1.Bölüm
​Gemi Gibi Batıyoruz...

"Hayat gittikçe batıyor ama" dedi su, "neden su" dedim,"bilmem,bir gemi gibi batıyor işte, anlamsız bir şey şekilde.Anlamadan anlatmadan" dedi. Ama gittikçe ona iyi gelen biri vardı. Söylemedi, bana içini ferah dökemedi. Kötü bir psikologmuydum.

Tam içini dökmeye hazırlandı ve başladı "ben yani bbana ait bir-" o anda kapı çaldı Garson kahve getirmişti. "hayır, teşekkürler gerek yok." dedim. Odadan çıktı. "devam edebilirsin canım" "biliyormusunuz çok iyi bir psikologsunuz ama benim yaramı saramassınız çünkü benim yaramı saran bir kişi var.oda siz değilsiniz. " dedi solgun bir şekilde, "o kişi seni düşünüyorsa, iyiliğini de düşünüyordur dimi?" " evet ama, anlatamam..." "peki o zaman bana hayatından bahseder misin?" "dedim ya ondan bahsedemem" "herşeyin o mu?" "evet ondan başka kimsem yok ki benim" "ahh, tamam peki ailen nerde" "off" diye iç çekti. "uzun hikaye" "peki bana anlatabilirmisin?" "tabiki de, ama sıkılmassan" " hayır sen anlat ben dinleyeyim" dedim. Başlıyoruz hazırlanın...

​​​​​

"Annem, beni doğurduğunda babamla beni yanlız bırakıp markete gitme bahanesiyle bizi tek bırakıp babamı aldattığı kocasının yanına gidecekken arabayla trafik kazası geçirdi. 6 yaşındaydım bana biraz travma oldu. Çünkü malesef annem arabaya binince taksiyle onu takip ettik sürpriz yapıcaktık. Ona bir ayıcık aldık. Hastaneye gittik. Ha bu arada ayıcığım kazada yanmıştı. Neyse hastaneye gittik annem sigara, stres ve kaza yüzünden öldü. Yani Vefat etti. Ama biliyomusun efnan anne ben cenazeden sonra yelda annemin üvey annem olduğunu öğrendim. Benim annem beni doğururken ölmüş. Ve ben bunu 16 yaşında öğrendim ve şuan 21 yaşında yaşında hemşirelik okuyorum ve çok güzel, mutluyum. Ve sana güvendiğim için sana onu söylüyorum. İyi dinle. Ben 15 yaşımda stres dönemlerimdeydim saçlarım dökülüyordu, zorbalık görüyodum ve bunun gibi bir sürü şey birde babam bana 16 yaşımda üvey olmayan annemin beni doğururken öldüğünü öğrenince hayat benim için bitmişti. İnstagramda gezinirken ateş diye bir çocuk buldum. Daha tanışmadan kendimi ona bu kadar yakın hissetmişken, tanıştıştıktan sonrası nasıl olurdu diye merak ettim ve sordum soruşturdum. Biosunda "zaten yanmışım daha ne kadar yakıcaksınız..." yazıyordu. Hesabına girdim ve şöyle yazdım. "ben senin ateşini söndürmeye geldim. Meraba eğer seni üzmessem arkadaş olabilirmiyim?" Yazdım ve sabah 07.43 gibi bir mesaj sesiyle uyandım. Ateş şöyle yazmıştı. "tabiki de ama ergo değilsen" "hayır tabiki de ateş"