı karnı dokuz ay paylaştığın kişi."

"Ne fark eder, tanımıyorum etmiyorum. Bunca yıl onunla mıydım?"

"Aklını başına topla Emir, madem sende bir değeri yok bu çocuğun babam ve bizim için sessiz kal bir şeylere. Babamın ne halde olduğunu sen kendin biliyorsun. Adam sonunda huzurlu olacak evlat acısı geçmiş bir de siz kavga etmeyin."

"Çık abi hadi, malum yatağımı serip yatacağım yarın okul var." Emir Ali'yi odadan kovduğunda homurdanışını duydum. "Yiğit Yiğit Yiğit, bunca yıldır olmamana rağmen nasıl bu kadar beni görünmez kılabiliyorsun anlamıyorum."

"Yiğit'in gücü işte." diyerek gözlerimi açtım. Bir süre duraksadıktan sonra gözlerini bana çevirdi. Sinirli sinirli bakarak elindeki yorganı yerdeki yatağının üzerine serip ışığı kapattı.

Kaç saattir uyuyordum da akşam olmuştu?

"Yat uyu sinirlerimi bozma benim."

"Canım ikizim beni sevmedin mi yoksa?" Dudaklarımı büzerek başımı yataktan aşağı sarkıtıp ona baktım. Sesimi duymaya tahammül edemiyormuş gibi nefeslendi. "Rahatsız mısın oğlum sen, ne ikizi?"

"Rahatsız olan sensin sanırım, gerçekleri kabul etmiyorsun." Sırıttığımda daha çok sinirleri bozulmuştu.

"Sen nasıl kabul ettin hemen?" Uzun kirpiklerini sıkıca kapatıp başını yastığa bastırınca kıçına bir tane vurmak istedim. "Yıllar sonra aileme kavuştum, Allah'tan belamı mı isteyeyim ikizim?"

"Keşke ben gitseydim senin yerine. O zaman herkes daha mutlu olurdu." Bu lafı yüzümdeki gülüşü söndürürken bir süre dikkatle yüzüne baktım. Ne istediğini kendi biliyor muydu?

"Olabilir, hayat öyle de güzeldi böyle de." diyerek gülümsedim. "Seni biraz fazla şımartmışlar sadece. Bir elin yağda bir elin balda büyümüşsün. Çık bir dışarıya bak hayatı öğrenirsin belki."

"Zengin bebesi olan sensin," diyerek güldü. "Kimin eli yağdaydı belli oluyor. Sen nereden bileceksin benim ne yaşadığımı? Evinde yan gelip yatmaya benzemiyor burada olmak."

"Anlarsın çocuk bir gün," diyerek yatakta gerindim. Kolumu başımın altına alarak tavana baktığımda "Ege demişti dersin. Yat uyu hadi." dedim.

Bir daha da ses çıkmadı ondan. Bana olan öfkesi gözünü kör etmişti. Onu seven ailesini göremiyordu.

Benim ailem ise arkamdan ne zaman gideceğimle ilgli planlar yapıyordu.